III KK 230/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 230/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca)
SSN Józef Dołhy
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Mieczysława Tabora
w sprawie Ł. K.
skazanego z art. 178 a § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 8 października 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 25 lutego 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt II K …/13,
wydanym w trybie art. 335§ 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 1 k.p.k., uznał Ł. K. za
winnego tego, że w dniu 15 października 2012 r. na drodze publicznej w T.,
prowadził samochód osobowy marki Skoda Fabia znajdując się w stanie
2
nietrzeźwości wynoszącym 0,82 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i za to na
podstawie art. 178a § 1 k.k. skazał oskarżonego na karę roku pozbawienia
wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i 70 § 1 pkt 1 k.k.
warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, na podstawie art. 71 § 1 k.k. w zw. z art.
33 § 1 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w kwocie 100 stawek dziennych po 20 zł za
stawkę, na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł zakaz
prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat a na podstawie art.
49 § 1 k.k. – świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej i obciążył oskarżonego kosztami
sądowymi.
Wyrok nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w pierwszej
instancji w dniu 5 marca 2013 r.
Kasację od tego wyroku na niekorzyść skazanego złożył Prokurator
Generalny, zarzucając „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie
przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1
k.p.k., polegające na uwzględnieniu przez sąd wniosku prokuratora o skazanie Ł. K.
bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary i
środków karnych, pomimo zaniechania wyjaśnienia wszystkich okoliczności
popełnienia przez oskarżonego czynu w zakresie jego uprzedniej karalności za
przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k., w wyniku czego doszło do obrazy
przepisu prawa karnego materialnego – art. 178a § 4 k.k. poprzez jego
niezastosowanie”, po czym wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Skarga kasacyjna jest oczywiście zasadna. Poza uwagą Sądu Rejonowego,
z naruszeniem wymienionych w zarzucie przepisów procesowych, pozostały
okoliczności wskazujące na to, że oskarżony był uprzednio skazany za
prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Wzmiankę o
toczącym się postępowaniu za ten czyn zawierała notatka urzędowa z k. 6, mówił o
tym Ł. K. w czasie przesłuchania go w charakterze podejrzanego (k. 29), organ
postępowania przygotowawczego zwrócił się do Sądu Rejonowego w S. o
nadesłanie odpisu wyroku skazującego Ł. K. za to przestępstwo (k. 7). Jednak ani
3
w dochodzeniu ani w postępowaniu sądowym do czasu wydania zaskarżonego
wyroku, uprzednie skazanie oskarżonego za taki sam czyn nie zostało
udokumentowane. Doszło do tego (skazania) w wyroku Sądu Rejonowego w S. z
dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II K …/12, w którym Ł. K. wymierzono karę 6
miesięcy ograniczenia wolności i orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych przez rok za to, że w dniu 11 marca 2012 r. w S.
prowadził w stanie nietrzeźwości samochód osobowy (k. 10 akt SN – wyrok
dołączony do akt III KK 229/13 SN).
Rażące uchybienia wskazanym w zarzucie przepisom procesowym, najpierw
ze strony prokuratora, a następnie Sądu Rejonowego, polegające na błędnym
przyjęciu, że okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości,
doprowadziły do wadliwego opisu czynu i jego kwalifikacji przez oba organy
procesowe. Naruszenia te miały istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku,
skoro opis czynu nie oddawał w pełni zachowania oskarżonego (wszystkich
wyczerpanych przez niego znamion przestępstwa) ani adekwatnej kwalifikacji
prawnej tego zachowania.
Z przytoczonych względów należało uwzględnić wniosek kasacji.
Sąd Rejonowy w K. ponownie rozpatrując sprawę uwzględni wskazania
zawarte w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2013 r., wydanym w
sprawie III KK 229/13, dotyczącym również Ł. K.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca)
SSN Józef Dołhy
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Mieczysława Tabora
w sprawie Ł. K.
skazanego z art. 178 a § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 8 października 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 25 lutego 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt II K …/13,
wydanym w trybie art. 335§ 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 1 k.p.k., uznał Ł. K. za
winnego tego, że w dniu 15 października 2012 r. na drodze publicznej w T.,
prowadził samochód osobowy marki Skoda Fabia znajdując się w stanie
2
nietrzeźwości wynoszącym 0,82 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i za to na
podstawie art. 178a § 1 k.k. skazał oskarżonego na karę roku pozbawienia
wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i 70 § 1 pkt 1 k.k.
warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, na podstawie art. 71 § 1 k.k. w zw. z art.
33 § 1 i 3 k.k. wymierzył grzywnę w kwocie 100 stawek dziennych po 20 zł za
stawkę, na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzekł zakaz
prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat a na podstawie art.
49 § 1 k.k. – świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej i obciążył oskarżonego kosztami
sądowymi.
Wyrok nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w pierwszej
instancji w dniu 5 marca 2013 r.
Kasację od tego wyroku na niekorzyść skazanego złożył Prokurator
Generalny, zarzucając „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie
przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1
k.p.k., polegające na uwzględnieniu przez sąd wniosku prokuratora o skazanie Ł. K.
bez przeprowadzenia rozprawy i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary i
środków karnych, pomimo zaniechania wyjaśnienia wszystkich okoliczności
popełnienia przez oskarżonego czynu w zakresie jego uprzedniej karalności za
przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k., w wyniku czego doszło do obrazy
przepisu prawa karnego materialnego – art. 178a § 4 k.k. poprzez jego
niezastosowanie”, po czym wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Skarga kasacyjna jest oczywiście zasadna. Poza uwagą Sądu Rejonowego,
z naruszeniem wymienionych w zarzucie przepisów procesowych, pozostały
okoliczności wskazujące na to, że oskarżony był uprzednio skazany za
prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Wzmiankę o
toczącym się postępowaniu za ten czyn zawierała notatka urzędowa z k. 6, mówił o
tym Ł. K. w czasie przesłuchania go w charakterze podejrzanego (k. 29), organ
postępowania przygotowawczego zwrócił się do Sądu Rejonowego w S. o
nadesłanie odpisu wyroku skazującego Ł. K. za to przestępstwo (k. 7). Jednak ani
3
w dochodzeniu ani w postępowaniu sądowym do czasu wydania zaskarżonego
wyroku, uprzednie skazanie oskarżonego za taki sam czyn nie zostało
udokumentowane. Doszło do tego (skazania) w wyroku Sądu Rejonowego w S. z
dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II K …/12, w którym Ł. K. wymierzono karę 6
miesięcy ograniczenia wolności i orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych przez rok za to, że w dniu 11 marca 2012 r. w S.
prowadził w stanie nietrzeźwości samochód osobowy (k. 10 akt SN – wyrok
dołączony do akt III KK 229/13 SN).
Rażące uchybienia wskazanym w zarzucie przepisom procesowym, najpierw
ze strony prokuratora, a następnie Sądu Rejonowego, polegające na błędnym
przyjęciu, że okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości,
doprowadziły do wadliwego opisu czynu i jego kwalifikacji przez oba organy
procesowe. Naruszenia te miały istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku,
skoro opis czynu nie oddawał w pełni zachowania oskarżonego (wszystkich
wyczerpanych przez niego znamion przestępstwa) ani adekwatnej kwalifikacji
prawnej tego zachowania.
Z przytoczonych względów należało uwzględnić wniosek kasacji.
Sąd Rejonowy w K. ponownie rozpatrując sprawę uwzględni wskazania
zawarte w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2013 r., wydanym w
sprawie III KK 229/13, dotyczącym również Ł. K.