Sygn. akt IV Cz 109/13
Dnia 6 marca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym :
Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski
po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r., w Słupsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Spółdzielczej (...) S.w G.
przeciwko J. K.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda
od postanowienia o kosztach zawartego w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 16 listopada 2012 roku, sygn. akt I C 670/12
postanawia: oddalić zażalenie.
IV Cz 109/13
Mając na uwadze treść art. 505 13 § 2 i 3 kpc Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
W ocenie sądu II instancji analiza kosztów postępowania poprzez pryzmat art. 98 kpc winna skutkować zmianą zaskarżonego postanowienia, to jednak w realiach rozpoznawanej sprawy rozstrzygnięcie sądu I instancji znajduje uzasadnienie w treści art. 102 kpc.
Sąd Okręgowy analizując sprawę zwrócił uwagę, że sytuacja materialna dłużnika uległa zasadniczemu pogorszeniu z uwagi na śmierć małżonki i tym samym utratę jednej z dwóch emerytur pozwalających na spłatę zadłużenia – o czym mowa jest w sprzeciwie pozwanego.
Ustawodawca przyznaje sądom pewną swobodę w zasądzaniu zwrotu kosztów procesu, gdy stosowaniu zasady odpowiedzialności za wynik sporu (art. 98 kpc) sprzeciwiają się względy słuszności, zawarte w treści art. 102 kpc. Ta ostatnia zasada będąca wyjątkiem stanowiącym wyłom w zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu nie podlega wykładni rozszerzającej. Omawiany przepis nie konkretyzuje pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, a komentatorzy do kpc wskazują, że do kręgu okoliczności branych pod uwagę przez sąd przy ocenie przesłanek z art. 102 kpc należą zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i będące „na zewnątrz” procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego.
W tej sytuacji wobec wysiłku finansowego pozwanego, w zakresie spłaty zadłużenia po złożeniu pozwu, z ograniczonych środków finansowych, zasadnym pozostawało w oparciu o treść art. 102 kpc zasądzenie od pozwanego jedynie części kosztów postepowania w sprawie.
Z uwagi na powyższe, na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 kpc orzeczono jak w sentencji postanowienia.