V KO 57/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-09-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III KO 67/94 V KO 2/96
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 57/13
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Jacek Sobczak
w sprawie M. C.
skazanego z art. 296 § 1 i 3 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 18 września 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 23 marca 2010 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w J. z dnia 8 grudnia 2009 r.
postanowił:
1. oddalić wniosek,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego M. C. na podstawie art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art.
547 § 2 k.p.k. złożył wniosek o wznowienie postępowania i uchylenie wyroku Sądu
Okręgowego z 8 grudnia 2009 r., skazującego M. C. za czyn z art. 296 § 1 i 3 k.k.
na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania
orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 5 lat, a ponadto
orzekającego wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody poprzez
wypłacenie na rzecz Spółki S. B. Sp. z o.o. kwoty 100.000,00 zł oraz o uchylenie
wyroku Sądu Apelacyjnego z 23 marca 2010 r. w części utrzymującej w mocy
2
wymieniony wyrok Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w J.
W uzasadnieniu wniosku obrońca jako ujawniony „nowy dowód” wskazał
oświadczenie świadka I. D. z dnia 29 kwietnia 2013 r. wraz z jego tłumaczeniem
przysięgłym języka niderlandzkiego oraz „dalszych ujawnionych aktualnie
załączonych dokumentów”. Zdaniem obrońcy te dokumenty mają wskazywać, iż
„zachowanie skazanego polegające na kontynuacji agencyjnej umowy
pośrednictwa między T. Polska a H. było prawnokarnie irrelewantne, gdyż działania
skazanego pozostawały w zgodzie z zasadami prawidłowego gospodarowania, w
związku z czym nie doszło w żadnym stopniu do nadużycia udzielonych
skazanemu uprawnień lub niedopełnienia ciążących na nim obowiązków, przez co
nie doszło również do wyrządzenia szkody w wysokości 935.207,60 zł ”.
W pisemnej odpowiedzi na wniosek o wznowienie postępowania prokurator
Prokuratury Generalnej wniósł o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy skazanego nie jest zasadny. Podstawą wniosku, choć nie
wynika to z jego treści jest art. 540 § 1 pkt 2 lit.a k.p.k. Jednakże, wbrew
twierdzeniom obrońcy, nie zachodzi przesłanka do wznowienia postępowania.
Podstawy tej wnioskodawca upatruje w okolicznościach dotyczących złożonego
pisemnego oświadczenia przez świadka I. D. Jednak jego treść zawiera krótkie
odpowiedzi na pytania, z których nie wynika, aby świadek był w posiadaniu nowych
faktów, których uprzednio nie ujawnił, a które są istotne w sprawie. Zauważyć
ponadto należy, że zeznania tego świadka złożone w postępowaniu
przygotowawczym nie były jedynym dowodem, który stanowił podstawę wyroku
skazującego.
Nie stanowią „nowych dowodów” wskazujących na to, że skazany nie popełnił
zarzuconego mu przestępstwa pozostałe załączone do wniosku dokumenty. Jeden
z nich, a mianowicie tłumaczenie dokumentu zatytułowanego „Umowa na
wyłączność”, budzić musi zasadnicze wątpliwości co do tego, jakie okoliczności
stwierdza. W treści tego dokumentu nie podano bowiem daty ani miejsca jego
sporządzenia. Nie został też podpisany. Widnieją na nim tylko dwie parafy. Nie
wiadomo też na jakie okoliczności miałby zostać przeprowadzony dowód z
3
kolejnego dokumentu – kopi wydruku faksu.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że „nowe dowody” mogą
być podstawą wznowienia postępowania tylko wówczas, gdy mogą w sposób
wiarygodny podważyć prawdziwość przyjętych w nim ustaleń faktycznych (por.
postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 1996 r. V KO 2/96, OSNKW 1996, nr 7-8, poz.
47), a nadto w postępowaniu o wznowienie nie jest dopuszczalne badanie
prawidłowości oceny materiału dowodowego w prawomocnie zakończonym
postępowaniu sądowym (por. postanowienie SN z dnia 24 listopada 1994 r., III KO
67/94, Lex 22092).
Wznowienie postępowania z powodu nowych faktów lub dowodów może więc
nastąpić tylko wówczas, gdy wskazane nowe dowody prowadzą do wniosku, że
poprzednio dokonane ustalenia faktyczne mogą zostać podważone. Jednakże
podane we wniosku źródło dowodowe w osobie świadka I. D. oraz kopie
dokumentów nie spełniają warunków, aby na ich podstawie wznowić postępowanie.
Z tych wszystkich względów wniosek został oddalony, a skazanego obciążono
kosztami sądowymi postępowania wznowieniowego.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Jacek Sobczak
w sprawie M. C.
skazanego z art. 296 § 1 i 3 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 18 września 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 23 marca 2010 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w J. z dnia 8 grudnia 2009 r.
postanowił:
1. oddalić wniosek,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego M. C. na podstawie art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art.
547 § 2 k.p.k. złożył wniosek o wznowienie postępowania i uchylenie wyroku Sądu
Okręgowego z 8 grudnia 2009 r., skazującego M. C. za czyn z art. 296 § 1 i 3 k.k.
na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania
orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 5 lat, a ponadto
orzekającego wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody poprzez
wypłacenie na rzecz Spółki S. B. Sp. z o.o. kwoty 100.000,00 zł oraz o uchylenie
wyroku Sądu Apelacyjnego z 23 marca 2010 r. w części utrzymującej w mocy
2
wymieniony wyrok Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w J.
W uzasadnieniu wniosku obrońca jako ujawniony „nowy dowód” wskazał
oświadczenie świadka I. D. z dnia 29 kwietnia 2013 r. wraz z jego tłumaczeniem
przysięgłym języka niderlandzkiego oraz „dalszych ujawnionych aktualnie
załączonych dokumentów”. Zdaniem obrońcy te dokumenty mają wskazywać, iż
„zachowanie skazanego polegające na kontynuacji agencyjnej umowy
pośrednictwa między T. Polska a H. było prawnokarnie irrelewantne, gdyż działania
skazanego pozostawały w zgodzie z zasadami prawidłowego gospodarowania, w
związku z czym nie doszło w żadnym stopniu do nadużycia udzielonych
skazanemu uprawnień lub niedopełnienia ciążących na nim obowiązków, przez co
nie doszło również do wyrządzenia szkody w wysokości 935.207,60 zł ”.
W pisemnej odpowiedzi na wniosek o wznowienie postępowania prokurator
Prokuratury Generalnej wniósł o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy skazanego nie jest zasadny. Podstawą wniosku, choć nie
wynika to z jego treści jest art. 540 § 1 pkt 2 lit.a k.p.k. Jednakże, wbrew
twierdzeniom obrońcy, nie zachodzi przesłanka do wznowienia postępowania.
Podstawy tej wnioskodawca upatruje w okolicznościach dotyczących złożonego
pisemnego oświadczenia przez świadka I. D. Jednak jego treść zawiera krótkie
odpowiedzi na pytania, z których nie wynika, aby świadek był w posiadaniu nowych
faktów, których uprzednio nie ujawnił, a które są istotne w sprawie. Zauważyć
ponadto należy, że zeznania tego świadka złożone w postępowaniu
przygotowawczym nie były jedynym dowodem, który stanowił podstawę wyroku
skazującego.
Nie stanowią „nowych dowodów” wskazujących na to, że skazany nie popełnił
zarzuconego mu przestępstwa pozostałe załączone do wniosku dokumenty. Jeden
z nich, a mianowicie tłumaczenie dokumentu zatytułowanego „Umowa na
wyłączność”, budzić musi zasadnicze wątpliwości co do tego, jakie okoliczności
stwierdza. W treści tego dokumentu nie podano bowiem daty ani miejsca jego
sporządzenia. Nie został też podpisany. Widnieją na nim tylko dwie parafy. Nie
wiadomo też na jakie okoliczności miałby zostać przeprowadzony dowód z
3
kolejnego dokumentu – kopi wydruku faksu.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że „nowe dowody” mogą
być podstawą wznowienia postępowania tylko wówczas, gdy mogą w sposób
wiarygodny podważyć prawdziwość przyjętych w nim ustaleń faktycznych (por.
postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 1996 r. V KO 2/96, OSNKW 1996, nr 7-8, poz.
47), a nadto w postępowaniu o wznowienie nie jest dopuszczalne badanie
prawidłowości oceny materiału dowodowego w prawomocnie zakończonym
postępowaniu sądowym (por. postanowienie SN z dnia 24 listopada 1994 r., III KO
67/94, Lex 22092).
Wznowienie postępowania z powodu nowych faktów lub dowodów może więc
nastąpić tylko wówczas, gdy wskazane nowe dowody prowadzą do wniosku, że
poprzednio dokonane ustalenia faktyczne mogą zostać podważone. Jednakże
podane we wniosku źródło dowodowe w osobie świadka I. D. oraz kopie
dokumentów nie spełniają warunków, aby na ich podstawie wznowić postępowanie.
Z tych wszystkich względów wniosek został oddalony, a skazanego obciążono
kosztami sądowymi postępowania wznowieniowego.