V CZ 80/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 80/12
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa Gminy W.
przeciwko F. B.
o wydanie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2013 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie zawarte w punkcie II wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 20 marca 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i wniosek o zasądzenie
kosztów procesu za instancję odwoławczą ponad 360 (trzysta
sześćdziesiąt) zł przekazuje do ponownego rozstrzygnięcia
Sądowi Okręgowemu, pozostawiając mu rozstrzygnięcie o
kosztach postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w punkcie II wyroku z dnia 20 marca 2012 r. Sąd
Okręgowy zasądził od pozwanej F. B. na rzecz Gminy W. kwotę 1200 zł tytułem
zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
W lapidarnym uzasadnieniu wskazano jedynie, że o kosztach postępowania
orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c.
Postanowienie to pozwana zaskarżyła zażaleniem w części zasądzającej
koszty ponad kwotę 360 zł, zarzucając naruszenie art. 98 i 99 k.p.c. w związku
z § 9 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz poniesienia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.) i wniosła o zmianę
postanowienia w tej części oraz o zasądzenie kosztów postępowania
zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione.
W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 § 1
k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi
na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej
obrony. Zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie zawiera jedynie lakoniczną
argumentację prawną z odwołaniem się wyłącznie do art. 98 k.p.c. w związku z art.
391 § 1 k.p.c., bez wskazania szczegółowych przepisów, które pozwoliłyby
na wyliczenie i określenie rozmiaru kosztów poniesionych przez strony
w postępowaniu apelacyjnym (w szczególności kosztów zastępstwa procesowego)
oraz wysokości kosztów przypadających na każdą ze stron, które można jedynie
domniemywać. Powyższe uniemożliwia dokonanie oceny czy prawidłowo
zastosowano art. 98 k.p.c.
Z tych względów postanowienie należało uchylić w zaskarżonej części
na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. i wniosek o zasądzenie
3
kosztów postępowania apelacyjnego przekazać Sądowi Okręgowemu
do ponownego rozpoznania. Orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego
pozostawione zostało końcowemu rozstrzygnięciu na podstawie art. 108 § 2
w związku z art. 391 § 1, art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa Gminy W.
przeciwko F. B.
o wydanie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2013 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie zawarte w punkcie II wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 20 marca 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i wniosek o zasądzenie
kosztów procesu za instancję odwoławczą ponad 360 (trzysta
sześćdziesiąt) zł przekazuje do ponownego rozstrzygnięcia
Sądowi Okręgowemu, pozostawiając mu rozstrzygnięcie o
kosztach postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w punkcie II wyroku z dnia 20 marca 2012 r. Sąd
Okręgowy zasądził od pozwanej F. B. na rzecz Gminy W. kwotę 1200 zł tytułem
zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
W lapidarnym uzasadnieniu wskazano jedynie, że o kosztach postępowania
orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c.
Postanowienie to pozwana zaskarżyła zażaleniem w części zasądzającej
koszty ponad kwotę 360 zł, zarzucając naruszenie art. 98 i 99 k.p.c. w związku
z § 9 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz poniesienia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.) i wniosła o zmianę
postanowienia w tej części oraz o zasądzenie kosztów postępowania
zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione.
W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 § 1
k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi
na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej
obrony. Zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie zawiera jedynie lakoniczną
argumentację prawną z odwołaniem się wyłącznie do art. 98 k.p.c. w związku z art.
391 § 1 k.p.c., bez wskazania szczegółowych przepisów, które pozwoliłyby
na wyliczenie i określenie rozmiaru kosztów poniesionych przez strony
w postępowaniu apelacyjnym (w szczególności kosztów zastępstwa procesowego)
oraz wysokości kosztów przypadających na każdą ze stron, które można jedynie
domniemywać. Powyższe uniemożliwia dokonanie oceny czy prawidłowo
zastosowano art. 98 k.p.c.
Z tych względów postanowienie należało uchylić w zaskarżonej części
na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. i wniosek o zasądzenie
3
kosztów postępowania apelacyjnego przekazać Sądowi Okręgowemu
do ponownego rozpoznania. Orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego
pozostawione zostało końcowemu rozstrzygnięciu na podstawie art. 108 § 2
w związku z art. 391 § 1, art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.