III KK 233/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-02-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 233/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Tomczyk
SSA del. do SN Jacek Błaszczyk
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz-Śliwy
w sprawie M. C.
oskarżonego z art. 190 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 5 lutego 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść oskarżonego od
wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 7 marca 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w O. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z dnia 7 marca 2012 r., ustalając, że
„oskarżony M. C. w dniu 4 listopada 2011 r. w okolicy m. O. w rozmowach
telefonicznych, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru, co najmniej dwukrotnie drogą telefoniczną groził
pozbawieniem życia P. J. C., przy czym groźby wzbudziły u pokrzywdzonego
uzasadnioną obawę ich spełnienia” i czyn ten wyczerpuje znamiona czynu art. 190
§ 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. – na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k.,
postępowanie karne w stosunku do tego oskarżonego warunkowo umorzył na okres
próby 2 lat, zobowiązując go – na podstawie art. 67 § 3 k.k. – do uiszczenia
świadczenia pieniężnego w wysokości 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Wyrok ten uprawomocnił się (apelacja Prokuratora Rejonowego w O. na
niekorzyść oskarżonego wniesiona została po terminie – k. 99) w dniu 6 kwietnia
2012 r.
Orzeczenie powyższe, na niekorzyść oskarżonego M. C., zaskarżył w całości,
wniesioną w dniu 27 czerwca 2012 r. – w trybie art. 521 § 1 k.p.k. – kasacją,
Prokurator Generalny. Zarzucając w niej „rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 66 § 1
k.k., polegające na warunkowym umorzeniu postępowania karnego przeciwko M.
C., pomimo braku określonej w tym przepisie przesłanki uprzedniej niekaralności
sprawcy za przestępstwo umyślne, gdyż oskarżony był już wcześniej karany za
umyślne przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.”, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w O. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 66 § 1 k.k., jedną z przesłanek umożliwiających
warunkowe umorzenie postępowania jest niekaralność sprawcy za przestępstwo
umyślne.
Warunek ten w odniesieniu do M. C. nie został spełniony, co przyznał sam
sąd a quo w uzasadnieniu swojego orzeczenia (k. 89), bowiem w chwili
wyrokowania w niniejszej sprawie tj. w dniu 7 marca 2012 r., oskarżony ten już był
wcześniej skazany prawomocnym (z dniem 15 grudnia 2011 r.) wyrokiem Sądu
Rejonowego w O. z dnia 12 sierpnia 2011 r., za występek z art. 286 § 1 k.k., a więc
bez wątpienia przestępstwo mające charakter umyślny, na karę 8 miesięcy
3
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby
2 lat. (k. 66). Wprawdzie z informacji Krajowego Rejestru Karnego z dnia 7 grudnia
2011 r. wynikało, że M. C. nie figuruje w Kartotece karnej (k. 50), jednak wydając
zaskarżony wyrok sąd meriti dysponował odpisem wskazanego wyżej wyroku,
nadesłanym przez prokuratora w ślad za aktem oskarżenia w dniu 12 stycznia 2012
r. (k. 65).
Trafnie w tym stanie rzeczy autor kasacji wskazał na rażące, i mające
jednocześnie niewątpliwie istotny wpływ na treść wyroku, naruszenie art. 66 § 1 k.k.,
albowiem warunkowe umorzenie postępowania karnego w przedmiotowej sprawie
nastąpiło pomimo braku ku temu ustawowych przesłanek.
Powyższe, oraz wniesienie kasacji na niekorzyść skazanego z zachowaniem
terminu określonego w art. 524 § 3 k.p.k., skutkować musiało uchyleniem
poddanego kontroli kasacyjnej orzeczenia i przekazaniem sprawy do ponownego
rozpoznania sądowi pierwszej instancji, który zobligowany będzie do powtórzenia
postępowania w pełnym zakresie.
Kierując się wskazanymi wyżej względami orzeczono jak w wyroku.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Tomczyk
SSA del. do SN Jacek Błaszczyk
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz-Śliwy
w sprawie M. C.
oskarżonego z art. 190 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 5 lutego 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść oskarżonego od
wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 7 marca 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w O. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z dnia 7 marca 2012 r., ustalając, że
„oskarżony M. C. w dniu 4 listopada 2011 r. w okolicy m. O. w rozmowach
telefonicznych, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru, co najmniej dwukrotnie drogą telefoniczną groził
pozbawieniem życia P. J. C., przy czym groźby wzbudziły u pokrzywdzonego
uzasadnioną obawę ich spełnienia” i czyn ten wyczerpuje znamiona czynu art. 190
§ 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. – na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k.,
postępowanie karne w stosunku do tego oskarżonego warunkowo umorzył na okres
próby 2 lat, zobowiązując go – na podstawie art. 67 § 3 k.k. – do uiszczenia
świadczenia pieniężnego w wysokości 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Wyrok ten uprawomocnił się (apelacja Prokuratora Rejonowego w O. na
niekorzyść oskarżonego wniesiona została po terminie – k. 99) w dniu 6 kwietnia
2012 r.
Orzeczenie powyższe, na niekorzyść oskarżonego M. C., zaskarżył w całości,
wniesioną w dniu 27 czerwca 2012 r. – w trybie art. 521 § 1 k.p.k. – kasacją,
Prokurator Generalny. Zarzucając w niej „rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 66 § 1
k.k., polegające na warunkowym umorzeniu postępowania karnego przeciwko M.
C., pomimo braku określonej w tym przepisie przesłanki uprzedniej niekaralności
sprawcy za przestępstwo umyślne, gdyż oskarżony był już wcześniej karany za
umyślne przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.”, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w O. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 66 § 1 k.k., jedną z przesłanek umożliwiających
warunkowe umorzenie postępowania jest niekaralność sprawcy za przestępstwo
umyślne.
Warunek ten w odniesieniu do M. C. nie został spełniony, co przyznał sam
sąd a quo w uzasadnieniu swojego orzeczenia (k. 89), bowiem w chwili
wyrokowania w niniejszej sprawie tj. w dniu 7 marca 2012 r., oskarżony ten już był
wcześniej skazany prawomocnym (z dniem 15 grudnia 2011 r.) wyrokiem Sądu
Rejonowego w O. z dnia 12 sierpnia 2011 r., za występek z art. 286 § 1 k.k., a więc
bez wątpienia przestępstwo mające charakter umyślny, na karę 8 miesięcy
3
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby
2 lat. (k. 66). Wprawdzie z informacji Krajowego Rejestru Karnego z dnia 7 grudnia
2011 r. wynikało, że M. C. nie figuruje w Kartotece karnej (k. 50), jednak wydając
zaskarżony wyrok sąd meriti dysponował odpisem wskazanego wyżej wyroku,
nadesłanym przez prokuratora w ślad za aktem oskarżenia w dniu 12 stycznia 2012
r. (k. 65).
Trafnie w tym stanie rzeczy autor kasacji wskazał na rażące, i mające
jednocześnie niewątpliwie istotny wpływ na treść wyroku, naruszenie art. 66 § 1 k.k.,
albowiem warunkowe umorzenie postępowania karnego w przedmiotowej sprawie
nastąpiło pomimo braku ku temu ustawowych przesłanek.
Powyższe, oraz wniesienie kasacji na niekorzyść skazanego z zachowaniem
terminu określonego w art. 524 § 3 k.p.k., skutkować musiało uchyleniem
poddanego kontroli kasacyjnej orzeczenia i przekazaniem sprawy do ponownego
rozpoznania sądowi pierwszej instancji, który zobligowany będzie do powtórzenia
postępowania w pełnym zakresie.
Kierując się wskazanymi wyżej względami orzeczono jak w wyroku.