III KRS 175/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KRS 175/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania G. M.
od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 5 grudnia 2012 r., w sprawie
przeniesienia sędziego w stan spoczynku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 marca 2013 r.,
umarza postępowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE
Kolegium Sądu Okręgowego w X. uchwałą z dnia 3 stycznia 2012 r.
postanowiło wystąpić do Krajowej Rady Sądownictwa z wnioskiem o przeniesienie
sędziego G. M. w stan spoczynku.
Krajowa Rada Sądownictwa uchwałą z dnia 5 grudnia 2012 r., postanowiła
na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie
Sądownictwa (Dz. U. Nr 126, poz. 714) w związku z art. 73 § 1 w związku z art. 70
§ 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przenieść G. M. sędziego Sądu Rejonowego w […] w stan
spoczynku z dniem podjęcia uchwały.
Sędzia G. M. wniósł do Sądu Najwyższego odwołanie od powyższej
uchwały, zaskarżając tę uchwałę w całości i zarzucając jej naruszenie art. 29 ust. 1,
2
art. 32 ust. 1 i art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie
Sądownictwa oraz art. 70 § 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju
sądów powszechnych. Wskazując na te zarzuty, autor odwołania domagał się
uchylenia zaskarżonej uchwały w całości i przekazania sprawy Krajowej Radzie
Sądownictwa do ponownego rozpoznania.
W nadesłanym do Sądu Najwyższego piśmie procesowym z dnia 27 lutego
2013 r. sędzia G. M. cofnął jednakże swoje odwołanie wniesione od uchwały
Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej
Radzie Sądownictwa uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu
Najwyższego z powodu sprzeczności uchwały Rady z prawem. W myśl ust. 3 tego
przepisu do postępowania przed Sądem Najwyższym stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej. Nie stosuje się jedynie art. 871
k.p.c.
Zawarty w Dziale Va Kodeksu postępowania cywilnego dotyczącym skargi
kasacyjnej przepis art. 39821
k.p.c. stanowi z kolei, iż jeżeli nie ma szczególnych
przepisów o postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego
stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że skargę kasacyjną cofnąć
może również sama strona, a termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia
przez Sąd Najwyższy wynosi miesiąc. Wymieniony Dział Kodeksu postępowania
cywilnego nie zawiera równocześnie przepisu, który regulowałby sposób
postępowania Sądu Najwyższego w sytuacji cofnięcia przez stronę wniesionej
przez nią skargi kasacyjnej. Dlatego w odniesieniu do tej sytuacji należy
odpowiednio stosować art. 391 § 2 k.p.c., zgodnie z którym w razie cofnięcia
apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach
jak przy cofnięciu pozwu. Gdy cofnięcie apelacji nastąpiło przed sądem pierwszej
instancji, postępowanie umarza sąd pierwszej instancji.
Kierując się treścią powołanego przepisu oraz uznając, że – z mocy art. 44
ust. 3 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa w związku z art. 39821
k.p.c. –
znajduje on odpowiednie zastosowanie również w przypadku postępowania
3
zainicjowanego odwołaniem wniesionym do Sądu Najwyższego od uchwały
Krajowej Rady Sądownictwa, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania G. M.
od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 5 grudnia 2012 r., w sprawie
przeniesienia sędziego w stan spoczynku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 marca 2013 r.,
umarza postępowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE
Kolegium Sądu Okręgowego w X. uchwałą z dnia 3 stycznia 2012 r.
postanowiło wystąpić do Krajowej Rady Sądownictwa z wnioskiem o przeniesienie
sędziego G. M. w stan spoczynku.
Krajowa Rada Sądownictwa uchwałą z dnia 5 grudnia 2012 r., postanowiła
na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie
Sądownictwa (Dz. U. Nr 126, poz. 714) w związku z art. 73 § 1 w związku z art. 70
§ 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
Nr 98, poz. 1070 ze zm.) przenieść G. M. sędziego Sądu Rejonowego w […] w stan
spoczynku z dniem podjęcia uchwały.
Sędzia G. M. wniósł do Sądu Najwyższego odwołanie od powyższej
uchwały, zaskarżając tę uchwałę w całości i zarzucając jej naruszenie art. 29 ust. 1,
2
art. 32 ust. 1 i art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie
Sądownictwa oraz art. 70 § 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju
sądów powszechnych. Wskazując na te zarzuty, autor odwołania domagał się
uchylenia zaskarżonej uchwały w całości i przekazania sprawy Krajowej Radzie
Sądownictwa do ponownego rozpoznania.
W nadesłanym do Sądu Najwyższego piśmie procesowym z dnia 27 lutego
2013 r. sędzia G. M. cofnął jednakże swoje odwołanie wniesione od uchwały
Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej
Radzie Sądownictwa uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu
Najwyższego z powodu sprzeczności uchwały Rady z prawem. W myśl ust. 3 tego
przepisu do postępowania przed Sądem Najwyższym stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej. Nie stosuje się jedynie art. 871
k.p.c.
Zawarty w Dziale Va Kodeksu postępowania cywilnego dotyczącym skargi
kasacyjnej przepis art. 39821
k.p.c. stanowi z kolei, iż jeżeli nie ma szczególnych
przepisów o postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego
stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że skargę kasacyjną cofnąć
może również sama strona, a termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia
przez Sąd Najwyższy wynosi miesiąc. Wymieniony Dział Kodeksu postępowania
cywilnego nie zawiera równocześnie przepisu, który regulowałby sposób
postępowania Sądu Najwyższego w sytuacji cofnięcia przez stronę wniesionej
przez nią skargi kasacyjnej. Dlatego w odniesieniu do tej sytuacji należy
odpowiednio stosować art. 391 § 2 k.p.c., zgodnie z którym w razie cofnięcia
apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach
jak przy cofnięciu pozwu. Gdy cofnięcie apelacji nastąpiło przed sądem pierwszej
instancji, postępowanie umarza sąd pierwszej instancji.
Kierując się treścią powołanego przepisu oraz uznając, że – z mocy art. 44
ust. 3 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa w związku z art. 39821
k.p.c. –
znajduje on odpowiednie zastosowanie również w przypadku postępowania
3
zainicjowanego odwołaniem wniesionym do Sądu Najwyższego od uchwały
Krajowej Rady Sądownictwa, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.