IV KO 53/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 53/13
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
w sprawie J. D.
skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 23 października 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 października 2011 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w G.
z dnia 20 kwietnia 2011 r.
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić wniosek,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca z wyboru skazanego J. D. – adw. R. S. złożył do Sądu
Najwyższego wniosek o wznowienie postępowania - w oparciu o przepisy art. 540 §
1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 542 § 1 k.p.k. i art. 544 § 2 k.p.k. - zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 28 października 2011r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego z dnia 20 kwietnia 2010 r. W
2
uzasadnieniu wniosku wskazał na ujawnienie w sprawie nowych dowodów: w
postaci pisma z dnia 5 kwietnia 2000 r. zatytułowanego „Oświadczenie”
pochodzącego od R. S. i kierowanego do J. D. zawierającego informację o tym, że
R. S. był w dniu 22 marca 2000 r. na spotkaniu z przedstawicielami firmy L.- sp. z
o.o., na którym zostało zawarte porozumienie, iż firma „PHU M.” należąca do P. K.
przejmie prawie całe zadłużenie spółki „D.” wobec firmy L. sp. z o.o. i zobowiązuje
się je spłacić, a firmie „D.” pozostaje do spłaty jedynie 10.000 zł; oraz 25 dowodów
przekazu pocztowego zapłaty przez J. D. w imieniu firmy „D.” kwoty łącznie 5.000 zł
dokonywanych regularnie w latach 2000-2002. Wnioskujący obrońca wskazał także
na ujawnienie nowych faktów, tj. wyroku Sądu Rejonowego w L. zapadłego w 2012
r. w sprawie o sygn. akt III K ../11, uniewinniającego P. K. od zarzutu oszustwa
dokonanego wspólnie z R. S. i J. D. Z podanych wyżej przyczyn – zdaniem obrońcy
– zachodzą przesłanki wznowienia postępowania w odniesieniu do J. D.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy skazanego i wskazane w nim argumenty - jako nowe
dowody i fakty warunkujące wznowienie postępowania - nie są trafne i z tego
powodu nie mogą wywrzeć skutku zgodnego z kierunkiem wniosku.
Podnieść należy, że jak słusznie wywodzi się w orzecznictwie, zasada
prawomocności materialnej obowiązuje również w sprawach o wznowienie
postępowania. Oznacza to, że jeśli sąd prawomocnym orzeczeniem oddalił wniosek
o wznowienie postępowania, to ponowny wniosek co do tego samego skazanego i
w tej samej sprawie musi opierać się na innych faktach lub dowodach, nieznanych
przedtem sądowi, a nie na tych, które stanowiły podstawę prawomocnego
rozstrzygnięcia w tym szczególnym postępowaniu, wszczętym na skutek wniosku o
wznowienie (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 marca
2013 r., sygn. akt II AKa 172/12, Lex 1356334).
Wbrew wszelkim twierdzeniom i zapewnieniom wnioskującego obrońcy, w
sprawie przedmiotowej nie ziściły się dodatnie przesłanki w postaci ujawnienia się
nowych dowodów i faktów wskazujących, że skazany nie popełnił przypisanego mu
prawomocnym wyrokiem przestępstwa. Co więcej, okoliczności, na które powołuje
się obecnie we wniosku obrońca skazanego, w postaci nowych dowodów (pkt 1 a
3
wniosku) były już przedmiotem oceny, z punku widzenia ewentualnych podstaw
wznowieniowych, przez Sąd Najwyższy.
Pomijać przecież nie można, że w uprzednio złożonym wniosku o
wznowienie postępowania obrońca skazanego powoływał się na kserokopie
dokumentów świadczących o przejęciu zadłużenia w wysokości 4.573.044 zł za
pobrany węgiel przez firmę „PHU M.” od spółki R. S. i J. D. (pismo z dnia 15 lutego
2000 r.), a także na treść przeprowadzonych rozmów P. K. z przedstawicielami L.-
sp. z o.o. (pismo z dnia 3 kwietnia 2000 r.). Po analizie akt sprawy i załączonej do
niej dokumentacji, Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 marca 2013 r., sygn.
akt IV KO 96/12 uznał, że treść przedstawionych przez obrońcę dokumentów nie
daje podstawy do wznowienia postępowania wobec J. D. Tym bardziej, że kwestia
współpracy i zawierania umów ze spółką P. K. była już przedmiotem rozważań
Sądu I instancji oraz postępowania odwoławczego. Dokonanej przez Sądy obu
instancji oceny zachowania skazanego bynajmniej powyższe dokumenty nie
podważają.
Czym zatem jest, jak nie powielaniem uprzednio podnoszonych argumentów,
okoliczność wskazywana w petitum wniosku w pkt 1a oraz przytoczona na str. 5 i n.
wniosku argumentacja. Z treści pisma z dnia 5 kwietnia 2000 r. zatytułowanego
„Oświadczenie”, na którego treść powołuje się obrońca, nie wynikają żadne inne,
nowe okoliczności jak te, które zostały już w sprawie ustalone, rozważone i
omówione.
Jak podkreślił prokurator w odpowiedzi na wniosek, z treści obecnego
wniosku obrońcy, załączonego „Oświadczenia” oraz 25 załączonych do akt sprawy
przekazów pocztowych nie wynika jaki konkretnie wpływ na treść prawomocnego
rozstrzygnięcia miałoby pominięcie tych informacji w toku procedowania. Autor nie
wykazał wpływu treści tych dokumentów na prawidłowość ustaleń faktycznych.
Tymczasem w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że „nowe
dowody” mogą być podstawą wznowienia postępowania tylko wówczas, gdy mogą
w sposób wiarygodny, podważyć prawidłowość przyjętych w nim ustaleń
faktycznych. Ponadto, w postępowaniu o wznowienie nie jest dopuszczalne
badanie prawidłowości oceny materiału dowodowego w prawomocnie
zakończonym postępowaniu sądowym (zob. wskazywane już uprzednio
4
postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 1996 r. V KO 2/96 OSNKW 1996, nr 7 - 8,
poz. 47 oraz Komentarz do art. 540 k.p.k., T. Grzegorczyk, Lex 2003). Po raz
kolejny wyjaśnić należy autorowi wniosku, że wznowienie postępowania z powodu
nowych faktów lub dowodów może nastąpić tylko wówczas, gdy wskazane nowe
dowody prowadzą do wniosku, że poprzednio dokonane ustalenia faktyczne mogą
zostać podważone. Tych warunków nie spełniał uprzednio rozpoznawany wniosek
ale także nie spełnia ich przedmiotowy wniosek o wznowienie postępowania.
Z całą stanowczością stwierdzić wreszcie należy, że „nowego faktu” w
rozumieniu art. 540 § 1pkt 2 k.p.k., którego de facto poszukiwanie i analizowanie
zleca sądowi obrońca, nie stanowi uniewinnienie w sprawie o sygn. akt III K …/11
P. M. K. skoro od wyroku Sądu Rejonowego L. z dnia 17 stycznia 2012 r. zostały
wywiedzione apelacje i wyrok ten nie zyskał jak dotąd prawomocności.
Z powyższych powodów wniosek obrońcy skazanego J. D. o wznowienie
postępowania uznać należało za niezasadny.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący)
SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
w sprawie J. D.
skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 23 października 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 października 2011 r.,
utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w G.
z dnia 20 kwietnia 2011 r.
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić wniosek,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca z wyboru skazanego J. D. – adw. R. S. złożył do Sądu
Najwyższego wniosek o wznowienie postępowania - w oparciu o przepisy art. 540 §
1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 542 § 1 k.p.k. i art. 544 § 2 k.p.k. - zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 28 października 2011r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego z dnia 20 kwietnia 2010 r. W
2
uzasadnieniu wniosku wskazał na ujawnienie w sprawie nowych dowodów: w
postaci pisma z dnia 5 kwietnia 2000 r. zatytułowanego „Oświadczenie”
pochodzącego od R. S. i kierowanego do J. D. zawierającego informację o tym, że
R. S. był w dniu 22 marca 2000 r. na spotkaniu z przedstawicielami firmy L.- sp. z
o.o., na którym zostało zawarte porozumienie, iż firma „PHU M.” należąca do P. K.
przejmie prawie całe zadłużenie spółki „D.” wobec firmy L. sp. z o.o. i zobowiązuje
się je spłacić, a firmie „D.” pozostaje do spłaty jedynie 10.000 zł; oraz 25 dowodów
przekazu pocztowego zapłaty przez J. D. w imieniu firmy „D.” kwoty łącznie 5.000 zł
dokonywanych regularnie w latach 2000-2002. Wnioskujący obrońca wskazał także
na ujawnienie nowych faktów, tj. wyroku Sądu Rejonowego w L. zapadłego w 2012
r. w sprawie o sygn. akt III K ../11, uniewinniającego P. K. od zarzutu oszustwa
dokonanego wspólnie z R. S. i J. D. Z podanych wyżej przyczyn – zdaniem obrońcy
– zachodzą przesłanki wznowienia postępowania w odniesieniu do J. D.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy skazanego i wskazane w nim argumenty - jako nowe
dowody i fakty warunkujące wznowienie postępowania - nie są trafne i z tego
powodu nie mogą wywrzeć skutku zgodnego z kierunkiem wniosku.
Podnieść należy, że jak słusznie wywodzi się w orzecznictwie, zasada
prawomocności materialnej obowiązuje również w sprawach o wznowienie
postępowania. Oznacza to, że jeśli sąd prawomocnym orzeczeniem oddalił wniosek
o wznowienie postępowania, to ponowny wniosek co do tego samego skazanego i
w tej samej sprawie musi opierać się na innych faktach lub dowodach, nieznanych
przedtem sądowi, a nie na tych, które stanowiły podstawę prawomocnego
rozstrzygnięcia w tym szczególnym postępowaniu, wszczętym na skutek wniosku o
wznowienie (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 marca
2013 r., sygn. akt II AKa 172/12, Lex 1356334).
Wbrew wszelkim twierdzeniom i zapewnieniom wnioskującego obrońcy, w
sprawie przedmiotowej nie ziściły się dodatnie przesłanki w postaci ujawnienia się
nowych dowodów i faktów wskazujących, że skazany nie popełnił przypisanego mu
prawomocnym wyrokiem przestępstwa. Co więcej, okoliczności, na które powołuje
się obecnie we wniosku obrońca skazanego, w postaci nowych dowodów (pkt 1 a
3
wniosku) były już przedmiotem oceny, z punku widzenia ewentualnych podstaw
wznowieniowych, przez Sąd Najwyższy.
Pomijać przecież nie można, że w uprzednio złożonym wniosku o
wznowienie postępowania obrońca skazanego powoływał się na kserokopie
dokumentów świadczących o przejęciu zadłużenia w wysokości 4.573.044 zł za
pobrany węgiel przez firmę „PHU M.” od spółki R. S. i J. D. (pismo z dnia 15 lutego
2000 r.), a także na treść przeprowadzonych rozmów P. K. z przedstawicielami L.-
sp. z o.o. (pismo z dnia 3 kwietnia 2000 r.). Po analizie akt sprawy i załączonej do
niej dokumentacji, Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 marca 2013 r., sygn.
akt IV KO 96/12 uznał, że treść przedstawionych przez obrońcę dokumentów nie
daje podstawy do wznowienia postępowania wobec J. D. Tym bardziej, że kwestia
współpracy i zawierania umów ze spółką P. K. była już przedmiotem rozważań
Sądu I instancji oraz postępowania odwoławczego. Dokonanej przez Sądy obu
instancji oceny zachowania skazanego bynajmniej powyższe dokumenty nie
podważają.
Czym zatem jest, jak nie powielaniem uprzednio podnoszonych argumentów,
okoliczność wskazywana w petitum wniosku w pkt 1a oraz przytoczona na str. 5 i n.
wniosku argumentacja. Z treści pisma z dnia 5 kwietnia 2000 r. zatytułowanego
„Oświadczenie”, na którego treść powołuje się obrońca, nie wynikają żadne inne,
nowe okoliczności jak te, które zostały już w sprawie ustalone, rozważone i
omówione.
Jak podkreślił prokurator w odpowiedzi na wniosek, z treści obecnego
wniosku obrońcy, załączonego „Oświadczenia” oraz 25 załączonych do akt sprawy
przekazów pocztowych nie wynika jaki konkretnie wpływ na treść prawomocnego
rozstrzygnięcia miałoby pominięcie tych informacji w toku procedowania. Autor nie
wykazał wpływu treści tych dokumentów na prawidłowość ustaleń faktycznych.
Tymczasem w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że „nowe
dowody” mogą być podstawą wznowienia postępowania tylko wówczas, gdy mogą
w sposób wiarygodny, podważyć prawidłowość przyjętych w nim ustaleń
faktycznych. Ponadto, w postępowaniu o wznowienie nie jest dopuszczalne
badanie prawidłowości oceny materiału dowodowego w prawomocnie
zakończonym postępowaniu sądowym (zob. wskazywane już uprzednio
4
postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 1996 r. V KO 2/96 OSNKW 1996, nr 7 - 8,
poz. 47 oraz Komentarz do art. 540 k.p.k., T. Grzegorczyk, Lex 2003). Po raz
kolejny wyjaśnić należy autorowi wniosku, że wznowienie postępowania z powodu
nowych faktów lub dowodów może nastąpić tylko wówczas, gdy wskazane nowe
dowody prowadzą do wniosku, że poprzednio dokonane ustalenia faktyczne mogą
zostać podważone. Tych warunków nie spełniał uprzednio rozpoznawany wniosek
ale także nie spełnia ich przedmiotowy wniosek o wznowienie postępowania.
Z całą stanowczością stwierdzić wreszcie należy, że „nowego faktu” w
rozumieniu art. 540 § 1pkt 2 k.p.k., którego de facto poszukiwanie i analizowanie
zleca sądowi obrońca, nie stanowi uniewinnienie w sprawie o sygn. akt III K …/11
P. M. K. skoro od wyroku Sądu Rejonowego L. z dnia 17 stycznia 2012 r. zostały
wywiedzione apelacje i wyrok ten nie zyskał jak dotąd prawomocności.
Z powyższych powodów wniosek obrońcy skazanego J. D. o wznowienie
postępowania uznać należało za niezasadny.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej postanowienia.