UZASADNIENIE

Powód K. J., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika domagał się zasądzenia od pozwanego J. B. kwoty 24.684,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat szczegółowo opisanych w pozwie oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej strony zawarły umowę o wykonanie prac remontowych. Po wykonaniu prac powód wystawił pozwanemu faktury vat, które zostały zapłacone jedynie w części. W dniu 19.12.2011 r. strony zawarły ugodę, w której pozwany przyznał na piśmie, że posiada względem powoda nieuregulowane należności wynikające z przedmiotowych faktur i zobowiązał się do spłaty tych należności w ratach. Pozwany zapłacił jednak jedynie pierwszą ratę.

W dniu 29.05.2012 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, w którym uwzględnił w całości żądania zgłoszone w pozwie.

Nakaz zapłaty pozwany zaskarżył w całości. W zarzutach wniósł on m.in. o uchylenie w całości nakazu zapłaty i oddalenie powództwa jako oczywiście bezpodstawnego oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu zarzutów pozwany wskazał m.in., że z uwagi na swoją sytuację majątkową i finansową uniemożliwiającą jednorazową obsługę całości długu prowadził z powodem rozmowy mające na celu prolongatę spłaty długu. Powód wychodząc naprzeciw oczekiwaniom pozwanego, mając na względzie dotychczasową oraz planowaną współpracę oraz uwzględniając przedstawione przez pozwanego argumenty wyraził na nią zgodę i zobowiązał się do niepodejmowania żadnych działań mających na celu sądową egzekucje długu, pod warunkiem uiszczania kwot na poczet długu. Nie sporządzono w tym zakresie jakiegoś osobnego porozumienia, jak również nie stworzono szczegółowego harmonogramu spłat, ustalając jedynie, iż o ile będzie „ruch na koncie” (tzn. będą następowały wpłaty przez pozwanego) powód powstrzyma się z akcją sądową. Pozwany zarzucił, iż wierzytelności dochodzone przez powoda nie maja statusu wymagalnych. Pozwany zarzucił także, że w odniesieniu do jednej z faktur (nr (...))nie udzielił zlecenia dotyczącego całego zakresu zafakturowanych prac.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony w 2010 r. zawarły umowę, na podstawie której powód wykonywał na rzecz pozwanego prace remontowo - budowlane.

Po wykonaniu prac powód wystawił pozwanemu faktury Vat:

- nr (...) na kwotę 21.828,00 zł, płatną do dnia 03.09.2010 r.,

- nr (...) na kwotę 30.307,75 zł płatną do dnia 03.09.2010 r.,

- nr (...) na kwotę 549,00 zł płatną do dnia 22.11.2010 r..

Dowód: faktury Vat wystawione przez powoda k. 13, 14.

Pismami z dnia 28.02.2011 r. i 22.03.2011 r. powód wzywał pozwanego do zapłaty kwoty 52.684,75 zł objętej wskazanymi powyżej fakturami vat.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 28.02.2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru przesyłki k. 12,

wezwanie do zapłaty z dnia 12.03.2011 r. k. 11.

W dniu 19.12.2011 r. strony zawarły ugodę, w której pozwany przyznał, że na dzień zawarcie ugody posiada względem powoda zobowiązania w łącznej kwocie 32.684,75 zł wynikające z faktur Vat wskazanych powyżej. W ugodzie strony zgodnie oświadczyły także, że pozwany na dzień zawarcia ugody dokonał częściowej spłaty w wysokości 20.000,00 zł na poczet należności objętych fakturą Vat nr (...), z której do zapłaty pozostał kwota 11.307,75 zł.

Pozostałą należność w kwocie 32.684,75 zł pozwany zobowiązał się spłacić w pięciu ratach, z których ostania miała być płatna do dnia 25.04.2012 r..

Dowód: ugoda k. 9.

Poza sporem pozostawało, że pozwany po zawarciu ugody uiścił na rzecz powoda kwotę 8.000,00 zł, którą powód zaliczył na poczet zobowiązań objętych faktura vat nr (...).

Pismem z dnia 13.03.2012 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 24.684,75 zł.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz potwierdzeniem nadania przesyłki k. 10.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługuje na uwzględnienie.

Powód roszczenie swoje wywodził z umowy zawartej z pozwany, której przedmiotem było wykonanie przez powoda za wynagrodzeniem prac remontowo – budowlanych na rzecz pozwanego.

Pozwany nie kwestionował zlecenia wykonania powodowi prac wskazanych w fakturach wystawionych przez powoda. Jedynie w przypadku faktury nr (...) zarzucał, że nie udzielił powodowi zlecenia dotyczącego całości zafakturowanych prac.

W ugodzie z dnia 19.12.2011 r. pozwany wyraźnie przyznał, że posiada względem powoda zobowiązania objęte fakturami, na które powołuje się powód. W ugodzie wyraźnie wskazano faktury Vat podając ich numery, daty wystawienia oraz kwoty. Zarzut dotyczący faktury Vat nr (...) r. uznać więc należy za nieuzasadniony.

Nieuzasadniony jest także zarzut braku wymagalności roszczenia powoda. W przedmiotem ugodzie pozwany w rzeczywistości zobowiązał się do spłaty zadłużenia w ratach. Skoro powód podpisał przedmiotową ugodę to należy domniemywać, że zobowiązał się do niepodejmowania żadnych działań majach na celu sądowe dochodzenie przysługujących mu wierzytelności przed terminem spłaty rat. Mając na uwadze datę zawarcia ugody przyjąć należy, że w określeniu terminu zapłaty ostatniej z rat błędnie wskazano rok i rzeczywistości termin zapłaty ostatniej raty przypadał na dzień 25.04.2012 r.. Powód wystąpił z powództwem w dniu 25.05.2012 r.. Trudno jest więc mówić o braku wymagalności roszczeń powoda. Pozwany nie wykazał, aby po zawarciu ugody strony zawarły jakiekolwiek inne porozumienie, w którym powód zobowiązałby się do powstrzymania z wytaczaniem powództwa przeciwko pozwanemu.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że powód mógł skutecznie domagać się od pozwanego kwoty 24.684,75 zł.

Powód na podstawie art. 481 § 1 k.c. mógł także żądać ustawowych odsetek za opóźnienie w płatności należnych mu kwot. Odsetki w zaskarżonym nakazie zostały zasądzone przy uwzględnieniu terminów zapłaty wskazanych w fakturach Vat. W ugodzie z dnia 19.12.2011 r. pozwany przyznał, że posiada względem powoda zobowiązania ujęte w fakturach. W fakturach tych wskazano także terminy zapłaty, więc pozwany w ugodzie również te terminy potwierdził. Samo zobowiązanie się pozwanego w ugodzie do spłaty zadłużenia w ratach nie zmieniało w tym zakresie treści umowy zawartej przez strony, której istotne postanowienia znalazły odzwierciedlenie w treści faktur Vat wystawionych przez powoda. Zasądzenie ustawowych odsetek od dat następujących po terminach zapłaty wskazanych w fakturach vat jest tym bardziej uzasadnione, że pozwany nie wykonał zawartej ugody, albowiem po jej podpisaniu wpłacił jedynie 8.000,00 zł.

Rozstrzygniecie o kosztach procesu zawarte w nakazie zapłaty wydane zostało co do zasady na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. . Na zasądzone koszty składa się wynagrodzenie pełnomocnika (2.400,00 zł), opłata sądowa od pozwu (309,00 zł) oraz opłata skarbowa od przedłożenia dokumentu stwierdzającego udzielnie pełnomocnictwa. Przyjęta wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego jest zgodna z § 6 pkt 5 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1349 ze zm.).

Powód w pozwie zasadnie powołał się na właściwość przemienną Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, brak więc było podstaw do uwzględnienia wniosku pozwanego o przekazanie sprawy do sądu właściwości ogólnej.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego wobec jego nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na rozprawie w dniu 12.10.2012 r.. Pozwany w żaden sposób nawet nie uprawdopodobnił okoliczności na jakie powoływał się we wniosku o odroczenie terminu rozprawy. Wezwanie na termin rozprawy pozwany otrzymał w dniu 27.08.2012 r. Miał więc wystarczająco dużo czasu na to, aby zaplanować swoje czynności w taki sposób, aby móc stawić się w Sądzie. Udział w procesach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest czyś wyjątkowym, z czym przedsiębiorca nie może się liczyć.