I CZ 138/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 138/12
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie ze skargi G. B. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. Akt […], wydanego
w sprawie z powództwa G. B.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości położonej przy ul. W. […] w
W.
o ustalenie nieistnienia uchwał,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2013 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 15 lutego 2012 r. odrzucił skargę
powoda G. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 stycznia 2012 r. W uzasadnieniu tego postanowienia
wskazano, że skarżący wniósł skargę samodzielnie bez zastrzeżonego dla tej
czynności procesowej przymusu radcowsko - adwokackiego.
Powód złożył zażalenie na wyżej opisane postanowienie domagając się jego
uchylenia w całości i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania. W zażaleniu skarżący zarzucił obrazę art. 87 § 1 k.p.c. poprzez jego
zastosowanie polegające na przyjęciu, że powód nie mógł samodzielnie wnieść
skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Skarżący G.
B. wniósł osobiście skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego, a nie wykazał, że jest jedną z osób wskazanych w art.
871
§ 2 k.p.c. Prawidłowo zatem Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną, gdyż
była obarczona brakiem nieusuwalnym, nie podlegającym postępowaniu
naprawczemu.
Niezrozumiałe są wywody pełnomocnika skarżącego dotyczące naruszenia
zaskarżonym orzeczeniem art. 87 § 1 k.p.c., gdyż przepis ten nie miał w ogóle
zastosowania w rozpoznawanej sprawie. Nawet gdyby założyć oczywistą omyłkę
pisarską pełnomocnika, choć w treści zażalenia błędnie przywołano art. 87 § 1
k.p.c. dwukrotnie, zaś prawidłowy przepis mający zastosowanie w sprawie tj. 871
§ 1 k.p.c. nie został przytoczony w ogóle, to w świetle brzmienia złożonej przez
powoda skargi całkowicie niezrozumiała jest argumentacja pełnomocnika, który
3
twierdzi, że powód „wnioskował o wznowienie postępowania i uznanie przez Sąd
Apelacyjny z urzędu zarzutu nieważności postępowania w trybie art. 379 pkt 2
k.p.c.”. W złożonej skardze powód wyraźnie domagał się stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku o czym świadczy tytuł skargi jako pisma
procesowego, powołana w tytule podstawa prawna - różna od podstawy
wznowienia postępowania oraz treść uzasadnienia odpowiadająca procesowej
instytucji stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Zgodnie z art. 4246
§ 3 k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną z naruszeniem art.
871
§ 1 k.p.c. wprost, bez podejmowania czynności naprawczych.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 39814
, 39821
, 391 § 1 k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie ze skargi G. B. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. Akt […], wydanego
w sprawie z powództwa G. B.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości położonej przy ul. W. […] w
W.
o ustalenie nieistnienia uchwał,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2013 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 15 lutego 2012 r. odrzucił skargę
powoda G. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 stycznia 2012 r. W uzasadnieniu tego postanowienia
wskazano, że skarżący wniósł skargę samodzielnie bez zastrzeżonego dla tej
czynności procesowej przymusu radcowsko - adwokackiego.
Powód złożył zażalenie na wyżej opisane postanowienie domagając się jego
uchylenia w całości i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania. W zażaleniu skarżący zarzucił obrazę art. 87 § 1 k.p.c. poprzez jego
zastosowanie polegające na przyjęciu, że powód nie mógł samodzielnie wnieść
skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Skarżący G.
B. wniósł osobiście skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego, a nie wykazał, że jest jedną z osób wskazanych w art.
871
§ 2 k.p.c. Prawidłowo zatem Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną, gdyż
była obarczona brakiem nieusuwalnym, nie podlegającym postępowaniu
naprawczemu.
Niezrozumiałe są wywody pełnomocnika skarżącego dotyczące naruszenia
zaskarżonym orzeczeniem art. 87 § 1 k.p.c., gdyż przepis ten nie miał w ogóle
zastosowania w rozpoznawanej sprawie. Nawet gdyby założyć oczywistą omyłkę
pisarską pełnomocnika, choć w treści zażalenia błędnie przywołano art. 87 § 1
k.p.c. dwukrotnie, zaś prawidłowy przepis mający zastosowanie w sprawie tj. 871
§ 1 k.p.c. nie został przytoczony w ogóle, to w świetle brzmienia złożonej przez
powoda skargi całkowicie niezrozumiała jest argumentacja pełnomocnika, który
3
twierdzi, że powód „wnioskował o wznowienie postępowania i uznanie przez Sąd
Apelacyjny z urzędu zarzutu nieważności postępowania w trybie art. 379 pkt 2
k.p.c.”. W złożonej skardze powód wyraźnie domagał się stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku o czym świadczy tytuł skargi jako pisma
procesowego, powołana w tytule podstawa prawna - różna od podstawy
wznowienia postępowania oraz treść uzasadnienia odpowiadająca procesowej
instytucji stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Zgodnie z art. 4246
§ 3 k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną z naruszeniem art.
871
§ 1 k.p.c. wprost, bez podejmowania czynności naprawczych.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 39814
, 39821
, 391 § 1 k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.