Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 28/13
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
w sprawie R. S.
skazanego z art. 148 § 1 kk
po rozpoznaniu wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...]
z dnia 27 grudnia 2007 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w T.
z dnia 7 maja 2007 r.
p o s t a n o w i ł:
1) oddalić wniosek o wznowienie postępowania,
2) zwolnić skazanego od kosztów postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego R. S. we wniosku z dnia 27 maja 2013 r., zwrócił się do
Sądu Najwyższego o wznowienie postępowania karnego zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 27 grudnia 2007 r.,
którym utrzymano w mocy wyrok Sądu Okręgowego w T. z dnia 7 maja 2007 r.
skazujący R. S. za przestępstwo określone w art. 148 § 1 k.k. na karę 25 lat
pozbawienia wolności.
Autor wniosku, powołując się na treść art. 540 § 1 pkt. 2a k.p.k. wskazał, iż w
sprawie po wydaniu prawomocnego wyroku pojawiła się nowa okoliczność
2
„rzutująca w zasadniczy sposób na wiarygodność świadka M. P. (…), że
zorganizowała oraz uczestniczyła w brutalnym zabójstwie greckiego biznesmena
oraz kradzieży miliona Euro” (s. 3 wniosku). Powyższe okoliczności, zdaniem
obrońcy, niezbicie wskazują, że Sądy I i II instancji skazujące R. S. pomyliły się w
ocenie wiarygodności świadka, nie wiedząc o jej zdemoralizowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek o wznowienie postępowania nie zasługuje na uwzględnienie.
Wznowienie postępowania karnego na podstawie art. 540 § 1 pkt 2a k.p.k.
może nastąpić wyłącznie wówczas, gdy istnieje co najmniej wysokie
prawdopodobieństwa, że skazany pomimo prawomocnego przypisania mu
przestępstwa – nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie
podlegał karze. Wspomniane prawdopodobieństwa winno wynikać z nowych faktów
lub dowodów ujawnionych po zakończeniu procesu, które nie były znane sądom I i
II instancji w chwili ich orzekania.
Takich faktów i dowodów wskazujących na wysokie prawdopodobieństwo
nietrafności prawomocnego rozstrzygnięcia autor wniosku nie przedstawił.
Obrońca, powołując się na istnienie „nowych okoliczności”, kwestionuje
ocenę zeznań świadka M. P., wywodząc, że są one niewiarygodne, co w
konsekwencji powinno doprowadzić do zmiany ustaleń faktycznych i uniewinnienia
R. S. Zdaniem obrońcy, skoro po kilku latach od złożenia zeznań M. P. jest
podejrzana o popełnienie zbrodni, to wcześniej Sądy bezpodstawnie oceniły ją jako
osobę wiarygodną.
Tymczasem nowe fakty nie mogą być ustalone w oparciu o poprzednio
przeprowadzone dowody, dopuszczenie takiej możliwości oznaczałoby
przyzwolenie na dokonywanie w postępowaniu w przedmiocie wznowienia
postępowania ponownej oceny dowodów i dokonywanie na podstawie tej nowej
oceny odmiennych ustaleń faktycznych. Nie może być wątpliwości, że nie jest to
dopuszczalne (por. postanowienie SN z 24 lutego 1973 r., KZP 24/73, OSNPG
1973, nr 6 poz. 85). W toku postępowania o wznowienie nie jest dopuszczalne
badanie prawidłowości oceny materiału dowodowego dokonanej prze sądy
orzekające w sprawie (por. postanowienie SN z 24 listopada 1994 r., III KO 67/94,
Wok. 1995, nr 2, s. 12 z aprobatą Z. Dody i J. Grajewskeigo, Karnoprocesowe
3
orzecznictwo PS 1997, nr 11 – 12, s. 140; podobnie wyrok SN z 11 stycznia 1983
r., IV KR 343.82, z aprobującą glosą K. Marszała, OSPiKA, nr 12, poz. 254).
R. S. przypisano sprawstwo zabójstwa w oparciu i dowody z zeznań świadka
anonimowego oraz zeznań M. P. i J. M. Sądy wiele miejsca i uwagi poświęciły
ocenie tych dowodów, zwracając uwagę na to, że świadkowie dysponowali wiedzą,
która nie była znana organom ścigania, a która została potwierdzona w
późniejszym toku śledztwa.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd Najwyższy nie uwzględnił
wniosku obrońcy skazanego R. S. o wznowienie postępowania karnego.

IV KO 28/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia