II CSK 7/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CSK 126/05 II CSK 13/09
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 7/13
POSTANOWIENIE
Dnia 13 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa T.
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo - akcyjnej
z siedzibą w K.,
przeciwko "W. T." - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w G. oraz L. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 czerwca 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanych
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 lipca 2012 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę
3600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej pozwanych od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5
lipca 2012 r. skarżący uzasadniali wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
występowaniem przesłanki określonej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć
ochronie obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09, wyrok
SN z dnia 23 lutego 2006 r., II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.). Dlatego też przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ze względu na
przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga, by przedstawione w niej
zagadnienie prawne było istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju
prawa lub precedensowym charakterze. Sformułowane przez skarżących
zagadnienia pozbawione są cech kwalifikujących je jako istotne w przyjętym
rozumieniu.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania, którą Sąd Najwyższy,
w granicach zaskarżenia bierze pod uwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., a w zakresie kosztów
postępowania na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
orzeczono jak w sentencji.
es
3
POSTANOWIENIE
Dnia 13 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa T.
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowo - akcyjnej
z siedzibą w K.,
przeciwko "W. T." - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w G. oraz L. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 czerwca 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanych
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 lipca 2012 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę
3600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej pozwanych od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5
lipca 2012 r. skarżący uzasadniali wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
występowaniem przesłanki określonej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć
ochronie obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09, wyrok
SN z dnia 23 lutego 2006 r., II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.). Dlatego też przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ze względu na
przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga, by przedstawione w niej
zagadnienie prawne było istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju
prawa lub precedensowym charakterze. Sformułowane przez skarżących
zagadnienia pozbawione są cech kwalifikujących je jako istotne w przyjętym
rozumieniu.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania, którą Sąd Najwyższy,
w granicach zaskarżenia bierze pod uwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., a w zakresie kosztów
postępowania na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
orzeczono jak w sentencji.
es
3