IV KZ 52/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 52/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie M. V.
skazanego z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 27 września 2013 r.,
zażalenia złożonego przez wnioskodawcę,
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w […] z dnia 15 lipca 2013 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 22 lutego
2013 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. V. o
wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego w G. z dnia 22 lutego 2013 r., utrzymującym w mocy wyrok Sądu
Rejonowego w T. z dnia 10 września 2012 r., albowiem wniosek ten nie odpowiadał
warunkom formalnym, gdyż nie został sporządzony i podpisany przez adwokata.
Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
2
Zgodnie z treścią art. 545 § 2 k.p.k. wniosek o wznowienie postępowania,
który nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez
adwokata albo radcę prawnego. Ustawowe wymogi w tym zakresie mają na celu
zapobieżenie nadużywania tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia i składanie
wniosków, które nie znajdują podstaw prawnych w art. 540 k.p.k. W niniejszej
sprawie ten obowiązek nie został spełniony, jednakże należy wskazać, że na
wniosek skazanego wyznaczono obrońcę z urzędu, który po zbadaniu akt, zgodnie
z treścią art. 84 § 3 k.p.k., poinformował Sąd, że nie stwierdził podstaw do
wniesienia wniosku o wznowienie postępowania (k. 20, 28-33). Wnioskodawca
został poinformowany o stanowisku obrońcy z urzędu i wezwany do uzupełnienia
braku formalnego swojego wniosku, a więc złożenia w terminie 7 dni wniosku o
wznowienie postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata z wyboru
(k. 35). Skoro więc skazany braku tego nie uzupełnił, słusznie zaskarżonym
zarządzeniem odmówiono przyjęcia sporządzonego osobiście przez niego wniosku
o wznowienie. Skarżący w swoim zażaleniu nie przedstawił żadnych nowych
argumentów, które podważyłyby zasadność zaskarżonego zarządzenia i dlatego
należało je utrzymać w mocy.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 27 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie M. V.
skazanego z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 27 września 2013 r.,
zażalenia złożonego przez wnioskodawcę,
na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego w […] z dnia 15 lipca 2013 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 22 lutego
2013 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. V. o
wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego w G. z dnia 22 lutego 2013 r., utrzymującym w mocy wyrok Sądu
Rejonowego w T. z dnia 10 września 2012 r., albowiem wniosek ten nie odpowiadał
warunkom formalnym, gdyż nie został sporządzony i podpisany przez adwokata.
Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
2
Zgodnie z treścią art. 545 § 2 k.p.k. wniosek o wznowienie postępowania,
który nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez
adwokata albo radcę prawnego. Ustawowe wymogi w tym zakresie mają na celu
zapobieżenie nadużywania tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia i składanie
wniosków, które nie znajdują podstaw prawnych w art. 540 k.p.k. W niniejszej
sprawie ten obowiązek nie został spełniony, jednakże należy wskazać, że na
wniosek skazanego wyznaczono obrońcę z urzędu, który po zbadaniu akt, zgodnie
z treścią art. 84 § 3 k.p.k., poinformował Sąd, że nie stwierdził podstaw do
wniesienia wniosku o wznowienie postępowania (k. 20, 28-33). Wnioskodawca
został poinformowany o stanowisku obrońcy z urzędu i wezwany do uzupełnienia
braku formalnego swojego wniosku, a więc złożenia w terminie 7 dni wniosku o
wznowienie postępowania sporządzonego i podpisanego przez adwokata z wyboru
(k. 35). Skoro więc skazany braku tego nie uzupełnił, słusznie zaskarżonym
zarządzeniem odmówiono przyjęcia sporządzonego osobiście przez niego wniosku
o wznowienie. Skarżący w swoim zażaleniu nie przedstawił żadnych nowych
argumentów, które podważyłyby zasadność zaskarżonego zarządzenia i dlatego
należało je utrzymać w mocy.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.