I CZ 43/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 43/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa "L. Korporacji Finansowej" Spółki z o.o. w L. i K.B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 17 maja 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 14 marca 2013 r.,
1. oddala zażalenie;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda K. B. kwotę
1200 (tysiąc dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 14 marca 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną częściowo, tj. w zakresie, w jakim zaskarża ona rozstrzygnięcie
odnoszące się do relacji pomiędzy pozwanym Skarbem Państwa - Ministrem
Skarbu Państwa a powodem K. B.. Odrzucenie to nastąpiło ratione valoris, (art.
3982
§ 1 k.p.c.), ponieważ wysokość zasądzonego odszkodowania na rzecz tego
powoda jest niższa niż 50.000 zł.
W zażaleniu pozwanego na to postanowienie podnoszono zarzuty
naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. i w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.,
art. 365 § 1 w zw. z art. 361 § k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Skarżący domagał
się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości jako nieuzasadnionego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Dla rozstrzygnięcia o zasadności zażalenia podstawowe znaczenie ma
charakter prawny zgłoszonego przez powodów roszczenia i wskazana przez nich
podstawa faktyczna tego roszczenia.
Powodowie domagali się zasądzenia od Skarbu Państwa solidarnie na ich
rzecz kwoty 265.500 zł z odsetkami. Kwota ta stanowiła odszkodowanie
odpowiadające wartości dywidendy za rok 2005 r., jakiej powodowie nie otrzymali
w wyniku nieprzeniesienia na ich udziału w odpowiedniej ilości w Przedsiębiorstwie
Przemysłu Ziemniaczanego „T.” (spółce z o.o.).
Sąd Apelacyjny stwierdził, że odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu
Państwa wynika z art. 471 k.c., przy czym powodowie wykazali przesłanki tej
odpowiedzialności. Leżące u podstaw wyroku Sądu drugiej instancji ustalenia
faktyczne mogły prowadzić do oceny, że każdy z powodów poniósł odpowiedni,
odrębny uszczerbek majątkowy, uzależniony od ilości udziałów w spółce z o.o.
Wprawdzie powodowie przystąpili wspólnie do przetargu, określili się w pozwie
o odszkodowanie jako solidarni wierzyciele, jednakże dochodzą naprawienia
szkody poniesionej przez każdego z nich i na podstawie podobnych podstaw
faktycznych (niewykonanie umowy przez Skarb Państwa). W wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 listopada 2012 r. nie ma ustaleń co do tego, że powodom
3
przysługiwałoby wspólne roszczenie odszkodowawcze jako wierzycielom
solidarnym (art. 369 k.c.).
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosownie do art. 98
k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i §§ 6,12 ust. 2 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych (…) (Dz.U. nr 163, poz. 1349, ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 17 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa "L. Korporacji Finansowej" Spółki z o.o. w L. i K.B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 17 maja 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 14 marca 2013 r.,
1. oddala zażalenie;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda K. B. kwotę
1200 (tysiąc dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 14 marca 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną częściowo, tj. w zakresie, w jakim zaskarża ona rozstrzygnięcie
odnoszące się do relacji pomiędzy pozwanym Skarbem Państwa - Ministrem
Skarbu Państwa a powodem K. B.. Odrzucenie to nastąpiło ratione valoris, (art.
3982
§ 1 k.p.c.), ponieważ wysokość zasądzonego odszkodowania na rzecz tego
powoda jest niższa niż 50.000 zł.
W zażaleniu pozwanego na to postanowienie podnoszono zarzuty
naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. i w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.,
art. 365 § 1 w zw. z art. 361 § k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Skarżący domagał
się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości jako nieuzasadnionego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Dla rozstrzygnięcia o zasadności zażalenia podstawowe znaczenie ma
charakter prawny zgłoszonego przez powodów roszczenia i wskazana przez nich
podstawa faktyczna tego roszczenia.
Powodowie domagali się zasądzenia od Skarbu Państwa solidarnie na ich
rzecz kwoty 265.500 zł z odsetkami. Kwota ta stanowiła odszkodowanie
odpowiadające wartości dywidendy za rok 2005 r., jakiej powodowie nie otrzymali
w wyniku nieprzeniesienia na ich udziału w odpowiedniej ilości w Przedsiębiorstwie
Przemysłu Ziemniaczanego „T.” (spółce z o.o.).
Sąd Apelacyjny stwierdził, że odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu
Państwa wynika z art. 471 k.c., przy czym powodowie wykazali przesłanki tej
odpowiedzialności. Leżące u podstaw wyroku Sądu drugiej instancji ustalenia
faktyczne mogły prowadzić do oceny, że każdy z powodów poniósł odpowiedni,
odrębny uszczerbek majątkowy, uzależniony od ilości udziałów w spółce z o.o.
Wprawdzie powodowie przystąpili wspólnie do przetargu, określili się w pozwie
o odszkodowanie jako solidarni wierzyciele, jednakże dochodzą naprawienia
szkody poniesionej przez każdego z nich i na podstawie podobnych podstaw
faktycznych (niewykonanie umowy przez Skarb Państwa). W wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 listopada 2012 r. nie ma ustaleń co do tego, że powodom
3
przysługiwałoby wspólne roszczenie odszkodowawcze jako wierzycielom
solidarnym (art. 369 k.c.).
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosownie do art. 98
k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i §§ 6,12 ust. 2 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych (…) (Dz.U. nr 163, poz. 1349, ze zm.).