II KZ 6/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KZ 6/13
POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie P. T.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego IV Wydziału Karnego
Odwoławczego w Sądzie Okręgowym w P.
z dnia 21 grudnia 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia z dnia 21 grudnia 2012 r., Przewodniczący IV Wydziału
Karnego-Odwoławczego w Sądzie Okręgowym w P. odmówił przyjęcia kasacji
wniesionej 14 listopada 2012 r. przez obrońcę skazanego P. T. Zarządzenie
uzasadniono tym, że kasacja na korzyść przysługuje wyłącznie od wyroku
skazującego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia, a takiej
w sprawie nie wymierzono.
Skazany wniósł zażalenie, w którym zarzucił, że odmowy przyjęcia kasacji
dokonał przewodniczący wydziału, a nie prezes. Skazany ponadto domaga się
przyjęcia kasacji ponieważ oparta jest na wskazanych w art. 523 k.p.k. podstawach,
tj. rażącym naruszeniu prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść
rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu obszernie podano powody, dla których skazany
wydany wobec niego wyrok uznaje za niesprawiedliwy.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie bowiem z art. 523 § 2 k.p.k., kasację na korzyść można wnieść
jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe
2
na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.
Ograniczenie to nie ma zastosowania tylko w przypadku wystąpienia uchybień z
art. 439 § 1 k.p.k. i w przypadku kasacji podmiotów określonych w art. 521 k.p.k.
Tymczasem zaskarżonym kasacją wyrokiem Sądu Okręgowego zmieniono
orzeczenie I instancji m.in. w zakresie kary i wymierzono skazanemu karę 3
miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonanie na
okres próby wynoszący 2 lata (pkt 2 tiret 3 i 4 wyroku sądu odwoławczego).
Jednocześnie kasacja nie podnosi wystąpienia w sprawie bezwzględnych przyczyn
odwoławczych; nie dopatrzył się ich również Sąd Najwyższy.
W tym stanie rzeczy kasacja jawi się jako niedopuszczalna, co czyni
zaskarżone zarządzenie w pełni zasadnym.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie P. T.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego IV Wydziału Karnego
Odwoławczego w Sądzie Okręgowym w P.
z dnia 21 grudnia 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia z dnia 21 grudnia 2012 r., Przewodniczący IV Wydziału
Karnego-Odwoławczego w Sądzie Okręgowym w P. odmówił przyjęcia kasacji
wniesionej 14 listopada 2012 r. przez obrońcę skazanego P. T. Zarządzenie
uzasadniono tym, że kasacja na korzyść przysługuje wyłącznie od wyroku
skazującego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia, a takiej
w sprawie nie wymierzono.
Skazany wniósł zażalenie, w którym zarzucił, że odmowy przyjęcia kasacji
dokonał przewodniczący wydziału, a nie prezes. Skazany ponadto domaga się
przyjęcia kasacji ponieważ oparta jest na wskazanych w art. 523 k.p.k. podstawach,
tj. rażącym naruszeniu prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść
rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu obszernie podano powody, dla których skazany
wydany wobec niego wyrok uznaje za niesprawiedliwy.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie bowiem z art. 523 § 2 k.p.k., kasację na korzyść można wnieść
jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe
2
na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.
Ograniczenie to nie ma zastosowania tylko w przypadku wystąpienia uchybień z
art. 439 § 1 k.p.k. i w przypadku kasacji podmiotów określonych w art. 521 k.p.k.
Tymczasem zaskarżonym kasacją wyrokiem Sądu Okręgowego zmieniono
orzeczenie I instancji m.in. w zakresie kary i wymierzono skazanemu karę 3
miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonanie na
okres próby wynoszący 2 lata (pkt 2 tiret 3 i 4 wyroku sądu odwoławczego).
Jednocześnie kasacja nie podnosi wystąpienia w sprawie bezwzględnych przyczyn
odwoławczych; nie dopatrzył się ich również Sąd Najwyższy.
W tym stanie rzeczy kasacja jawi się jako niedopuszczalna, co czyni
zaskarżone zarządzenie w pełni zasadnym.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.