Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 88/12
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący)
SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi D. G.
o stwierdzanie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Rejonowego z dnia 20 lutego 2000 r.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 lutego 2013 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Rejonowego
z dnia 14 marca 2012 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę D. G. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia tego Sądu z
dnia 20 lutego 2000 r., dotyczącego wpisu w rejestrze sądowym uchwały
zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego w Spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością „D.” w B., z uwagi to, że nie została sporządzona
przez adwokata lub radcę prawnego (art. 4246
§ 3 k.p.c.),.
Skarżąca w samodzielnie sporządzonym zażaleniu, skierowanym do Sądu
Okręgowego, domagała się uchylenia zaskarżonego postanowienia, zarzucając że
nie została wezwana do uzupełnienia braku skargi przez sporządzenie jej przez
profesjonalnego pełnomocnika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niedopuszczalne. Przepis art. 871
k.p.c. dodany ustawą z dnia 2 lipca
2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. nr 172, poz.1804), która weszła w życie z dniem 2 maja 2005 r.,
wprowadził przymus adwokacko - radcowski, który dotyczy wszelkich postępowań
należących do właściwości Sądu Najwyższego. Oznacza to, że środek zaskarżenia
może sporządzić i wnieść do Sądu Najwyższego tylko pełnomocnik procesowy,
będący adwokatem lub radcą prawnym, a nie może tego uczynić strona, jeśli nie
należy do kręgu osób wymienionych w art. 871
§ 2 k.p.c. (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r., IV CZ 124/05, niepubl.; z dnia 16 marca
2006 r., III CZ 5/06, niepubl.; z dnia 21 września 2011 r., I CZ 51/11, niepubl.;
z dnia 8 marca 2012 r., III BUZ 1/12, niepubl.). Istota tego przymusu prowadzi
do wyłączenia w postępowaniu przed Sądem Najwyższym zdolności strony
do podejmowania przez nią osobiście czynności procesowych (zdolności
postulacyjnej). W następstwie tego, czynności podejmowane przez stronę są
bezskuteczne (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2012 r., I CSP
2/12, niepubl.). Sporządzone zatem przez stronę pozbawioną zdolności
postulacyjnej zażalenie dotknięte jest brakiem nieusuwalnym i powoduje
konieczność odrzucenia go, bez wzywania do uzupełnienia tego braku
(por. postanowienia z dnia 16 marca 2006 r., III CZ 5/06; z dnia 21 września
3
2011 r., I CZ 51/11; z dnia 8 marca 2012 r., III BUZ 1/12; z dnia 5 lipca 2012 r.,
I CSP 2/12).
Z powyższych względów Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie na podstawie art.
130 § 5 in fine w związku z art. 3986
§ 3 i art. 3941
§ 3 k.p.c.

V CZ 88/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia