III KK 65/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 65/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Teresa Jarosławska
w sprawie T. K.
oskarżonego z art. 217 § 1 kk; 157 § 2 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 21 sierpnia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego
od wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 5 lipca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 25 stycznia 2012 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika z
urzędu adw. A.A. - Kancelaria Adwokacka kwotę 442,80 zł
(słownie: czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy),
w tym 23 % podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za
2
sporządzenie i wniesienie kasacji na rzecz oskarżyciela
prywatnego A. W.
UZASADNIENIE
Oskarżyciel prywatny A. W. w prywatnoskargowym akcie oskarżenia zarzucił
T.K. popełnienie dwóch przestępstw: z art. 217 § 1 k.k. oraz z art. 157 § 2 k.k.
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012 r., uniewinnił oskarżonego
T. K. od popełnienia zarzucanych mu czynów.
W apelacji od tego wyroku oskarżyciel prywatny podniósł zarzut naruszenia
przepisów prawa procesowego, błędu w ustaleniach faktycznych.
Sąd Okręgowy, wyrokiem z dnia 5 lipca 2012 ., zaskarżony wyrok utrzymał w
mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną.
Od tego wyroku kasację wniósł pełnomocnik z urzędu oskarżyciela
prywatnego A. W., zarzucając rażące naruszenie prawa, mogące mieć istotny
wpływ na treść orzeczenia – obrazę przepisów postępowania:
a) art. 7 k.pk. na skutek dokonania przez SO nietrafnych ocen dotyczących istoty
sprawy przy ferowaniu rozstrzygnięcia odwoławczego, z naruszeniem
omawianej naczelnej reguły procedowania;
b) art. 170 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 452 § 2 i art. 366 §1 w zw. z art458 k.p.k. w
wyniku niezasadnego oddalenia przez SO (bez uprzedniego przeprowadzenia
wymaganych dodatkowych czynności z urzędu) wniosku oskarżyciela
prywatnego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego specjalisty chirurga,
zgłoszonego w świetle nowego dowodu w postaci opinii biegłego z zakresu
chirurgii ogólnej, wydanej w sprawie I C …/11 SO w B. oraz jej ustaleń – co
skutkowało:
- niewyświetleniem (mającym kluczowe znaczenie dla wyrokowania)
okoliczności specjalnych, a tym samym
- przedwczesnością rozstrzygnięcia Sadu II instancji.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy sądowi odwoławczemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Z urzędu stwierdzić należy, że w toku procedowania Sądu Okręgowego w B.
doszło do poważnego naruszenia prawa, mającego rangę bezwzględnej przyczyny
odwoławczej w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Sąd Rejonowy prowadził sprawę w trybie prywatnoskargowym, zatem z
mocy art. 485 k.p.k. stosował przepisy o postępowaniu uproszczonym. Na
rozprawie w dniu 7 października 2010 r., zapadła decyzja o odroczeniu rozprawy do
dnia 4 listopada 2010 r.(k. 152 odwrót). W tym stanie rzeczy zrealizowała się
przesłanka określona w art. 484 § 2 k.p.k., czemu dał wyraz Sąd Rejonowy na
rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r., wydając postanowienie o treści: „na
podstawie art. 485 k.p.k. w zw. z art. 484 k.p.k. rozprawę odroczoną prowadzić w
dalszym ciągu w niezmienionym składzie” (k. 180). Przepis art. 476 § 2 k.p.k.
(mający zastosowanie z mocy art. 485 k.p.k. w postępowaniu w sprawach z
oskarżenia prywatnego) stanowi wyjątek od reguły przewidzianej w art. 29 § 1 k.p.k.,
według której na rozprawie apelacyjnej sąd orzeka w składzie trzech sędziów. W
myśl - stanowiącej zasadę prawną – uchwały składu siedmiu sędziów SN z dnia 27
października 2005 r. I KZP 38/05 (OSNKW 2005 r. z. 11, poz. 103) apelacja może
być rozpoznana w składzie jednego sędziego tylko wówczas, gdy Sąd I instancji
wydał wyrok orzekając w postępowaniu uproszczonym.
Sąd Okręgowy w B., rozpoznając apelację w niniejszej sprawie orzekał
jednoosobowo, na podstawie zarządzenia wydanego w trybie art. 476 § 2 k.p.k.
W realiach sprawy jest oczywiste, że w toku postępowania z oskarżenia
prywatnego doszło do sytuacji równoznacznej ze zmianą trybu z uproszonego na
zwyczajny (art. 484 § 2 k.p.k.) i wydania przez Sąd Rejonowy wyroku w tych
uwarunkowaniach, zatem rozpoznanie sprawy w Sądzie odwoławczym w składzie
jednoosobowym stanowiło nienależytą obsadę sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2
k.p.k.
W zaistniałej sytuacji Sąd Najwyższy zobligowany był na podstawie art. 536
k.p.k. do rozpoznania kasacji w zakresie przekraczającym granice zaskarżenia i
podniesione zarzuty. Wskazując na uchybienie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. należało
uchylić zaskarżony wyrok i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
4
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Teresa Jarosławska
w sprawie T. K.
oskarżonego z art. 217 § 1 kk; 157 § 2 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 21 sierpnia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego
od wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 5 lipca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 25 stycznia 2012 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika z
urzędu adw. A.A. - Kancelaria Adwokacka kwotę 442,80 zł
(słownie: czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy),
w tym 23 % podatku VAT, tytułem wynagrodzenia za
2
sporządzenie i wniesienie kasacji na rzecz oskarżyciela
prywatnego A. W.
UZASADNIENIE
Oskarżyciel prywatny A. W. w prywatnoskargowym akcie oskarżenia zarzucił
T.K. popełnienie dwóch przestępstw: z art. 217 § 1 k.k. oraz z art. 157 § 2 k.k.
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012 r., uniewinnił oskarżonego
T. K. od popełnienia zarzucanych mu czynów.
W apelacji od tego wyroku oskarżyciel prywatny podniósł zarzut naruszenia
przepisów prawa procesowego, błędu w ustaleniach faktycznych.
Sąd Okręgowy, wyrokiem z dnia 5 lipca 2012 ., zaskarżony wyrok utrzymał w
mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną.
Od tego wyroku kasację wniósł pełnomocnik z urzędu oskarżyciela
prywatnego A. W., zarzucając rażące naruszenie prawa, mogące mieć istotny
wpływ na treść orzeczenia – obrazę przepisów postępowania:
a) art. 7 k.pk. na skutek dokonania przez SO nietrafnych ocen dotyczących istoty
sprawy przy ferowaniu rozstrzygnięcia odwoławczego, z naruszeniem
omawianej naczelnej reguły procedowania;
b) art. 170 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 452 § 2 i art. 366 §1 w zw. z art458 k.p.k. w
wyniku niezasadnego oddalenia przez SO (bez uprzedniego przeprowadzenia
wymaganych dodatkowych czynności z urzędu) wniosku oskarżyciela
prywatnego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego specjalisty chirurga,
zgłoszonego w świetle nowego dowodu w postaci opinii biegłego z zakresu
chirurgii ogólnej, wydanej w sprawie I C …/11 SO w B. oraz jej ustaleń – co
skutkowało:
- niewyświetleniem (mającym kluczowe znaczenie dla wyrokowania)
okoliczności specjalnych, a tym samym
- przedwczesnością rozstrzygnięcia Sadu II instancji.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy sądowi odwoławczemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Z urzędu stwierdzić należy, że w toku procedowania Sądu Okręgowego w B.
doszło do poważnego naruszenia prawa, mającego rangę bezwzględnej przyczyny
odwoławczej w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Sąd Rejonowy prowadził sprawę w trybie prywatnoskargowym, zatem z
mocy art. 485 k.p.k. stosował przepisy o postępowaniu uproszczonym. Na
rozprawie w dniu 7 października 2010 r., zapadła decyzja o odroczeniu rozprawy do
dnia 4 listopada 2010 r.(k. 152 odwrót). W tym stanie rzeczy zrealizowała się
przesłanka określona w art. 484 § 2 k.p.k., czemu dał wyraz Sąd Rejonowy na
rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r., wydając postanowienie o treści: „na
podstawie art. 485 k.p.k. w zw. z art. 484 k.p.k. rozprawę odroczoną prowadzić w
dalszym ciągu w niezmienionym składzie” (k. 180). Przepis art. 476 § 2 k.p.k.
(mający zastosowanie z mocy art. 485 k.p.k. w postępowaniu w sprawach z
oskarżenia prywatnego) stanowi wyjątek od reguły przewidzianej w art. 29 § 1 k.p.k.,
według której na rozprawie apelacyjnej sąd orzeka w składzie trzech sędziów. W
myśl - stanowiącej zasadę prawną – uchwały składu siedmiu sędziów SN z dnia 27
października 2005 r. I KZP 38/05 (OSNKW 2005 r. z. 11, poz. 103) apelacja może
być rozpoznana w składzie jednego sędziego tylko wówczas, gdy Sąd I instancji
wydał wyrok orzekając w postępowaniu uproszczonym.
Sąd Okręgowy w B., rozpoznając apelację w niniejszej sprawie orzekał
jednoosobowo, na podstawie zarządzenia wydanego w trybie art. 476 § 2 k.p.k.
W realiach sprawy jest oczywiste, że w toku postępowania z oskarżenia
prywatnego doszło do sytuacji równoznacznej ze zmianą trybu z uproszonego na
zwyczajny (art. 484 § 2 k.p.k.) i wydania przez Sąd Rejonowy wyroku w tych
uwarunkowaniach, zatem rozpoznanie sprawy w Sądzie odwoławczym w składzie
jednoosobowym stanowiło nienależytą obsadę sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2
k.p.k.
W zaistniałej sytuacji Sąd Najwyższy zobligowany był na podstawie art. 536
k.p.k. do rozpoznania kasacji w zakresie przekraczającym granice zaskarżenia i
podniesione zarzuty. Wskazując na uchybienie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. należało
uchylić zaskarżony wyrok i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
4