Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 22/13
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
ze skargi powódki B. P.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt I ACa …/10
w sprawie z powództwa B. P.
przeciwko D. R.
o zapłatę
i z powództwa D. R.
przeciwko B. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 kwietnia 2013 r.,
zażalenia powódki B. P.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 sierpnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd drugiej instancji postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2011 r. odrzucił na
podstawie art. 410 § 1 k.p.c. skargę powódki – pozwanej wzajemnej o wznowienie
postępowania, wobec stwierdzenia braku podstaw do przyjęcia zaistnienia
przesłanki określonej w art. 403 § 2 k.p.c.
W ocenie tego Sądu skarżącej znany był środek dowodowy w postaci
zeznań świadka – obywatela Austrii, ale skarżąca nie podjęła w tym zakresie
żadnej inicjatywy dowodowej nie składając wniosku o przeprowadzenie dowodu
z zeznań tego świadka. Nie wykazała również, by dowód ten miał istotne
znaczenie dla sprawy.
W odniesieniu do pozostałych „nowych dowodów” Sąd uznał, że brak jest
szerszego uzasadnienia sposobu w jaki powódka dowiodłaby możliwości uzyskania
dochodów z nieruchomości za pomocą wykazania okoliczności wywiezienia przez
pozwaną z posesji powódki określonych materiałów budowlanych.
Z kolei w zakresie roszczenia pozwanej powódka nie przedstawiła żadnych
nowych dowodów, ograniczając się jedynie do zakwestionowania przyjętego przez
biegłego i Sądy obu instancji zakresu i wartości nakładów poczynionych
na nieruchomość.
W zażaleniu na to postanowienie powódka – pozwana wzajemna B. P.
twierdzi, że brak było kontaktów i możliwości wnioskowania o przeprowadzenie
dowodu z zeznań świadka, bo dopiero teraz zdobyła odpowiedni jego zagraniczny
adres, powołując się zarazem na swoje pismo procesowe z dnia 14 kwietnia 2008
r., dowodzące złożenia już wówczas odręcznego projektu prac remontowych
nieruchomości, a sporządzonego przez obywatela Austrii – J. E.
Skarżąca twierdzi również, że w uzasadnieniu skargi wykazała,
iż w postępowaniu dowodowym wskazywała osobę świadka J. E., ale jego
właściwy adres uzyskała dopiero na tym etapie postępowania z uwagi na obce
obywatelstwo i zagraniczny adres świadka.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ nie podważa
argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia,
przesądzającej o braku podstaw do przyjęcia zaistnienia przesłanki określonej
w art. 403 § 2 k.p.c.
Nie jest przekonywające twierdzenie skarżącej, że nie mogła ona wcześniej
skorzystać z dowodu z zeznań świadka wobec braku kontaktu i możliwości
zdobycia jego zagranicznego adresu, skoro sama przyznaje w zażaleniu,
że w prawomocnie zakończonym postępowaniu złożyła do akt sprawy
sporządzony przez tę właśnie osobę odręczny projekt prac remontowych
nieruchomości. Nawet ewentualne początkowe trudności w ustaleniu adresu
określonej osoby nie uzasadniały zaniechania przez skarżącą inicjatywy dowodowej w
zakresie skutecznego złożenia wniosku o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka. W
orzecznictwie jednoznacznie przyjmuje się, że nie stanowi podstawy wznowienia środek
dowodowy znany stronie przed wydaniem zaskarżonego orzeczenia, którego nie powołała
w poprzednim postępowaniu, mimo, że istniała taka możliwość i obiektywna potrzeba.
Podstawą wznowienia przewidzianą w art. 403 § 2 k.p.c. są tylko takie okoliczności i
dowody istniejące w czasie poprzedniego postępowania, które były wówczas nieznane
stronie, a które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy (postanowienia SN: z dnia 19 lipca
2012 r., II CZ 37/12, niepubl.; z dnia 5 października 2012 r., IV CZ 64/12, niepubl.).
Tymczasem sama skarżąca na s. 5 uzasadnienia zażalenia wyraźnie przyznaje,
że wskazywała w postępowaniu dowodowym na osobę J. E. celem udowodnienia swoich
twierdzeń.
Trafnie też uznał Sąd Apelacyjny, że „nowe dowody” zmierzające do wykazania
okoliczności wywiezienia przez pozwaną materiałów budowlanych z posesji powódki nie
wskazują sposobu na dowiedzenie możliwości uzyskania przez skarżącą dochodów
z nieruchomości. Nowe okoliczności i środki dowodowe mogą stanowić podstawę
wznowienia wskazaną w art. 403 § 2 k.p.c. tylko wówczas, gdy odnoszą się do
podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, która z kolei jest determinowana podstawą
faktyczną powództwa (por. postanowienie SN z dnia 25 października 2012 r., IV CZ
103/12, niepubl.).
4
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie, jako pozbawione
uzasadnionych podstaw, na podstawie art. 39814
§ 3 k.p.c. i art. 9 ust. 6 ustawy
z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 233, poz. 1381).
es