Sygn. akt III AUz 80/12

POSTANOWIENIE

Dnia 14 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń

Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Ewa Madera (spr.)

Sędziowie:

SSA Janina Czyż

SSA Marta Pańczyk - Kujawska

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku B. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w J.

o waloryzację świadczenia

na skutek zażalenia organu rentowego od postanowienia Sądu

Okręgowego w Krośnie z dnia 5 września 2012 r. sygn. akt IV U 991/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę
przekazać do merytorycznego rozpoznania

Sądowi Okręgowemu w Krośnie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krośnie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - na podstawie art. 177 § 1 pkt. 1 kpc - zawiesił postępowanie w sprawie z odwołania B. B. od decyzji ZUS Oddziału w J. z 13 marca 2012 r. w przedmiocie waloryzacji świadczenia emerytalnego.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wydanie orzeczenia w sprawie uzależnione jest „od rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny kwestii, czy waloryzacja kwotowa świadczeń z ubezpieczenia społecznego jest zgodna
z Konstytucją”.

W zażaleniu na powyższe postanowienie organ rentowy zarzucił naruszenie art. 177 § 1 pkt. 1 kpc i wniósł o jego uchylenie i zobowiązanie Sądu do wydania merytorycznego orzeczenia w przedmiocie odwołania wnioskodawcy.

W uzasadnieniu pozwany Zakład podkreślał, że wskazana przez Sąd

podstawa zawieszenia postępowania odnosi się do sytuacji, kiedy przedmiot postępowania prejudycjalnego stanowi element podstawy faktycznej rozstrzygnięcia sprawy zawieszanej i nie jest możliwe rozstrzygnięcie sprawy w toczącym się postępowaniu bez znajomości wyniku innego postępowania. W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcie jest możliwe w oparciu o przepis obowiązującego prawa, tj. zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ponadto organ rentowy wskazał, że postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy nie jest postępowaniem cywilnym w rozumieniu art. 177 § 1 pkt. 1 kpc, a przepisy dotyczące zawieszania postępowania cywilnego powinny być interpretowane ściśle, ich wykładnia nie może prowadzić do tworzenia pozaustawowych przesłanek zawieszenia.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zażalenie organu rentowego jest słuszne i zasługuje na uwzględnienie

albowiem zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Krośnie nie jest trafne i narusza prawo, a to wobec wadliwej wykładni art. 177 § 1 pkt. 1 kpc, polegającej na przyjęciu, że postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym dotyczące zgodności z Konstytucją waloryzacji świadczeń z ubezpieczenia społecznego uzasadnia zawieszenie postępowania z odwołania wnioskodawcy od decyzji ZUS Oddziału w J. z 13 marca 2012 r.

Należy podzielić pogląd wyrażony przez organ rentowy, że prejudycjalna przyczyna zawieszenia postępowania określona w art. 177 § 1 pkt. 1 kpc nie

obejmuje sytuacji zaistniałej w rozpoznawanej sprawie, skoro z prejudycjalnością mamy do czynienia wtedy, gdy wynik jednego postępowania cywilnego zależy od wyniku innego postępowania cywilnego. Jak słusznie zauważa pozwany Zakład, przepisy o zawieszeniu postępowania cywilnego powinny być interpretowane ściśle, a ich wykładnia nie może prowadzić do tworzenia pozaustawowych przesłanek zawieszenia.

Przedmiot rozpoznania sprawy sądowej z zakresu ubezpieczeń społecznych wyznacza treść i zakres decyzji organu rentowego, od której wniesiono odwołanie. Postępowanie ma charakter kontrolny, a jego celem jest ocena prawidłowości

wydanej decyzji. Zauważyć należy, że sporna decyzja wydana została w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, natomiast w razie ich późniejszego uznania przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją, strony mają możliwość zakwestionowania decyzji w drodze wznowienia postępowania w oparciu o podstawę określoną w art. 401 1 kpc.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 386 § 4 kpc w związku z art. 397§ 2 kpc.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)