Dnia 24 października 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSA Urszula Kocyłowska |
|
|
Sędziowie: |
SSA Janina Czyż (spr.) SSA Ewa Madera |
|
|
Protokolant |
sekr. sądowy Anna Kuźniar |
po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 r.
na rozprawie
sprawyz wniosku M. F.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w J.
o emeryturę
na skutek apelacji wniesionej przez wnioskodawcę
od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie
z dnia 9 maja 2012 r. sygn. akt IV U 1233/11
I. oddala apelację ,
II. nie obciąża wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego w postępowaniu apelacyjnym .
Sygn. akt III AUa 728/12
Decyzją z dnia 17 czerwca 2011 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. odmówił M. F. prawa do emerytury, ponieważ nie wykazał okresu składkowego i nieskładkowego w wymiarze 25 lat.
W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawca domagał się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury, podnosząc że organ rentowy nieprawidłowo wyliczył jego staż ubezpieczeniowy, gdyż nie uwzględnił mu żadnych okresów nieskładowych.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, że na ustalony wnioskodawcy staż pracy w wymiarze 24 lata, 2 miesiące i 26 dni składają się okres zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w M. od 15.03.1967 r. do 11.12.1990 r. oraz okres pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego od 12.12.1990 r. do 9.06.1991 r. Okres zatrudnienia w Firmie (...) pozostaje bez wpływu na prawo do świadczenia, gdyż wykracza poza ramy czasowe, zakreślone przepisem art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Wyrokiem z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt IV U 1233/11, Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie oddalił odwołanie.
Sąd ustalił, że M. F., ur. (...), w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w M. na stanowisku traktorzysty od 15.03.1967 r. do 11.12.1990 r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych, a następnie od 12.12.1990 r. do 9.06.1991 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Na podstawie decyzji z dnia 27 czerwca 1991 r. ZUS przyznał M. F. rentę inwalidzką III grupy.
W okresie od 26 listopada 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. wnioskodawca pracował w przedsiębiorstwie (...)
Przechodząc do oceny prawnej Sąd Okręgowy podkreślił, że prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych powstaje po łącznym spełnieniu warunków określonych w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym warunki stażowe muszą zostać dopełnione do dnia 1 stycznia 1999 r. Natomiast wnioskodawca, poza okresami uwzględnionymi już przez organ rentowy nie posiada, jak sam przyznał, żadnych innych okresów ubezpieczenia, stąd też nie można uznać za spełniony warunku posiadania 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.
W apelacji od powyższego wyroku wnioskodawca domagał się jego zmiany i przyznania prawa do emerytury, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia przez przyjęcie, że odwołujący nie posiada 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego.
W uzasadnieniu apelujący wskazał, że nie zaliczono mu do stażu ubezpieczeniowego okresu pobierania renty chorobowej, która przysługiwała mu od 10 czerwca 1991 r., a zgodnie z art. 7 pkt. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest to okres nieskładkowy.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, zważył, co następuje:
Apelacja wnioskodawcy jest nieuzasadniona i podlega oddaleniu, ponieważ zaskarżony wyrok jest trafny i nie narusza prawa.
Przedmiotem sporu w sprawie było uprawnienie M. F. do prawa do emerytury w obniżonym wieku, a to w związku z zatrudnieniem w szczególnych warunkach, na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2009 nr 153 poz. 1227), w szczególności zaś spełnienie warunku posiadania 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.
Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne oraz ich ocenę prawną dokonaną przez Sąd Okręgowy w Krośnie, prowadzącą do konkluzji, iż wnioskodawca powyższego warunku nie spełnia. Organ rentowy prawidłowo ustalił wymiar stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy i jak wskazują wyniki przeprowadzonego postępowania przed Sądem I instancji nie pominął żadnego okresu.
W tym miejscu wyjaśnić należy, że decyzją z dnia 27 czerwca 1991 r. wnioskodawcy przyznane zostało na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin ( Dz. U. nr 40, poz. 267 z późn. zm.) prawo do renty inwalidzkiej trzeciej grupy inwalidów.
Wbrew zarzutom apelacji renta inwalidzka, której odpowiednikiem jest obecnie renta z tytułu niezdolności do pracy, nie jest tożsama z rentą chorobową. Renta chorobowa, była jednym ze świadczeń przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin ( Dz. U. nr 3, poz. 6 ze zm.), do systemu świadczeń ubezpieczeniowych wprowadzona została od dnia 1 stycznia 1975 r. na mocy art. 57 pkt. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa ( t. jedn. Dz. U. z 1975 r. nr 34, poz. 188). Renta chorobowa przysługiwała pracownikowi, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego był w dalszym ciągu niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokowały odzyskanie zdolności do pracy, przysługiwała na okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nieprzekraczający 12 miesięcy. Przepisy ustawy, na podstawie której można było ustalić prawo do tego świadczenia, utraciły moc z dniem 1 stycznia 1983 r. w związku z wejściem w życie wyżej wymienionej ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Natomiast po tej dacie, w miejsce renty chorobowej, przepisami ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zmianie niektórych przepisów o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzeniu emerytalnym ( Dz. U. nr 5, poz. 33), wprowadzono świadczenie rehabilitacyjne w ramach ubezpieczenia chorobowego, dodając rozdział 2a do ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa.
Reasumując stwierdzić należy, że wnioskodawca nie pobierał świadczenia rentowego, o którym mowa w art. 7 pkt. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a okres jego pobierania nie podlega włączeniu do okresów, od których zależy zwiększenie wymiaru stażu ubezpieczeniowego.
W tej sytuacji należało w postępowaniu odwoławczym w zupełności podzielić ocenę Sądu Okręgowego w Krośnie, że wnioskodawca nie spełnia wszystkich warunków do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku, zgodnie z art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Z podanych przyczyn Sąd orzekł, jak w punkcie I sentencji na podstawie art. 385 kpc. Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w art. 102 kpc.
Zarządzenie:
(...)
(...)