Sygn. akt V GC 641/12
W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
Dnia 26 lutego 2013 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSR Joanna Skowron |
|
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Marzenna Ornaf |
po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. w Jeleniej Górze
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) S.A. w W., (...) Oddział (...) we W.
przeciwko (...) Spółka z o.o. w Z.
o zapłatę 12 787,74 zł
na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 02.11.2012r. sygn. akt V GNc 1878/12, który utracił moc w całości
I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.787,74 zł (dwanaście tysięcy siedemset osiemdziesiąt siedem złotych siedemdziesiąt cztery grosze) z ustawowymi odsetkami:
-od kwoty 3.291,95 złotych od dnia 20 lipca 2012 roku do dnia zapłaty
-od kwoty 1.359,79 złotych od dnia 25 lipca 2012 roku do dnia zapłaty
-od kwoty 1.571, 21 złotych od dnia 07 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty
-od kwoty 3.271,49 złotych od dnia 18 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty
-od kwoty 1.571,21 złotych od dnia 25 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty
-od kwoty 1,722,09 złotych od dnia 22 października 2012 roku do dnia zapłaty
II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.057,00 złotych tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 2.400,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt V GC 641/12
Powód (...) S.A. w W., (...) Oddział (...) z/s we W. w pozwie z dnia 22.10.2012 r. przeciwko pozwanemu (...) w Z. sp. z o.o. w Z. domagał się zasądzenia kwoty 12.787,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od poszczególnych kwot cząstkowych tytułem ceny za dostarczone paliwo gazowe oraz tytułem skapitalizowanych odsetek zwłoki w płatności ceny za dostarczone paliwo gazowe w okresie do dnia 19.07.2012 r. Nadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych wraz kosztami zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzona należność wynika z przedstawionych do pozwu: kompleksowej umowy o dostawę paliwa gazowego, faktur vat oraz noty odsetkowej. Podał również, iż wezwanie do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem nie dało rezultatu.
W dniu 02.11.2012 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.
Pozwany w ustawowym terminie wniósł sprzeciw, w którym nakaz zapłaty zaskarżył w całości i wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł zarzut nieistnienia oraz nieudowodnienia roszczenia przez stronę powodową. Pozwany wyraził ocenę, iż dokumenty dołączone do pozwu nie uzasadniają podstawy i wysokości żądania powoda, który winien udowodnić swoje twierdzenia w oparciu o treść art. 232 kpc w zw. z art. 6 kc.
W replice powód podtrzymał zadanie pozwu i powołał się na dokumenty dołączone do pozwu, w tym na § 5 umowy statuujący sposób rozliczania za dostawę paliwa gazowego poprzez wystawienie faktur vat. Natomiast nota odsetkowa czyni zadość treści art. 481 kc.
W toku rozprawy w dniu 26.02.2013 r. pełnomocnik pozwanego w głosach stron zarzucił nieudowodnienie należności wynikającej z noty odsetkowej.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Bezsporne było, iż strony procesu są przedsiębiorcami działającymi jako spółki prawa handlowego. /odpisy aktualne z rejestru przedsiębiorców KRS dot. powoda i pozwanego k. 22-28, 41-44/
W dniu 11.06.2008 r. strony zawarły umowę dostawy paliwa gazowego, o oznaczonych parametrach. Punktem odbioru była instalacja znajdująca się w lokalu odbiorcy, mieszczącego się pod adresem: ul. (...) w Z.. (§ 1 umowy). Zgodnie z § 4 ust. 1 umowy własność paliwa gazowego przechodziła na odbiorcę na kurku głównym. Ustalenie należności za dostarczone paliwo miało być dokonywane według stawek opłat i cen oraz według zasad rozliczeń określonych szczegółowo w taryfie (§ 4 ust. 2).
Zasady rozliczania zostały ustalone w § 5 umowy; i tak powód do siódmego dnia każdego „miesiąca gazowego” miał obowiązek wystawić dwie faktury wstępne (wysokość należność z faktur wstępnych miała być obliczona według ustalonych reguł uwzględniających część opłaty stałej, zmiennej oraz ceny pobranego paliwa gazowego) - § 5 ust. 1 - § 5 ust. 1.1.3.). następnie do siódmego dnia miesiąca następującego po „miesiącu gazowym” sprzedawca miał obowiązek wystawić fakturę rozliczeniową za dostarczone paliwo, pomniejszoną o kwotę wynikającą z faktur wstępnych. (§ 5 ust. 1.3.). Terminy płatności faktur wstępnych ustalono na dni 6 i 24 każdego miesiąca (§ 5.2.1), zaś z faktur rozliczeniowych w terminie 14 dni od ich wystawienia.
Bezsporne było, iż w toku wykonywania umowy przez strony pozwany nie zgłaszał uwag ani do treści faktur vat (także w zakresie określanych przez sprzedawcę składników cenowych), ani zastrzeżeń co do wykonywania dostawy paliwa gazowego.
Dowód: umowa kompleksowa dostarczania paliowa gazowego z dnia 11.06.2008 r. k. 6-9 ( wraz z załącznikiem), faktury vat ( wstępne i dotyczące odczytu rzeczywistego za okres: czerwiec 2012 – sierpień 2012 k. 10-14,
Powód wystawił wobec pozwanego notę odsetkową na łączną kwotę 1.722,09 zł ze wskazaniem faktur vat (od faktur wystawionych od dnia 15.12.2008), terminów płatności, terminów dokonanych przez pozwanego wpłat, ilość dni opóźnienia oraz stopę procentową obowiązującą w okresie spełniania poszczególnych świadczeń pieniężnych (odsetki ustawowe). Pozwany nie kwestionował otrzymanie noty odsetkowej.
Dowód: nota odsetkowa k. 15-16
Powód w dniu 07.09.2012 r. wezwał pozwanego do zapłaty należności za dostarczone paliwo gazowego oraz z tytułu skapitalizowanych ustawowych odsetek zwłoki z terminem spełnienia tego świadczenia - 7 dni. Pozwany odebrał wezwanie dnia 11.09.2012 r. Wezwanie pozostało bezskuteczne.
Dowód: wezwanie do zapłaty k. 17-18, dowód doręczenia wezwania k. 19
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.
Powód wywodził swoje roszczenie z treści umowy dostawy paliwa gazowego (por. art. 605 kc). Zaś żądanie zapłaty skapitalizowanych odsetek zwłoki w płatności faktur vat wystawionych w okresie 15.12.2008 – 19.07.2012 r. znajduje oparcie w treści art. 359 kc i 481 kc.
Pozwany zakwestionował istnienie zobowiązania, wskazując, iż jest ono nieudowodnione.
Odpis nakazu zapłaty wraz z odpisem pozwu (w którym zostały wymienione dokumenty dołączone do pozwu jako załączniki, stanowiące dowody w sprawie) i załącznikami został doręczony stronie pozwanej. Strona pozwana nie kwestionowała ich otrzymania. Zatem sąd uznał, iż strona pozwana zapoznała się z ich treścią, zresztą ujawnioną w toku rozprawy.
W ocenie sądu zarzuty strony pozwanej są niezasadne, nieudowodnione (zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu), a nadto niektóre z nich spóźnione.
W pierwszym rzędzie wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 210 § 2 kpc każda ze stron obowiązana jest do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych. Skutki nieustosunkowania się do twierdzeń faktycznych reguluje art. 230 kpc, stanowiący, iż w razie niewypowiedzenia się strony co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd mając na względzie wyniki całej rozprawy, może uznać te fakty za przyznane.
Pozwany nie podniósł ani zarzutu niewykonania umowy, albo nienależytego jej wykonania (zarzuty merytoryczne), ani zarzutów co do prawdziwości i autentyczności dokumentów prywatnych stanowiących dowody ilości, rodzaju, składników cenowych ceny za dostawę towaru (zarzuty dotyczące mocy dowodów z dokumentów), zatem po myśli art. 230 kpc w zw. z art. 253 kpc, sąd uznał, iż dokumenty obrazujące wykonanie umowy przez stronę powodową, są autentyczne i stwierdzają fakt wykonania umowy w sposób należyty.
Podniesienie powyższych zarzutów – poprzez ustosunkowanie się pozwanego do twierdzeń powoda o faktach (np. o niedostarczeniu paliwa gazowego, nieprawidłowo wskazanych składnikach cenowych i ich podstawach prawnych i inne), skutkowałoby koniecznością udowadniania przez powoda tych okoliczności innymi środkami dowodowymi niż dokumenty przedstawione do pozwu (np. zeznania osób odczytujących liczniki, zapisy odczytów, taryfa itp.), których istnieniu pozwany by zaprzeczył (por. art. 6 kc, 232 kpc i 253 kpc w zw. z art. 253 zd. 2 kpc). Z uwagi jednak na niezaprzeczenia faktom podanym przez powoda, sąd uznał za udowodnione wykonanie zobowiązania przez powoda w zakresie zobrazowanych dokumentami wystawionymi zgodnie z treścią § 5 umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego z dnia 11.06.2008 r.
Odnośnie zaś zarzutu nieudowodnienia terminów płatności i terminów zapłaty, ujętych w nocie odsetkowej oraz zarzutu nieprzedstawienia faktur vat wystawionych za okres objęty notą odsetkową, sąd uznał ten zarzut za spóźniony. Został on bowiem zgłoszony nie w sprzeciwie, ani na początku rozprawy po wezwaniu stron do wskazania swoich stanowisk w trybie art. 210 § 1 kpc, lecz dopiero na etapie głosów stron, po zakończeniu postępowania dowodowego.
Stosownie bowiem do treści art. 503 § 1 zd. 2 i 3 kpc, w sprzeciwie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swej winy lub, że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy, albo, że występują inne wyjątkowe okoliczności.
W ocenie sądu nie wystąpiły wyjątkowe okoliczności, ani brak winy strony pozwanej, dla sprecyzowania zarzutu i zakwestionowania podstaw faktycznych roszczenia o skapitalizowane odsetki zwłoki, dopiero w głosach końcowych stron. Nadto strona pozwana nie podnosiła tych okoliczności, w tym, iż podniesienie tego zarzutu nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy. Zatem zarzut ten był spóźniony. W ocenie sądu, na podstawie treści art. 210 § 1 kpc i art. 3 kpc oraz 6 kpc w brzmieniu nadanym ustawa z dnia 16.09.2011 r. (Dz. U. Nr 233, poz. 1381) istnieje obowiązek konkretyzacji twierdzeń zarzutów i dowodów ciążący na stronach postępowania, celem postulatu sprawności postępowania. Ciężar gatunkowy tych obowiązków jest większy w przypadku przedsiębiorców, jako podmiotów mających na co dzień styczność z przepisami prawa.
Mając na uwadze powyższe sąd w całości zasądził od strony pozwanej żądaną kwotę, zgodnie z treścią pozwu i orzekł o kosztach procesu w oparciu o normę art. 98 kpc. Na koszty poniesione przez powoda złożyły się: opłata od pozwu: 640 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, pojedyncza stawka wynagrodzenia radcy prawnego przy danej wartości przedmiotu sporu 2400 zł, łącznie 3.057 zł.