III CNP 30/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 30/13
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa L. S.
przeciwko J. S.
o rozwód i eksmisję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2013 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 25 sierpnia 2011 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
J. S. złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 25 sierpnia 2011 r. orzekającego
rozwiązanie jej małżeństwa z L. S. i eksmisję ze wspólnego mieszkania małżonków
– bez orzeczenia o przysługującym jej uprawnieniu do lokalu socjalnego lub braku
takiego uprawnienia. Zdaniem skarżącej pominięcie przez Sąd rozstrzygnięcia w
tym przedmiocie wyrządza jej szkodę polegającą na tym, że nie może uzyskać
lokalu socjalnego, lokalu zamiennego ani pomieszczenia tymczasowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia,
od którego została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości
lub w części, przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy, wykazanie że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe; skarga powinna również zawierać
wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem. Wskazane wymagania
mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione kumulatywnie, a zatem
skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest tzw. brakiem istotnym,
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych i podlega
odrzuceniu a limine.
Wynikający z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymóg uprawdopodobnienia
wystąpienia szkody zostaje spełniony wówczas gdy skarżący złoży oświadczenie,
że szkoda wystąpiła, wskaże jej rodzaj, wysokość i czas powstania oraz wykaże
dostępnymi mu środkami, że szkoda ta jest następstwem wydania zaskarżonego
orzeczenia. Powołanie się przez skarżącą na brak rozstrzygnięcia o istnieniu lub
braku istnienia uprawnienia do lokalu socjalnego w wyroku orzekającym eksmisję
nie jest wystarczający dla oceny, że skarżąca wykazała, w sposób przedstawiony
powyżej, przesłankę wymienioną w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
3
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa L. S.
przeciwko J. S.
o rozwód i eksmisję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2013 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 25 sierpnia 2011 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
J. S. złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 25 sierpnia 2011 r. orzekającego
rozwiązanie jej małżeństwa z L. S. i eksmisję ze wspólnego mieszkania małżonków
– bez orzeczenia o przysługującym jej uprawnieniu do lokalu socjalnego lub braku
takiego uprawnienia. Zdaniem skarżącej pominięcie przez Sąd rozstrzygnięcia w
tym przedmiocie wyrządza jej szkodę polegającą na tym, że nie może uzyskać
lokalu socjalnego, lokalu zamiennego ani pomieszczenia tymczasowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia,
od którego została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości
lub w części, przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy, wykazanie że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe; skarga powinna również zawierać
wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem. Wskazane wymagania
mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione kumulatywnie, a zatem
skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest tzw. brakiem istotnym,
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych i podlega
odrzuceniu a limine.
Wynikający z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymóg uprawdopodobnienia
wystąpienia szkody zostaje spełniony wówczas gdy skarżący złoży oświadczenie,
że szkoda wystąpiła, wskaże jej rodzaj, wysokość i czas powstania oraz wykaże
dostępnymi mu środkami, że szkoda ta jest następstwem wydania zaskarżonego
orzeczenia. Powołanie się przez skarżącą na brak rozstrzygnięcia o istnieniu lub
braku istnienia uprawnienia do lokalu socjalnego w wyroku orzekającym eksmisję
nie jest wystarczający dla oceny, że skarżąca wykazała, w sposób przedstawiony
powyżej, przesłankę wymienioną w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
3
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
es