Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 59/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
w sprawie W. Ł. i E. H.
skazanych z art. 296 § 1 kk i innych co do W. Ł.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 21 sierpnia 2013 r.,
kwestii wyłączenia sędziów Sądu Apelacyjnego w […] od udziału w sprawie W. Ł.
oraz kwestii przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu
p o s t a n o w i ł
1) na podstawie art. 42 § 1 i 4 kpk w zw. z art. 41 § 1 kpk
wyłączyć sędziów Sądu Apelacyjnego, z wyjątkiem E. K., R. D. i
W. S., od udziału w sprawie W. Ł.,
2) na podstawie art. 43 kpk i 37 kpk przekazać sprawę Sądowi
Apelacyjnemu w […].
UZASADNIENIE
Oskarżony W. Ł. jest ojcem sędziego Sądu właściwego – E. K. Sędzia
ta oraz pozostali sędziowie Sądu Apelacyjnego w […], z wyjątkiem R. D. i W.
S., delegowanych do pełnienia czynności administracyjnych odpowiednio do:
Ministerstwa Sprawiedliwości i podległej Ministrowi – Krajowej Szkoły
Sądownictwa i Prokuratury, wystąpili w trybie art. 42 § 1 k.p.k. w zw. z art. 41
§ 1 k.p.k. z żądaniem ich wyłączenia argumentując, że uzasadnioną
2
wątpliwość co do ich bezstronności może rodzić wskazana na wstępie
okoliczność (najbliższe pokrewieństwo sędziego tego Sądu z jednym z
oskarżonych).
Zdaniem Sądu Najwyższego, jest to okoliczność tego rodzaju, o której
mowa w art. 41 § 1 k.p.k., a więc mogąca w odbiorze społecznym wywołać
obawę co do zachowania bezstronności przez sędziów Sądu właściwego.
Dlatego orzeczono o ich wyłączeniu, z pominięciem córki osk. W. Ł., która
podlega wyłączeniu od udziału w sprawie na podstawie ustawy (art. 40 §
pkt. 3 k.p.k.), oraz R. D. i W. S., którzy z mocy art. 77 § 2b ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz. U. z 2013 r.,
poz. 427 ze zm.) nie mogą orzekać w macierzystym Sądzie.
Wyłączenie sędziów Sądu właściwego od udziału w sprawie osk. W. Ł.
spowodowało niemożność rozpoznania jej w tym Sądzie. Zaistniała sytuacja
nie dotyczy współoskarżonej – E. H. Zważywszy jednak na ścisły
przedmiotowy związek spraw oskarżonych, bezcelowe byłoby pozostawienie
sprawy E. H. w gestii Sądu Apelacyjnego w […]. Z tych względów w
odniesieniu do osk. W. Ł. na podstawie art. 43 k.p.k., a w stosunku do osk. E.
H. na podstawie art. 37 k.p.k. – bo przemawia za tym dobro wymiaru
sprawiedliwości, Sąd Najwyższy przekazał sprawę do rozpoznania innemu
Sądowi równorzędnemu – Sądowi Apelacyjnemu w […].