UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8.11.2012r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. w sprawie z powództwa J. N. przeciwko stronie pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. o odszkodowanie, odprawę emerytalną, wynagrodzenie i sprostowanie świadectwa pracy zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 14.460 zł tytułem odprawy emerytalnej i dalej idące powództwo oddalił.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód J. N. od 1 sierpnia 1975r. był zatrudniony w pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. na podstawie umowy na czas nieokreślony, początkowo na stanowisku z-cy kierownika d/s Inwestycji i wiceprezesa zarządu, a od dnia 1 marca 1989r. został powołany na stanowisko prezesa zarządu i dyrektora spółdzielni.

W dniu 1 lipca 2011r. powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę, ponieważ osiągnął wiek emerytalny i zrezygnował z pełnienia funkcji prezesa zarządu. Jednocześnie powód zlecił kancelarii adwokackiej sporządzenia opinii prawnej w przedmiocie możliwości odwołania prezesa Spółdzielni z urlopu wypoczynkowego, która została sporządzona w dniu 11 lipca 2011r.

Od dnia 14 lipca 2011r. powód rozpoczął odbywanie zaległego urlopu wypoczynkowego tj. 77 dni, który miał trwać do końca okresu wypowiedzenia tj. do 31 października 2011r. W czasie urlopu zachorował i od dnia 19 września 2011r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, które obejmowały okres bez przerwy do 30 października 2011r. Zwolnienia lekarskie były wystawiane przez lekarza medycyny dr. P. S.- męża córki powoda.

W okresie choroby i zwolnienia lekarskiego powód przebywał w miejscowości S.. Nie informował jednak pracodawcy o zmianie swojego miejsca zamieszkania. We W. przy ul. (...)- czyli pod jedynym znanym pracodawcy adresem powoda- nikt wówczas nie mieszkał. W okresie zwolnienia lekarskiego powód brał udział w Konferencji Spalskiej tj. konferencji poświęconej rozwojowi mieszkalnictwa, na której wygłosił prelekcję. Konferencja trwała od 10 do 12 października 2011r.

W dniu 9 listopada 2011r. odbyło się Walne Zgromadzenie i jeden z punktów obrad dotyczył rozwiązania z powodem umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym. Powód wiedział o porządku zaplanowanych obradach i przed wyznaczonym terminem posiedzenia zaprotestował, wysyłając pismo do prezesa zarządu z prośbą o wyjaśnienie tej sytuacji. Nie kontaktował się w innej formie z prezesem Spółdzielni, nie dzwonił, nie pisałem żadnego maila, wysłał tylko pocztą w/w pismo. Od samego początku powód posiada ten sam numer telefonu komórkowego. W miejscowości S. miał dostęp do Internetu i korzystał z poczty internetowej, jego adres był wówczas niezmienny. Ostatecznie na Walnym Zgromadzeniu w dniu 9 listopada 2011r. powód nie uczestniczył.

W dniu 23 września 2011r. pozwana Spółdzielnia sporządziła oświadczenie o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kp

Przyczyną rozwiązania z powodem umowy o pracę bez wypowiedzenia było narażenie majątku Spółdzielni na szkodę poprzez:

I. nieudzielanie urlopów wypoczynkowych w naturze, a następnie podejmowanie decyzji w sprawie wypłaty członkom Zarządu Spółdzielni i głównej księgowej bezprawnie naliczanych ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, w sytuacji gdy stosunek pracy żadnej z tych osób nie uległ rozwiązaniu;

II. bezpodstawne podejmowanie czynności prawnych w imieniu Spółdzielni w stosunku do pozostałych członków Zarządu Spółdzielni dokonywanych w ich interesie zmieniających treść ich stosunku pracy, polegających na przyznawaniu nagród i innych świadczeń pieniężnych na ich rzecz pomimo wyłącznej kompetencji Rady Nadzorczej do dokonywania tego typu czynności;

oraz wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi Spółdzielni – Pani B. K. po rezygnacji przez powoda z funkcji prezesa Zarządu, podczas gdy dokonywanie jednoosobowo czynności z zakresu prawa pracy zostało zastrzeżone dla Prezesa Zarządu.

Pismo zawierało pouczenie o możliwości odwołania się w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania do Sądu Pracy we W..

Strona pozwana próbowała powodowi doręczyć oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za pośrednictwem poczty jak i firmy kurierskiej. Powód jednak żadnej przesyłki nie odebrał. Przesyłka listowna była awizowana trzykrotnie. Pierwsze awizo było w dniu 28 września 2011r., a drugie 5 października 2011r. ze skutkiem doręczenia na dzień 12 października 2012r.

We wrześniu 2011r. wszyscy członkowie zarządu zostali odwołani z urlopów i otrzymali rozwiązania umów o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kp. Wszyscy, za wyjątkiem powoda odebrali oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę.

W dniu 12 września 2011r. tut. Sąd Rejonowy zwrócił się do strony pozwanej o przedstawienie zaświadczenia o zarobkach K. S. i wówczas nowo powołany zarząd powziął wiedzę na temat wypłacanych przez wiele lat, na wniosek powoda, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, ukrytych w dokumentach płacowych pod różnymi nazwami ( np. dodatkowe wynagrodzenie).

W dniu 3 listopada 2011r. powód otrzymał świadectwo pracy, które w pkt.3 zawierało zapis, że stosunek pracy ustał w dniu 12 października 2011r. w związku z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art.52 § 1 pkt 1 kp).

Pismem z dnia 7 listopada 2011r. powód wniósł o sprostowanie świadectwa pracy w pkt 3. poprzez dokonanie zapisu, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w dniu 31 października 2011r. na podstawie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracownika w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego. Strona pozwana odmówiła sprostowania świadectwa pracy

Przez cały okres wypowiedzenia nikt ze strony spółdzielni nie obiecywał powodowi przywrócenia do pracy. W okresie od września 2011r. do października 2011r. powód nie przebywał w szpitalu, jak i nie wyjeżdżał za granicę.

Z wykształcenia jest inżynierem, skończył również studia podyplomowe na Akademii (...). Nie była mu obca procedura związana z nawiązywaniem i rozwiązywaniem stosunku pracy, bowiem przez 36 lat zajmował stanowisko prezesa.

Po rozwiązaniu stosunku pracy powód J. N. kontynuuje działalność gospodarczą tj. biuro nieruchomości, które założył w 1995r. i jednocześnie pobiera emeryturę.

Hipotetyczne wyliczenie odprawy emerytalnej powoda obliczone zgodnie z postanowieniami (...) wynosiło 8 316 zł brutto.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda z ostatnich trzech miesięcy zatrudnienia liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 25.085,70 zł brutto.

Na podstawie tych ustaleń Sąd Rejonowy przyjął zasadność roszczenia powoda dotyczącego odprawy emerytalnej. Natomiast w pozostałym zakresie powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do rozwiązania z powodem umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym uznał, że powód nie dochował terminu przewidzianego w przepisie art. 264 kp na złożenie odwołania od przedmiotowego oświadczenia.

Jednocześnie powód nie dochował staranności w dbaniu o swoje żywotne interesy i nie wskazał usprawiedliwionej przyczyny uchybienia terminu.

Przesyłka zawierająca oświadczenie pozwanego w zakresie rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 kp była wysłana zarówno pocztą jak i kurierem i awizowana trzykrotnie. Powód nie odbierał przesyłki i opuścił swoje mieszkanie nie informując pozwanego o nowym adresie. Datą doręczenia pisma w przypadku przewidzianym w przepisie art. 139 § 1 kpc jest data w której upłynął termin do odbioru złożonego pisma w oddawczym urzędzie pocztowym. W niniejszej sprawie – w ocenie Sądu Rejonowego drugie awizo było skutecznym zastępczym doręczeniem pisma o rozwiązaniu umowy o pracę. Dlatego od dnia 13.10.2011r. należało liczyć termin do złożenia odwołania. Powód złożył pozew dopiero w dniu 30.11.2011r. Powód w tym czasie nie przebywał np. w szpitalu z powodu choroby bądź nie był w innym miejscu powiadamiając o tym stronę pozwaną. Natomiast w okresie zwolnienia lekarskiego uczestniczył w konferencjach dotyczących spółdzielczości.

Powyższe okoliczności wskazują, że nie było jakichkolwiek przyczyn po stronie powoda uniemożliwiających odbiór korespondencji od pracodawcy. Jednocześnie zachowanie powoda wskazywało na celowe nie odbieranie przesyłanej mu korespondencji od pracodawcy, co nie wstrzymywało 14 dniowego terminu do złożenia odwołania do Sądu.

W związku z oddaleniem jako nieuzasadnionego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę powództwo należało oddalić.

W konsekwencji powyższego rozstrzygnięcia Sąd oddalił również żądanie zapłaty wynagrodzenia za pracę za okres od 13.10.2012r. do 31.10.2011r. skoro stosunek pracy trwał do 12.10.2011r. i oddalił również żądanie sprostowania świadectwa pracy albowiem doręczone powodowi w dniu 3.11.2011r. świadectwo pracy przedstawia rzeczywisty tryb rozwiązania stosunku pracy i nie było podstaw do jego sprostowania w zakresie zmiany trybu rozwiązanie stosunku pracy.

Od powyższego wyroku apelacje w części oddalonego powództwa wniósł powód.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucał naruszenie:

- przepisów prawa materialnego a to art. 264 § 2 oraz 265 § 1 i 2 kp poprzez ich niezastosowanie

- przepisów prawa procesowego, które miały wpływ na wynik sprawy to jest: art. 328 § 2 kpc, art. 227 kpc w zw. z art. 217 § 1 i 2 kpc, art. 100 kpc oraz art. 328 § 2 kpc i 321 § 1 kpc w zw. z art. 361 kpc w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Twierdził, że oświadczenie strony pozwanej z dnia 23.09.2011r. nie wywoływało żadnych skutków prawnych zatem umowa uległa rozwiązaniu dopiero w dniu 31.10.2011r. przez oświadczenie powoda z dnia 1.07.2011r.

Natomiast Sąd skupił się tylko i wyłącznie na kwestii uchybienia przez powoda terminowi do wniesienia odwołania.

Dodatkowo uzupełniając apelację powód zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisu art. 202 zd. trzecie kpc a to nie wzięcie pod uwagę braku należytego umocowania pełnomocnika pozwanej.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zarzuty i argumenty apelacji nie uzasadniają uznania, że orzeczenie Sądu Rejonowego, którym oddalono powództwo powoda dotyczące oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę jest wadliwe i narusza przepisy prawa.

Sąd Rejonowy orzekając w sprawie przeprowadził właściwe postępowanie dowodowe w zakresie roszczenia powoda o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia wyjaśniając wszystkie istotne okoliczności będące podstawą ustaleń faktycznych wydanego w sprawie wyroku. Swoje stanowisko właściwie uzasadnił.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy podziela pogląd jak i argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do tego, że odwołanie powoda od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia zostało złożone z oczywistym i zawinionym przekroczeniem terminu określonym w przepisie art. 264 § 2 kp.

W istniejącym stanie rzeczy brak było też argumentów na to aby przyjąć brak winy powoda w przekroczeniu terminu z art. 264 kp.

W związku z tym oddalenie jako nieuzasadnionego wniosku powoda o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę skutkować musiało oddalenie powództwa bez potrzeby prowadzenia postępowania dowodowego i badania zarówno formalnych podstaw oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę jak i dotyczących merytorycznych przyczyn tego oświadczenia.

Natomiast należyte umocowanie pełnomocnika strony pozwanej przez jej Zarząd nie mógł skutkować nieważności postępowania.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy z mocy przepisu art. 385 kpc apelację oddalił.

Orzekając w zakresie orzeczenia Sądu Rejonowego co do kosztów procesu Sąd uwzględnił zażalenie strony pozwanej na podstawie przepisu art. 100 kpc stosując zasadę ich wzajemnego zniesienia biorąc pod uwagę orzeczenie w części zgłoszonych żądań. (art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE