Sygn. akt IV Kz 155/13

POSTANOWIENIE

Dnia 15 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Kilczewska

Sędziowie SSO Anna Bałazińska – Goliszewska (spr.)

(...) del. do SO Piotr Wylegalski

Protokolant Aneta Malewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bogdana Myrny

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 kwietnia 2013 r.

zażalenia skazanego

w sprawie P. W.

o wydanie wyroku łącznego

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście

z dnia 24 stycznia 2013 r. sygn. akt VK 1151/12

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanowił:

zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia postanowieniem z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. akt V K 1151/12:

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 575 § 1 i 2 k.p.k. umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego wyroki:

1)  Sądu Rejonowego dla Warszawy P. w W. z dnia 27 lutego 2008r. w sprawie IV K 799/07

2)  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 31 sierpnia 2011r. w sprawie V K 736/11;

II.  na podstawie art.632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania w całości obciążył Skarb Państwa.

Na powołane postanowienie osobiste zażalenie złożył P. W. i nie formułując konkretnych zarzutów, zakwestionował prawidłowość rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.

Z treści wniesionego środka odwoławczego wynika, iż skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z analizy akt sprawy jednoznacznie wynika, iż Sąd I instancji wydając zaskarżone rozstrzygnięcie przeprowadził postępowanie w sposób wyczerpujący, dochowując ze swej strony należytej i wymaganej staranności. Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy zbadał możliwość wydania wyroku łącznego w odniesieniu do wszystkich zapadłych wobec P. W. wyroków skazujących.

Wskazać należy, iż wyrok łączny wydaje się wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej wobec osoby prawomocnie skazanej różnymi wyrokami, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, choćby nieprawomocny i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu – art. 85 kk. Ponieważ art. 569 § 1 k.p.k. odwołuje się wyraźnie do wymogu istnienia warunków do orzeczenia kary łącznej, a te określa art. 85 k.k., to wyrok łączny, jako łączący kary z różnych prawomocnych wyroków, może objąć tylko takie skazania, które dotyczą przestępstw popełnionych zanim zapadł chronologicznie pierwszy z tych wyroków.

W tym zakresie trafnie ustalił Sąd I instancji, iż wobec skazanego wydane zostały dwa wyroki łączne – przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w dniu 27 lutego 2008r. w sprawie IV K 799/07 obejmujący wyroki Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. akt V K 1051/03 oraz o sygn. akt V K 1052/03 (ww. wyrok łączny dotyczył także wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. akt V K 1487/04, jednakże z uwagi na brak przesłanek z art. 85 k.k. postępowanie o wydanie wyroku łącznego w tym zakresie zostało umorzone) oraz wyrok łączny wydany przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 31 sierpnia 2011 r., sygn. akt V K 736/11 obejmujący wyroki Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. akt V K 1165/10 i o sygn. akt V K 1366/10.

Słusznie rozstrzygnął zatem Sąd Rejonowy, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego – w myśl art. 575 1 k.p.k., gdyż nie ma podstaw dla rozwiązania prawomocnych wyroków łącznych oraz połączenia kar nimi objętych w inny sposób, aniżeli wynika, to z prawomocnych już orzeczeń. Istotnie wszystkie czyny, objęte ww. wyrokami nie zostały popełnione przed pierwszym chronologicznie wyrokiem skazującym P. W. z dnia 22.09.2003 r. w sprawie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. akt V K 1051/03.

Tym samym, zasadne jest umorzenie postępowania w oparciu o przepis art. 572 k.p.k.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Odwoławczy orzekł jak na wstępie