II KZ 19/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III K …/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KZ 19/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie S. L.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Kierownika Sekcji Zażaleniowo-
Wnioskowej Wydziału II Karnego w Sądzie Apelacyjnym z dnia 30 kwietnia 2013r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 30 kwietnia 2013 r., Kierownik Sekcji Zażaleniowo-
Wnioskowej Wydziału II Karnego w Sądzie Apelacyjnym odmówił przyjęcia wniosku
S. L. z dnia 23 grudnia 2012 r. o wznowienie postępowania w sprawie III K …/07,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w W. Zarządzenie
uzasadniono tym, że postanowieniem Sądu Apelacyjnego z 28 marca 2013 r.
wnioskodawcy odmówiono wyznaczenia obrońcy z urzędu do sporządzenia
wniosku o wznowienie. Następnie, po wezwaniu wnioskodawcy do uzupełnienia
braków formalnych wniosku (zarządzeniem z 29 marca 2013 braki te nie zostały
usunięte w terminie 7 dni, co uzasadnia odmowę przyjęcia wniosku.
Na zarządzenie powyższe wnioskodawca wniósł zażalenie, w którym
podniósł szereg zarzutów i argumentów odnoszących się do toku postępowania w
sprawie o sygn. III K …/07. Niemniej w zażaleniu nie zawarto żadnych zarzutów
dotyczących zasadności zaskarżonego zażaleniem zarządzenia, a jedynie
okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej i osobistej wnioskodawcy (rzutujące
2
ewentualnie na ocenę zasadności postanowienia Sądu Apelacyjnego z 28 marca
2013 r.).
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Wniosek S. L. z 23 grudnia
2012 r. niewątpliwie tego wymogu nie spełniał, zawierał jednakże wniosek o
wyznaczenie obrońcy z urzędu. Wobec zapadłej 28 marca 2013 r. odmowy
wyznaczenia obrońcy z urzędu, a następnie bezskutecznego upływu terminu do
usunięcia braków formalnych wyznaczonego zarządzeniem z 29 marca 2013 r.,
zasadne stało się wydanie zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku.
Wobec nieusunięcia braku formalnego przymusu adwokackiego przez
wnioskodawcę w wyznaczonym terminie, wydanie zarządzenia o odmowie
przyjęcia wniosku jawi się jako w pełni uzasadnione (art. 120 § 2 k.p.k. w zw. z art.
429 § 1 k.p.k. i art. 545 § 1 k.p.k.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie S. L.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Kierownika Sekcji Zażaleniowo-
Wnioskowej Wydziału II Karnego w Sądzie Apelacyjnym z dnia 30 kwietnia 2013r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 30 kwietnia 2013 r., Kierownik Sekcji Zażaleniowo-
Wnioskowej Wydziału II Karnego w Sądzie Apelacyjnym odmówił przyjęcia wniosku
S. L. z dnia 23 grudnia 2012 r. o wznowienie postępowania w sprawie III K …/07,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w W. Zarządzenie
uzasadniono tym, że postanowieniem Sądu Apelacyjnego z 28 marca 2013 r.
wnioskodawcy odmówiono wyznaczenia obrońcy z urzędu do sporządzenia
wniosku o wznowienie. Następnie, po wezwaniu wnioskodawcy do uzupełnienia
braków formalnych wniosku (zarządzeniem z 29 marca 2013 braki te nie zostały
usunięte w terminie 7 dni, co uzasadnia odmowę przyjęcia wniosku.
Na zarządzenie powyższe wnioskodawca wniósł zażalenie, w którym
podniósł szereg zarzutów i argumentów odnoszących się do toku postępowania w
sprawie o sygn. III K …/07. Niemniej w zażaleniu nie zawarto żadnych zarzutów
dotyczących zasadności zaskarżonego zażaleniem zarządzenia, a jedynie
okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej i osobistej wnioskodawcy (rzutujące
2
ewentualnie na ocenę zasadności postanowienia Sądu Apelacyjnego z 28 marca
2013 r.).
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Wniosek S. L. z 23 grudnia
2012 r. niewątpliwie tego wymogu nie spełniał, zawierał jednakże wniosek o
wyznaczenie obrońcy z urzędu. Wobec zapadłej 28 marca 2013 r. odmowy
wyznaczenia obrońcy z urzędu, a następnie bezskutecznego upływu terminu do
usunięcia braków formalnych wyznaczonego zarządzeniem z 29 marca 2013 r.,
zasadne stało się wydanie zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku.
Wobec nieusunięcia braku formalnego przymusu adwokackiego przez
wnioskodawcę w wyznaczonym terminie, wydanie zarządzenia o odmowie
przyjęcia wniosku jawi się jako w pełni uzasadnione (art. 120 § 2 k.p.k. w zw. z art.
429 § 1 k.p.k. i art. 545 § 1 k.p.k.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.