II KK 337/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 337/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Szewczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Dariusz Świecki
Protokolant Anna Janczak
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 15 stycznia 2013 r.,
sprawy T. G.
skazanego z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 lipca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 27 lutego 2012 r.,
p o s t a n o w i ł:
I. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w W.,
II. zarządza zwrot opłaty kasacyjnej oskarżonemu T.
G.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 16 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w W. utrzymał w mocy
wyrok Sądu Rejonowego z dnia 27 lutego 2012 r., uznający T. G. za winnego
popełnienia wspólnie z ustaloną osobą nieletnią w dniu 30 czerwca 2009 r. w W.
2
przestępstwa kradzieży perfum „Givenchy” o wartości 291 zł na szkodę sklepu
„Galeria Centrum”, tj. czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Za przypisane
przestępstwo oskarżony został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności
oraz grzywnę 20 stawek dziennych po 10 złotych każda.
Od wyroku Sądu odwoławczego kasację na korzyść skazanego T. G.
wywiódł obrońca, zarzucając rażące naruszenie prawa procesowego, które mogło
mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, mianowicie:
- art. 450 § 3 k.p.k., art. 453 § 2 k.p.k. i art. 6 k.p.k. w zw. z art. 117 § 2 k.p.k. i art.
133 § 2 k.p.k. polegające na przeprowadzeniu rozprawy apelacyjnej przez Sąd
Okręgowy w W. podczas nieobecności oskarżonego, który o terminie tej
rozprawy nie został należycie zawiadomiony.
W oparciu o tak sformułowany zarzut autor kasacji wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w W.
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja obrońcy oskarżonego T. G. jest oczywiście zasadna.
Pierwsze zawiadomienie o wyznaczonej na dzień 16 lipca 2012 r. rozprawie
awizowano przebywającemu na wolności oskarżonemu w miejscu jego
zamieszkania i faktycznego pobytu w dniu 4 lipca 2012 r. Wobec nie podjęcia
przesyłki w terminie siedmiodniowym, ponownie pozostawiono zawiadomienie o
korespondencji w miejscu zamieszkania oskarżonego w dniu 12 lipca 2012 r.
Zawiadomienie o terminie rozprawy odebrane zostało osobiście przez oskarżonego
w dniu 17 lipca 2012 r., czyli już po terminie rozprawy, na której w dniu 16 lipca
2012 r. merytorycznie rozpoznano apelację obrońcy, uznając ją za oczywiście
bezzasadną. W sprawie brak informacji, by wyznaczony termin rozprawy
apelacyjnej był znany oskarżonemu z innych źródeł oraz by zrezygnował on z
uprawnienia do osobistej obrony w instancji odwoławczej. Z korespondencji
nadesłanej do Sądu odwoławczego przez oskarżonego po powzięciu przez niego
informacji o odbytej rozprawie apelacyjnej wynika, że miał on zamiar czynnie w niej
uczestniczyć, realizując wraz ze swoim obrońcą uprawnienia wynikające z art. 453
§ 2 i § 3 k.p.k. Błędne uznanie, że prawidłowo powiadomiono oskarżonego o
terminie rozprawy apelacyjnej i jej przeprowadzenie zakończone merytorycznym
rozstrzygnięciem bez udziału oskarżonego w konsekwencji pozbawiło go prawa do
osobistej obrony zmierzającej do obalenia oskarżenia lub złagodzenia
3
konsekwencji karnych za popełnione przestępstwo (art. 6 k.p.k.). Chociaż obecność
na rozprawie apelacyjnej oskarżonego konieczna nie była (art. 450 § 2 k.p.k. a
contrario), to w myśl przepisu art. 450 § 3 k.p.k. oraz art. 117 § 1 i 2 k.p.k.
rozpoznanie sprawy pod nieobecność oskarżonego nie pozbawionego wolności
możliwe jest jedynie w wypadku, gdy wcześniej doszło do należytego
zawiadomienia oskarżonego o terminie rozprawy w formie i sposobie
przewidzianym przez przepis art. 132 i następne k.p.k. (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r., II KK 204/05, Lex 181323).
Przedstawione rażące naruszenia prawa procesowego mogły mieć istotny
wpływ na treść zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w W.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę orzeczono jak w wyroku.
Zarządzenie o zwrocie opłaty kasacyjnej wniesionej przez oskarżonego T. G.
zostało wydane na podstawie art. 527 § 4 k.p.k.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Szewczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Dariusz Świecki
Protokolant Anna Janczak
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 15 stycznia 2013 r.,
sprawy T. G.
skazanego z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 lipca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 27 lutego 2012 r.,
p o s t a n o w i ł:
I. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w W.,
II. zarządza zwrot opłaty kasacyjnej oskarżonemu T.
G.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 16 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w W. utrzymał w mocy
wyrok Sądu Rejonowego z dnia 27 lutego 2012 r., uznający T. G. za winnego
popełnienia wspólnie z ustaloną osobą nieletnią w dniu 30 czerwca 2009 r. w W.
2
przestępstwa kradzieży perfum „Givenchy” o wartości 291 zł na szkodę sklepu
„Galeria Centrum”, tj. czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Za przypisane
przestępstwo oskarżony został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności
oraz grzywnę 20 stawek dziennych po 10 złotych każda.
Od wyroku Sądu odwoławczego kasację na korzyść skazanego T. G.
wywiódł obrońca, zarzucając rażące naruszenie prawa procesowego, które mogło
mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, mianowicie:
- art. 450 § 3 k.p.k., art. 453 § 2 k.p.k. i art. 6 k.p.k. w zw. z art. 117 § 2 k.p.k. i art.
133 § 2 k.p.k. polegające na przeprowadzeniu rozprawy apelacyjnej przez Sąd
Okręgowy w W. podczas nieobecności oskarżonego, który o terminie tej
rozprawy nie został należycie zawiadomiony.
W oparciu o tak sformułowany zarzut autor kasacji wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w W.
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja obrońcy oskarżonego T. G. jest oczywiście zasadna.
Pierwsze zawiadomienie o wyznaczonej na dzień 16 lipca 2012 r. rozprawie
awizowano przebywającemu na wolności oskarżonemu w miejscu jego
zamieszkania i faktycznego pobytu w dniu 4 lipca 2012 r. Wobec nie podjęcia
przesyłki w terminie siedmiodniowym, ponownie pozostawiono zawiadomienie o
korespondencji w miejscu zamieszkania oskarżonego w dniu 12 lipca 2012 r.
Zawiadomienie o terminie rozprawy odebrane zostało osobiście przez oskarżonego
w dniu 17 lipca 2012 r., czyli już po terminie rozprawy, na której w dniu 16 lipca
2012 r. merytorycznie rozpoznano apelację obrońcy, uznając ją za oczywiście
bezzasadną. W sprawie brak informacji, by wyznaczony termin rozprawy
apelacyjnej był znany oskarżonemu z innych źródeł oraz by zrezygnował on z
uprawnienia do osobistej obrony w instancji odwoławczej. Z korespondencji
nadesłanej do Sądu odwoławczego przez oskarżonego po powzięciu przez niego
informacji o odbytej rozprawie apelacyjnej wynika, że miał on zamiar czynnie w niej
uczestniczyć, realizując wraz ze swoim obrońcą uprawnienia wynikające z art. 453
§ 2 i § 3 k.p.k. Błędne uznanie, że prawidłowo powiadomiono oskarżonego o
terminie rozprawy apelacyjnej i jej przeprowadzenie zakończone merytorycznym
rozstrzygnięciem bez udziału oskarżonego w konsekwencji pozbawiło go prawa do
osobistej obrony zmierzającej do obalenia oskarżenia lub złagodzenia
3
konsekwencji karnych za popełnione przestępstwo (art. 6 k.p.k.). Chociaż obecność
na rozprawie apelacyjnej oskarżonego konieczna nie była (art. 450 § 2 k.p.k. a
contrario), to w myśl przepisu art. 450 § 3 k.p.k. oraz art. 117 § 1 i 2 k.p.k.
rozpoznanie sprawy pod nieobecność oskarżonego nie pozbawionego wolności
możliwe jest jedynie w wypadku, gdy wcześniej doszło do należytego
zawiadomienia oskarżonego o terminie rozprawy w formie i sposobie
przewidzianym przez przepis art. 132 i następne k.p.k. (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r., II KK 204/05, Lex 181323).
Przedstawione rażące naruszenia prawa procesowego mogły mieć istotny
wpływ na treść zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w W.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę orzeczono jak w wyroku.
Zarządzenie o zwrocie opłaty kasacyjnej wniesionej przez oskarżonego T. G.
zostało wydane na podstawie art. 527 § 4 k.p.k.