IV KZ 41/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV KZ 67/12 VI Ka …/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 41/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 lipca 2013 r.
w sprawie W. S.,
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Sędziego VI Wydziału Karnego Sądu
Okręgowego w K. z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt VI Ka …/11 o odmowie
przyjęcia kasacji
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone zarządzenie oraz zarządzenie Zastępcy
Przewodniczącego VI Wydziału Karnego-Odwoławczego Sądu
Okręgowego w K. z dnia 7 stycznia 2013 r. o odmowie
wyznaczenia adwokata z urzędu i przekazać sprawę do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 23 kwietnia 2013 r. Sędzia Wydziału VI Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego w K., na podstawie art. 530 § 2 k.p.k., odmówił
przyjęcia kasacji sporządzonej osobiście przez skazanego W. S. od wyroku tegoż
Sądu z dnia 20 września 2011 r., gdyż skazany wezwany na podstawie art. 120 § 2
k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył skazany osobiście, wskazując że zawiera ono
błędną ocenę jego sytuacji finansowej, a ponadto nie uwzględnia stanowiska Sądu
2
Najwyższego wyrażonego w postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 r., IV KZ
67/12, w którym wskazano, że odmowa wyznaczenia adwokata w urzędu do
sporządzenia kasacji wydaje się być nieuprawiona. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego zarządzenia i wyznaczenie adwokata z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 447 § 3 k.p.k. w zw. z art. 528 § 2 k.p.k., w zażaleniu na
zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji możliwe jest podniesienie zarzutów, które
nie mogły stanowić przedmiotu odrębnego zażalenia w postępowaniu
okołokasacyjnym, w tym okoliczności dotyczące odmowy wyznaczenia adwokata z
urzędu do sporządzenia i podpisania kasacji. W zakresie badania zasadności
zaskarżonego zarządzenia leży więc bez wątpienia kwestia zasadności odmowy
wyznaczenia adwokata z urzędu, dokonanej zarządzeniem Zastępcy
Przewodniczącego VI Wydziału Karnego-Odwoławczego Sądu Okręgowego w K. z
dnia 7 stycznia 2013 r.
W ocenie Sądu Najwyższego zarządzenie to nie jest zasadne. Choć w
zarządzeniu tym – stosownie do wytycznych Sądy Najwyższego zawartych w
postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 r. – wzięto pod uwagę okoliczności
podniesione przez skazanego, a świadczące o jego sytuacji majątkowej, to w
ocenie Sądu Najwyższego z okoliczności tych wywiedziono nietrafne wnioski.
Zdaniem Sądu Najwyższego, miesięczne dochody skazanego w wysokości
1306,72 zł, przy jednoczesnej konieczności poniesienia niezbędnych wydatków na
utrzymanie, w tym kosztów mieszkania (choćby były ponoszone wspólnie z synem),
żywności i leczenia, nie pozwalają na poczynienie oszczędności w kwotach
wystarczających na pokrycie wydatków związanych z zatrudnieniem obrońcy z
wyboru. Zdaniem Sądu Najwyższego zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego
zarządzenia argumentacja, prowadząca do wniosku, że dochód we wskazanej
wysokości jest wystarczający dla poniesienia kosztów obrony z wyboru bez
uszczerbku dla niezbędnego utrzymaniu skazanego (art. 78 k.p.k.) w sposób
rażący lekceważy zasady doświadczenia życiowego i aktualne realia życia.
Z tych względów, wobec wadliwości zarządzenia z dnia 7 stycznia 2013 r.,
zasadne stało się uwzględnienie zażalenia i uchylenie: zaskarżonego zarządzenia z
3
dnia 23 kwietnia 2013 r. oraz zarządzenia z dnia 7 stycznia 2013 r. i przekazanie do
ponownego rozpoznania kwestii wyznaczenia adwokata z urzędu do sporządzenia
kasacji.
Wobec powyższego, orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 lipca 2013 r.
w sprawie W. S.,
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Sędziego VI Wydziału Karnego Sądu
Okręgowego w K. z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt VI Ka …/11 o odmowie
przyjęcia kasacji
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone zarządzenie oraz zarządzenie Zastępcy
Przewodniczącego VI Wydziału Karnego-Odwoławczego Sądu
Okręgowego w K. z dnia 7 stycznia 2013 r. o odmowie
wyznaczenia adwokata z urzędu i przekazać sprawę do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 23 kwietnia 2013 r. Sędzia Wydziału VI Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego w K., na podstawie art. 530 § 2 k.p.k., odmówił
przyjęcia kasacji sporządzonej osobiście przez skazanego W. S. od wyroku tegoż
Sądu z dnia 20 września 2011 r., gdyż skazany wezwany na podstawie art. 120 § 2
k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył skazany osobiście, wskazując że zawiera ono
błędną ocenę jego sytuacji finansowej, a ponadto nie uwzględnia stanowiska Sądu
2
Najwyższego wyrażonego w postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 r., IV KZ
67/12, w którym wskazano, że odmowa wyznaczenia adwokata w urzędu do
sporządzenia kasacji wydaje się być nieuprawiona. Skarżący wniósł o uchylenie
zaskarżonego zarządzenia i wyznaczenie adwokata z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 447 § 3 k.p.k. w zw. z art. 528 § 2 k.p.k., w zażaleniu na
zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji możliwe jest podniesienie zarzutów, które
nie mogły stanowić przedmiotu odrębnego zażalenia w postępowaniu
okołokasacyjnym, w tym okoliczności dotyczące odmowy wyznaczenia adwokata z
urzędu do sporządzenia i podpisania kasacji. W zakresie badania zasadności
zaskarżonego zarządzenia leży więc bez wątpienia kwestia zasadności odmowy
wyznaczenia adwokata z urzędu, dokonanej zarządzeniem Zastępcy
Przewodniczącego VI Wydziału Karnego-Odwoławczego Sądu Okręgowego w K. z
dnia 7 stycznia 2013 r.
W ocenie Sądu Najwyższego zarządzenie to nie jest zasadne. Choć w
zarządzeniu tym – stosownie do wytycznych Sądy Najwyższego zawartych w
postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 r. – wzięto pod uwagę okoliczności
podniesione przez skazanego, a świadczące o jego sytuacji majątkowej, to w
ocenie Sądu Najwyższego z okoliczności tych wywiedziono nietrafne wnioski.
Zdaniem Sądu Najwyższego, miesięczne dochody skazanego w wysokości
1306,72 zł, przy jednoczesnej konieczności poniesienia niezbędnych wydatków na
utrzymanie, w tym kosztów mieszkania (choćby były ponoszone wspólnie z synem),
żywności i leczenia, nie pozwalają na poczynienie oszczędności w kwotach
wystarczających na pokrycie wydatków związanych z zatrudnieniem obrońcy z
wyboru. Zdaniem Sądu Najwyższego zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego
zarządzenia argumentacja, prowadząca do wniosku, że dochód we wskazanej
wysokości jest wystarczający dla poniesienia kosztów obrony z wyboru bez
uszczerbku dla niezbędnego utrzymaniu skazanego (art. 78 k.p.k.) w sposób
rażący lekceważy zasady doświadczenia życiowego i aktualne realia życia.
Z tych względów, wobec wadliwości zarządzenia z dnia 7 stycznia 2013 r.,
zasadne stało się uwzględnienie zażalenia i uchylenie: zaskarżonego zarządzenia z
3
dnia 23 kwietnia 2013 r. oraz zarządzenia z dnia 7 stycznia 2013 r. i przekazanie do
ponownego rozpoznania kwestii wyznaczenia adwokata z urzędu do sporządzenia
kasacji.
Wobec powyższego, orzeczono jak na wstępie.