Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KZ 1/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie W. S.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 stycznia 2013 r.,
zażalenia wniesionego przez wnioskodawcę,
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z dnia
14 grudnia 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w J. z dnia 5 lipca 2011r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku o wznowienie
postępowania złożonego przez W. S., albowiem wniosek ten nie odpowiadał
warunkom formalnym, gdyż nie został sporządzony i podpisany przez adwokata.
Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Wniosek o wznowienie postępowania, który nie pochodzi od prokuratora,
powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego. W
niniejszej sprawie obowiązek ten wynikający z treści art. 545 § 2 k.p.k. nie został
spełniony, natomiast zażalenie wskazuje, że skarżący całkowicie pomija ten
zasadniczy powód odmowy przyjęcia wniosku. Przypomnieć należy, że skazanemu
wyznaczono obrońcę z urzędu, który po zbadaniu akt, zgodnie z treścią art. 84 § 3
2
k.p.k., poinformował Sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia wniosku o
wznowienie postępowania (k. 74-75). Z treści tej opinii jednoznacznie wynika, że
obrońca wyznaczony z urzędu w sposób właściwy dokonała analizy wniosku
skazanego o wznowienie postępowania w oparciu o analizę akt sprawy.
W związku z powyższym, skoro skazany po wezwaniu do uzupełnienia braku
formalnego swojego wniosku, a więc złożenia wniosku o wznowienie postępowania
sporządzonego i podpisanego przez adwokata z wyboru, braku tego nie uzupełnił,
słusznie zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia sporządzonego
osobiście przez niego wniosku.
Wbrew twierdzeniom skazanego, w niniejszej sprawie, prowadzonej z
wniosku skazanego o wznowienie postępowania, nie wystąpiła bezwzględna
przyczyna odwoławcza, gdyż Przewodniczący Wydziału Karnego wydający
zaskarżone zarządzenie nie podlegał wyłączeniu z mocy prawa w trybie art. 40 § 1
pkt 6 k.p.k.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.