V KZ 26/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KZ 26/13
POSTANOWIENIE
Dnia 11 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie skazanego M. O.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 11 kwietnia 2013 r.
na skutek zażalenia obrońcy skazanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 21 lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu
odwoławczego
p o s t a n o w i ł:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że za
podstawę jego wydania przyjąć art. 122 § 1 k.p.k. i uznać wniosek
skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku za
bezskuteczny,
2. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w pozostałym
zakresie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w O. nie uwzględnił
wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 4 kwietnia
2012 r. Na to postanowienie zażalenie złożył obrońca skazanego zarzucając
naruszenie przepisów art. 126 § 1 i art. 7 k.p.k. W konkluzji obrońca wniósł o
zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie skazanemu terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Zażalenie nie jest zasadne. Sąd Okręgowy w O. zaskarżonym
postanowieniem odmówił skazanemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dwóch powodów.
Pierwszy, że skazany nie wykazał żadnych przekonywujących przyczyn, które
uniemożliwiły mu złożenie wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku w ustawowym terminie. Drugi, że przedmiotowy wniosek był
spóźniony, gdyż wniesiono go po upływie zawitego 7 dniowego terminu od dnia
ustania przeszkody.
Trzeba jednak zauważyć, że w przedstawionej sytuacji procesowej Sąd
Okręgowy nie powinien w ogóle przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Termin 7 dniowy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu ma bowiem charakter
zawity (art. 126 § 1 k.p.k.). Oznacza to, że czynność procesowa dokonana po
upływie tego terminu jest zawsze bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.). W świetle tego
przepisu nie ma zatem znaczenia okoliczność, podnoszona w zażaleniu, że
skazany nie był pouczony, iż wniosek o przywrócenie terminu powinien złożyć w
zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody. Brak takiego pouczenia może
stanowić ewentualnie podstawę przywrócenia tego terminu, gdy został on
uchybiony.
Sąd Okręgowy ustalił, że wniosek o przywrócenie terminu skazany złożył po
upływie 7 dni od daty ustania przeszkody. W konsekwencji, na podstawie art. 122 §
1 k.p.k., powinien ten wniosek uznać za bezskuteczny. Tym samym nie podlegał on
również merytorycznemu rozpoznaniu. Na postanowienie o uznaniu wniosku o
przywrócenie terminu za bezskuteczny, jako zamykające drogę do wydania wyroku
w postępowaniu kasacyjnym, przysługuje także zażalenie (art. 459 § 1 k.p.k.).
W tym stanie rzeczy, skoro zaistniała okoliczność związana z uchybieniem
terminu zawitego do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, to należało zmienić
zaskarżone postanowienie, dostosowując treść rozstrzygnięcia do wskazanego
jako drugi powodu jego wydania. Natomiast wobec prawidłowego ustalenia, że
doszło do uchybienia tego terminu, zaskarżone postanowienie w tym zakresie
zostało utrzymane w mocy.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 11 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
w sprawie skazanego M. O.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 11 kwietnia 2013 r.
na skutek zażalenia obrońcy skazanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 21 lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia
wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu
odwoławczego
p o s t a n o w i ł:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że za
podstawę jego wydania przyjąć art. 122 § 1 k.p.k. i uznać wniosek
skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku za
bezskuteczny,
2. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w pozostałym
zakresie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w O. nie uwzględnił
wniosku skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na
piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 4 kwietnia
2012 r. Na to postanowienie zażalenie złożył obrońca skazanego zarzucając
naruszenie przepisów art. 126 § 1 i art. 7 k.p.k. W konkluzji obrońca wniósł o
zmianę zaskarżonego postanowienia przez przywrócenie skazanemu terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Zażalenie nie jest zasadne. Sąd Okręgowy w O. zaskarżonym
postanowieniem odmówił skazanemu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dwóch powodów.
Pierwszy, że skazany nie wykazał żadnych przekonywujących przyczyn, które
uniemożliwiły mu złożenie wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku w ustawowym terminie. Drugi, że przedmiotowy wniosek był
spóźniony, gdyż wniesiono go po upływie zawitego 7 dniowego terminu od dnia
ustania przeszkody.
Trzeba jednak zauważyć, że w przedstawionej sytuacji procesowej Sąd
Okręgowy nie powinien w ogóle przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.
Termin 7 dniowy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu ma bowiem charakter
zawity (art. 126 § 1 k.p.k.). Oznacza to, że czynność procesowa dokonana po
upływie tego terminu jest zawsze bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.). W świetle tego
przepisu nie ma zatem znaczenia okoliczność, podnoszona w zażaleniu, że
skazany nie był pouczony, iż wniosek o przywrócenie terminu powinien złożyć w
zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody. Brak takiego pouczenia może
stanowić ewentualnie podstawę przywrócenia tego terminu, gdy został on
uchybiony.
Sąd Okręgowy ustalił, że wniosek o przywrócenie terminu skazany złożył po
upływie 7 dni od daty ustania przeszkody. W konsekwencji, na podstawie art. 122 §
1 k.p.k., powinien ten wniosek uznać za bezskuteczny. Tym samym nie podlegał on
również merytorycznemu rozpoznaniu. Na postanowienie o uznaniu wniosku o
przywrócenie terminu za bezskuteczny, jako zamykające drogę do wydania wyroku
w postępowaniu kasacyjnym, przysługuje także zażalenie (art. 459 § 1 k.p.k.).
W tym stanie rzeczy, skoro zaistniała okoliczność związana z uchybieniem
terminu zawitego do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, to należało zmienić
zaskarżone postanowienie, dostosowując treść rozstrzygnięcia do wskazanego
jako drugi powodu jego wydania. Natomiast wobec prawidłowego ustalenia, że
doszło do uchybienia tego terminu, zaskarżone postanowienie w tym zakresie
zostało utrzymane w mocy.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
3