Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KZ 59/13
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska
w sprawie S. M.
skazanego z art. 286 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 24 października 2013 r.,
zażalenia skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w R.
z dnia 26 czerwca 2013 r.,
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w R.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem odmówiono skazanemu przywrócenia terminu
do złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 15
stycznia 2013 r., wraz z uzasadnieniem, w celu wniesienia kasacji. W
postanowieniu wskazano, że nie został spełniony materialny warunek tej decyzji,
określony w art. 126 k.p.k., polegający na stwierdzeniu, iż uchybienie terminowi do
złożenia wymienionego wniosku nastąpiło z przyczyn niezależnych od
wnioskodawcy. Powyższe postanowienie zaskarżył skazany, podnosząc m.in., że
nie został pouczony o trybie zaskarżenia wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zaskarżone postanowienie podlega uchyleniu niezależnie od zarzutów
podniesionych przez skazanego w zażaleniu, jako dotknięte tzw. bezwzględną
2
przyczyną odwoławczą, wymienioną w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 40 § 3
k.p.k.
Z treści art. 40 § 3 k.p.k. wynika, że sędzia, który brał udział w wydaniu
orzeczenia zaskarżonego w trybie kasacji nie może orzekać co do tej skargi. Tym
samym jest on wyłączony od wydawania wszelkich decyzji "co do tej skargi", czyli
takich decyzji, których skutkiem może być zablokowanie jej merytorycznego
rozpoznania (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 1995 r., V KKN
325/96, OSNKW 1997, z. 9-10, poz. 71,LEX nr 29952). W pojęciu orzekania "co do
kasacji" mieszczą się więc zarówno takie decyzje, które wprost rozstrzygają kwestię
dopuszczalności kasacji, jak i takie, które pozostają w ścisłym związku z
zagadnieniem dopuszczalności skargi (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10
stycznia 2001 r., IV KZ 92/00, lex nr 51821). Nie ulega wątpliwości, iż taką decyzją
jest także postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o
doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem w celu wniesienia kasacji.
Niespełnienie ustawowego wymogu złożenia wniosku o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem powoduje bowiem niedopuszczalność wniesienia kasacji.
Stanowisko takie dominuje w orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. m.in.
postanowienia SN: z dnia 29 listopada 2002 r., V KK 277/02, lex nr 56879, z dnia 8
lutego 2006 r., III KZ 68/05, lex nr 173665, z dnia 26 lutego 2007 r. IV KZ 12/07, lex
245317, z dnia 10 września 2008 r., II KZ 49/08, lex 567084).
W składzie Sądu Okręgowego, który wydał wskazane wyżej postanowienie
zasiadał sędzia J. J., który uczestniczył również w wydaniu wyroku Sądu
odwoławczego z dnia 15 stycznia 2013 r., co do którego rozpoznawany wniosek
został złożony. Sędzia ten - w myśl art. 40 § 3 k.p.k. - był więc wyłączony od
rozpoznania tego wniosku, a konsekwencją procesową stwierdzenia powyższego
jest konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia bez badania wpływu tego
uchybienia na jego treść.
Orzekając ponownie w omawianej kwestii, Sąd Okręgowy uczyni to z
respektem dla wskazanych przepisów prawa procesowego.
3

III KZ 59/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia