III KZ 93/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 93/12
POSTANOWIENIE
Dnia 9 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski
w sprawie S. P.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 9 stycznia 2013 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczacego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z dnia
29 października 2012r., odmawiające przyjęcia wniosku skazanego o sporządzenie
na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 27 czerwca 2012r. ,
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie .
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r., utrzymał w mocy wyrok
Sądu Okręgowego w E. z dnia 17 sierpnia 2011 r., skazujący m.in. S. P. za czyn z
art. 258 § 1 k.k. i in., uznając apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego za
oczywiście bezzasadną. Z protokołu rozprawy apelacyjnej przeprowadzonej 21
czerwca 2012 r. wynika, że uczestniczyli w niej oskarżony, jak i jego wyznaczony z
urzędu obrońca, natomiast żaden z nich nie stawił się 6 dni później na ogłoszenie
wyroku.
Obrońca S. P. nie złożył wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego, natomiast wniosek taki złożył
oskarżony, nadając stosowne pismo w urzędzie pocztowym w dniu 11 października
2012 r. (k. 6805 - 6805a). Przewodniczący II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
zarządzeniem z dnia 29 października 2012 r. na podstawie art. 524 § 1 k.p.k. i art.
422 § 3 k.p.k. w zw. z art. 422 § 1 k.p.k. odmówił przyjęcia wniosku, motywując
decyzję tym, że został on złożony po upływie siedmiodniowego terminu zawitego,
który upłynął w dniu 4 lipca 2012 r.
2
Zażalenie na to zarządzenie wniósł w ustawowym terminie skazany.
Nadmieniając, że wcześniej nie był karany podniósł, iż nie wiedział, że obowiązuje
siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o przesłanie wyroku z uzasadnieniem.
Wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpatrzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, bowiem zaskarżone zarządzenie jest zgodne z
przepisami prawa. Z powołanego w zarządzeniu przepisu art. 422 § 3 k.p.k.,
mającego zastosowanie także w postępowaniu odwoławczym (zob. art. 458 k.p.k.)
jednoznacznie wynika, że nie może zostać przyjęty złożony po terminie wniosek o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, a zatem i wniosek o
doręczenie wyroku z uzasadnieniem, o którym mowa w art. 524 § 1 k.p.k. Faktu, że
ustawowy termin do złożenia przedmiotowego wniosku upłynął 4 lipca 2012 r.,
oskarżony nie neguje, podobnie nie przeczy, że wniosek złożył po tym dniu; w
takim razie nie powinien domagać się uchylenia zaskarżonego zarządzenia. Jeżeli
utrzymuje, że nie był mu znany termin do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem, powinien złożyć nie zażalenie, ale – na podstawie art. 126 § 1
k.p.k. – adresowany do Sądu Apelacyjnego należycie umotywowany wniosek o
przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem.
Z tych powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski
w sprawie S. P.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 9 stycznia 2013 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczacego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z dnia
29 października 2012r., odmawiające przyjęcia wniosku skazanego o sporządzenie
na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 27 czerwca 2012r. ,
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie .
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r., utrzymał w mocy wyrok
Sądu Okręgowego w E. z dnia 17 sierpnia 2011 r., skazujący m.in. S. P. za czyn z
art. 258 § 1 k.k. i in., uznając apelację wniesioną przez obrońcę oskarżonego za
oczywiście bezzasadną. Z protokołu rozprawy apelacyjnej przeprowadzonej 21
czerwca 2012 r. wynika, że uczestniczyli w niej oskarżony, jak i jego wyznaczony z
urzędu obrońca, natomiast żaden z nich nie stawił się 6 dni później na ogłoszenie
wyroku.
Obrońca S. P. nie złożył wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego, natomiast wniosek taki złożył
oskarżony, nadając stosowne pismo w urzędzie pocztowym w dniu 11 października
2012 r. (k. 6805 - 6805a). Przewodniczący II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
zarządzeniem z dnia 29 października 2012 r. na podstawie art. 524 § 1 k.p.k. i art.
422 § 3 k.p.k. w zw. z art. 422 § 1 k.p.k. odmówił przyjęcia wniosku, motywując
decyzję tym, że został on złożony po upływie siedmiodniowego terminu zawitego,
który upłynął w dniu 4 lipca 2012 r.
2
Zażalenie na to zarządzenie wniósł w ustawowym terminie skazany.
Nadmieniając, że wcześniej nie był karany podniósł, iż nie wiedział, że obowiązuje
siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o przesłanie wyroku z uzasadnieniem.
Wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpatrzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, bowiem zaskarżone zarządzenie jest zgodne z
przepisami prawa. Z powołanego w zarządzeniu przepisu art. 422 § 3 k.p.k.,
mającego zastosowanie także w postępowaniu odwoławczym (zob. art. 458 k.p.k.)
jednoznacznie wynika, że nie może zostać przyjęty złożony po terminie wniosek o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, a zatem i wniosek o
doręczenie wyroku z uzasadnieniem, o którym mowa w art. 524 § 1 k.p.k. Faktu, że
ustawowy termin do złożenia przedmiotowego wniosku upłynął 4 lipca 2012 r.,
oskarżony nie neguje, podobnie nie przeczy, że wniosek złożył po tym dniu; w
takim razie nie powinien domagać się uchylenia zaskarżonego zarządzenia. Jeżeli
utrzymuje, że nie był mu znany termin do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem, powinien złożyć nie zażalenie, ale – na podstawie art. 126 § 1
k.p.k. – adresowany do Sądu Apelacyjnego należycie umotywowany wniosek o
przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem.
Z tych powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.