II KK 52/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 52/13
POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 marca 2013 r.,
sprawy S. B.
uniewinnionego od zarzutu z art. 177 § 2 i in. k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego M. C.
od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 21 listopada 2012 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w P.
z dnia 19 lipca 2012 r.,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć
oskarżyciela posiłkowego M. C.
UZASADNIENIE
Kasację pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego należało uznać za
bezzasadną w stopniu oczywistym.
Wbrew intencjom deklarowanym przez autora kasacji, nie zmierza ona do
wykazania rażącego naruszenie prawa, lecz forsuje odmienną niż dokonana przez
Sąd Okręgowy w P. oceny dowodów. Uzasadniając sformułowane zarzuty
pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego rysuje własną ocenę zachowania
oskarżonego w kontekście zachowania przez niego reguł ostrożności, całkowicie
ignorując dokonane w sprawie ustalenia faktyczne. Tylko one mogą być tymczasem
punktem wyjścia dla sformułowania zarzutów kasacyjnych, za pomocą których
wolno zakwestionować sposób dokonania w sprawie ustaleń, ale nie ich treść.
2
Czyniąc inaczej autor kasacji w istocie zmierza do powielenia kontroli
apelacyjnej w postępowaniu kasacyjnym, co stoi w sprzeczności z istotą tego
postępowania i istotą nadzwyczajnego środka zaskarżania, jakim jest kasacja.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 marca 2013 r.,
sprawy S. B.
uniewinnionego od zarzutu z art. 177 § 2 i in. k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego M. C.
od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 21 listopada 2012 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w P.
z dnia 19 lipca 2012 r.,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć
oskarżyciela posiłkowego M. C.
UZASADNIENIE
Kasację pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego należało uznać za
bezzasadną w stopniu oczywistym.
Wbrew intencjom deklarowanym przez autora kasacji, nie zmierza ona do
wykazania rażącego naruszenie prawa, lecz forsuje odmienną niż dokonana przez
Sąd Okręgowy w P. oceny dowodów. Uzasadniając sformułowane zarzuty
pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego rysuje własną ocenę zachowania
oskarżonego w kontekście zachowania przez niego reguł ostrożności, całkowicie
ignorując dokonane w sprawie ustalenia faktyczne. Tylko one mogą być tymczasem
punktem wyjścia dla sformułowania zarzutów kasacyjnych, za pomocą których
wolno zakwestionować sposób dokonania w sprawie ustaleń, ale nie ich treść.
2
Czyniąc inaczej autor kasacji w istocie zmierza do powielenia kontroli
apelacyjnej w postępowaniu kasacyjnym, co stoi w sprzeczności z istotą tego
postępowania i istotą nadzwyczajnego środka zaskarżania, jakim jest kasacja.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.