V KO 76/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-02-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 76/12
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący)
SSN Roman Sądej
SSA del. do SN Dorota Wróblewska (sprawozdawca)
na posiedzeniu
w sprawie P. D., oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 278 § 5 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 29 stycznia 2013 r.,
wniosku Sąd Rejonowy w G. o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a no w i ł:
wniosek uwzględnić i sprawę przekazać do rozpoznania
Sądowi Rejonowemu w S.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 października 2012 r. Sąd Rejonowy w G. zwrócił
się z inicjatywą do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy oskarżonego innemu
sądowi równorzędnemu - Sądowi Rejonowemu w S., motywując to stanem jego
zdrowia - przebytymi udarami mózgu. Biegła neurolog stwierdziła jednoznacznie, że
P. D. nie może aktualnie uczestniczyć w rozprawie sądowej w Sądzie Rejonowym
w G. Nie nastąpi to również w przyszłości, ponieważ nie osiągnie takiego stanu,
który pozwoliłby uczestniczyć w czynnościach sądowych poza miejscem
zamieszkania. Możliwe jest natomiast, zdaniem biegłej, uczestniczenie w rozprawie
sądowej w miejscowości bliżej miejsca zamieszkania P. D., pod warunkiem, że
będzie mógł korzystać z pomocy osób trzecich.
2
Jednocześnie we wniosku zaznaczono, że zasadnym jest przekazanie
sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w S., na terenie właściwości którego
oskarżony zamieszkuje.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek Sądu Rejonowego w G. jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Trafnie wskazano w nim, że z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości sprawa
powinna zostać rozpoznana przez inny sąd równorzędny.
Biorąc pod uwagę, że zasadniczą przeszkodą do rozpoznania
przedmiotowej sprawy przed Sądem Rejonowym w G. są trudności z zapewnieniem
obecności oskarżonego na rozprawie, wynikające z jego stanu zdrowia, a jedynym
sposobem usunięcia tej przeszkody jest przekazanie sprawy do sądu właściwego
ze względu na jego miejsce zamieszkania, należało uznać, iż została spełniona
przesłanka wymieniona w art. 37 k.p.k.
Dobro wymiaru sprawiedliwości i autorytet jego organów przemawiają za
tym, aby doszło do rozpoznania niniejszej sprawy i jej zakończenia w rozsądnym
terminie. Skoro więc perspektywa uzyskania takiej poprawy stanu zdrowia
oskarżonego, która umożliwiłaby jego stawiennictwo przed sądem właściwym
miejscowo jest nierealna, to rozwiązaniem dopuszczonym przez ustawę i
racjonalnym, jest przeniesienie tej sprawy do sądu, w którego czynnościach
oskarżony będzie mógł uczestniczyć, pomimo swoich dolegliwości.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący)
SSN Roman Sądej
SSA del. do SN Dorota Wróblewska (sprawozdawca)
na posiedzeniu
w sprawie P. D., oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 278 § 5 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 29 stycznia 2013 r.,
wniosku Sąd Rejonowy w G. o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a no w i ł:
wniosek uwzględnić i sprawę przekazać do rozpoznania
Sądowi Rejonowemu w S.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 24 października 2012 r. Sąd Rejonowy w G. zwrócił
się z inicjatywą do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy oskarżonego innemu
sądowi równorzędnemu - Sądowi Rejonowemu w S., motywując to stanem jego
zdrowia - przebytymi udarami mózgu. Biegła neurolog stwierdziła jednoznacznie, że
P. D. nie może aktualnie uczestniczyć w rozprawie sądowej w Sądzie Rejonowym
w G. Nie nastąpi to również w przyszłości, ponieważ nie osiągnie takiego stanu,
który pozwoliłby uczestniczyć w czynnościach sądowych poza miejscem
zamieszkania. Możliwe jest natomiast, zdaniem biegłej, uczestniczenie w rozprawie
sądowej w miejscowości bliżej miejsca zamieszkania P. D., pod warunkiem, że
będzie mógł korzystać z pomocy osób trzecich.
2
Jednocześnie we wniosku zaznaczono, że zasadnym jest przekazanie
sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w S., na terenie właściwości którego
oskarżony zamieszkuje.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek Sądu Rejonowego w G. jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Trafnie wskazano w nim, że z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości sprawa
powinna zostać rozpoznana przez inny sąd równorzędny.
Biorąc pod uwagę, że zasadniczą przeszkodą do rozpoznania
przedmiotowej sprawy przed Sądem Rejonowym w G. są trudności z zapewnieniem
obecności oskarżonego na rozprawie, wynikające z jego stanu zdrowia, a jedynym
sposobem usunięcia tej przeszkody jest przekazanie sprawy do sądu właściwego
ze względu na jego miejsce zamieszkania, należało uznać, iż została spełniona
przesłanka wymieniona w art. 37 k.p.k.
Dobro wymiaru sprawiedliwości i autorytet jego organów przemawiają za
tym, aby doszło do rozpoznania niniejszej sprawy i jej zakończenia w rozsądnym
terminie. Skoro więc perspektywa uzyskania takiej poprawy stanu zdrowia
oskarżonego, która umożliwiłaby jego stawiennictwo przed sądem właściwym
miejscowo jest nierealna, to rozwiązaniem dopuszczonym przez ustawę i
racjonalnym, jest przeniesienie tej sprawy do sądu, w którego czynnościach
oskarżony będzie mógł uczestniczyć, pomimo swoich dolegliwości.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.