V CNP 33/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 33/12
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi B. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Apelacyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r.,
w sprawie z powództwa B. T.
przeciwko Gminie W.
o nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2013 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wniesiona przez adwokata mgr B. T. skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 30 kwietnia 2010
r. pozbawiona jest jednego spośród niezbędnych elementów tej skargi
wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżący nie wykazał, że została spełniona
przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., ponieważ na stronach 3 i 8 skargi
ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest ustawowej podstawy do złożenia
skargi o wznowienie postępowania, a nadto, że postanowienie nie podlega
zaskarżeniu skargą kasacyjną co wskazuje, że nie jest możliwa jego zmiana lub
uchylenie w drodze innych środków prawnych.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej, pogłębionej jurydycznie
argumentacji, dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe oraz jakie argumenty przemawiają za takim stanowiskiem
(por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r.,
nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006 r., nr 7-8, poz. 140). Argumentacji zmierzającej do wykazania w taki sposób
wystąpienia tej przesłanki ustawowej skarga nie zawiera.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi B. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Apelacyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r.,
w sprawie z powództwa B. T.
przeciwko Gminie W.
o nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2013 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wniesiona przez adwokata mgr B. T. skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 30 kwietnia 2010
r. pozbawiona jest jednego spośród niezbędnych elementów tej skargi
wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżący nie wykazał, że została spełniona
przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., ponieważ na stronach 3 i 8 skargi
ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest ustawowej podstawy do złożenia
skargi o wznowienie postępowania, a nadto, że postanowienie nie podlega
zaskarżeniu skargą kasacyjną co wskazuje, że nie jest możliwa jego zmiana lub
uchylenie w drodze innych środków prawnych.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej, pogłębionej jurydycznie
argumentacji, dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe oraz jakie argumenty przemawiają za takim stanowiskiem
(por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r.,
nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006 r., nr 7-8, poz. 140). Argumentacji zmierzającej do wykazania w taki sposób
wystąpienia tej przesłanki ustawowej skarga nie zawiera.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.