Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KO 81/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący)
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie M. J.
skazanego z art. 201 k.k. i art. 208 k.k. w zw. z art. 10 § 2 k.k. i art. 60 § 1 k.k. z
1969 r.,
po rozpoznaniu wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania karnego
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 listopada 1991 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Wojewódzkiego w Z.
z dnia 29 sierpnia 1991 r.,
na podstawie art. 544 § 2 k.p.k. w zw. z art. 540 § 1 pkt 2 lit. b.,
p o s t a n o w i ł
I. oddalić wniosek,
II. zwolnić skazanego z obowiązku uiszczenia kosztów
sądowych postępowania wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 1991 r., Sąd Wojewódzki w Z. uznał M. J. za
winnego tego, że „w nocy z 18/19 stycznia 1991 r. w ciągu 5 lat od odbycia kary
pozbawienia wolności w wymiarze 6 m-cy za umyślne przestępstwo podobne,
działając wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osoba dokonał włamania do kasy
Fabryki Pomp i Armatury Przemysłu Mleczarskiego „S.” w ten sposób, że wszedł na
dach hali produkcyjnej i wyłamał zamek w oknie korytarza budynku biurowego po
czym wszedł do wnętrza budynku, a następnie zerwał kłódkę i wyłamał zamek w
drzwiach prowadzących do pomieszczenia kasowego, wyważył zamek w dolnej
2
części kasy i znalezionymi tam oryginalnymi kluczami otworzył górną część kasy i
metalową kasetkę skąd zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie
78.254.498 złotych na szkodę w/w fabryki” i uznając, że czyn ten stanowi
przestępstwo z art. 201 k.k., art. 208 k.k. w zw. z art. 10 § 2 k.k. i art. 60 § 1 k.k. (z
1969 r.) wymierzył mu na podstawie art. 201 k.k. w zw. z art. 10 § 3 k.k. i art. 60 § 1
k.k. oraz art. 36 § 3 k.k. karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz
5.000.000 zł grzywny z zamianą na wypadek nieuiszczenia jej w terminie na
zastępczą karę pozbawienia wolności przyjmując dzień tej kary za równoważny
grzywnie w kwocie 30.000 zł. Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył okres
zatrzymania i tymczasowego aresztowania, a także na podstawie art. 363 § 1 k.p.k.
(z 1969 r.) zasądził od skazanego na rzecz Fabryki Pomp i Armatury Przemysłu
Mleczarskiego „S.” kwotę 78.254.498 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19
stycznia 1991 r.
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 14 listopada 1991 r., po rozpoznaniu
rewizji, wniesionych przez obrońcę skazanego i prokuratora zaskarżony wyrok
utrzymał w mocy.
W dniu 14 stycznia 2013 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek obrońcy
M. J. o wznowienie wyżej opisanego postępowania karnego w części dotyczącej
kwalifikacji prawnej czynu i wymierzonej kary.
Obrońca skazanego na podstawie art. 540 § 1 pkt 2 lit. b k.p.k. i art. 425 § 2
zd.1 w zw. z art. 545 k.p.k. wniosła o wznowienie postępowania karnego, gdyż
podstawę skazania w warunkach recydywy z art. 60 § 1 d.k.k. stanowiło uprzednie
skazanie M. J. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Z. z dnia 5 listopada 1982 r.,
sygn. akt II K …/82/doraźny, za przestępstwo z art. 210 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1
d.k.k. na karę 8 lat pozbawienia wolności, którą skazany odbywał od dnia 25
kwietnia 1986 r. do dnia 18 stycznia 1989 r., kiedy to został warunkowo zwolniony.
Wyrokiem z dnia 20 lipca 1991 r. Sąd Apelacyjny wznowił postępowanie
zakończone wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Z. z dnia 5 listopada 1982 r., sygn.
akt II K …/82/doraźny, wyrok ten uchylił i postępowanie w stosunku do M. J.
umorzył.
Zdaniem autorki wniosku uchylenie wyroku wydanego w trybie doraźnym
powinno spowodować wznowienie postępowania w rozpatrywanej sprawie, gdyż
bezpodstawne przypisanie skazanemu działania w warunkach recydywy miało
wpływ na obostrzenie wymierzonej mu kary.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Fakt wznowienia postępowania zakończonego wyrokiem Sądu
Wojewódzkiego w Z. z dnia 5 listopada 1982 r., sygn. akt II K …/82/ doraźny i
umorzenie postępowania w tej sprawie nie stanowi okoliczności wskazującej na to,
że Sąd Wojewódzki w Z. w sprawie II K …/91 błędnie przyjął okoliczności
wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary w rozumieniu art. 540 § 1 pkt 2 lit. b
k.p.k.
W sentencji wyroku II K …/91 nie wskazano, który wyrok skazujący był
podstawą do skazania M. J. w warunkach opisanych w art. 60 § 1 d.k.k.
Natomiast z treści uzasadnienia wyroku Sądu Wojewódzkiego w Z. z dnia 29
sierpnia 1991 r., sygn. akt II K ../91, wynika, iż przy ustalaniu istnienia warunków
powrotu do przestępstwa wobec M. J. Sąd ten przywołał dwa poprzednie wyroki
skazujące. Oprócz wskazanego bowiem wyżej wyroku z dnia 5 listopada 1982 r.,
sygn. akt II K …/82/doraźny, Sąd Wojewódzki w Z. podał także, iż M. J. był skazany
wyrokiem tegoż Sądu z dnia 25 czerwca 1981 r., sygn. akt II K …/80, za
przestępstwa z art. 201 k.k. i 203 k.k. na łączną karę 5 lat pozbawienia wolności. W
uzasadnieniu Sąd podniósł, iż karę z tego wyroku M. J. odbywał „od 3 czerwca
1980 r. do 27 lipca 1982 r., kiedy to została mu udzielona przerwa”. Przedstawione
przez Sąd Wojewódzki dane o okresie odbycia kary nie były jednak pełne. Jak
wynika z ustaleń poczynionych przez Sąd Najwyższy w niniejszym postępowaniu
wznowieniowym, w rzeczywistości karę orzeczoną wyrokiem sygn. akt II K …/80 M.
J. odbył w całości, a mianowicie w okresach od dnia 3 czerwca 1980 r. do dnia 13
lipca 1981 r., od dnia 24 marca 1982 do dnia 3 sierpnia 1982 r., oraz od dnia 15
października 1982 r. do dnia 25 kwietnia 1986 r.
Przestępstwo, za które został skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Z.
z dnia 29 sierpnia 1991 r., sygn. akt II K …/91, M. J. popełnił w nocy z dnia 18/19
stycznia 1991 r., a więc przed upływem 5 lat od odbycia kary w wymiarze powyżej 6
miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Z. z
dnia 25 czerwca 1981 r. sygn. akt II K …/80.
Zatem w wyroku z dnia 29 sierpnia 1991 r. (II K …/91) Sąd Wojewódzki w
Z. (pomimo umorzenia postępowania w sprawie II K …/82/doraźny) trafnie
przyjął, iż skazany popełnił przestępstwo w warunkach recydywy opisanej w art.
60 § 1 d k.k.
4
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę, Sąd Najwyższy oddalił wniosek o
wznowienie postępowania karnego. Skazany został zwolniony z obowiązku
uiszczenia kosztów sądowych postępowania wznowieniowego z uwagi na bardzo
trudną sytuację materialną.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13