Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 35/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A. O. i K. O.
przeciwko H. O.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 października 2013 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 28 lutego 2013 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 28 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej H.O. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 listopada
2012 r., stwierdzając, że wartością przedmiotu zaskarżenia może być co najwyżej
wskazana w pozwie, jako wartość przedmiotu sprawy, kwota 3 600 zł, która nie była
sprawdzana ani z urzędu, ani na zarzut pozwanej, nie zaś podana w skardze
kasacyjnej kwota 100 000 zł. Pozwana, zaskarżając to postanowienie zażaleniem
zarzuciła naruszenie art. 25 § 1 k.p.c. w zw. z art. 3989
k.p.c. przez ich
niezastosowanie do sprawdzenia oczywiście zaniżonej wartości przedmiotu sporu
oraz naruszenie art. 3982
§ 1 k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie. Skarżąca
podniosła, że przedmiotem sporu było wygaśnięcie służebności osobistej
mieszkania, a więc prawa niemajątkowego oraz prawa użytkowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne. Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. Sprawa ma
charakter majątkowy, jeżeli zmierza do realizacji prawa lub uprawnienia mającego
bezpośredni wpływ na stosunki majątkowe stron. Kryterium to pozostaje aktualne
nie tylko w odniesieniu do spraw o świadczenie, ale również o ustalenie oraz
ukształtowanie prawa lub stosunku prawnego (zob. m. in. postanowienie SN z dnia
6 października 2006 r., V CZ 67/06 nie publ.). Do tej kategorii spraw bez wątpienia
należy sprawa o ustalenie wygaśnięcia służebności osobistej (por. postanowienie
z dnia 20 marca 2008 r., IV CZ 34/08, nie publ.) oraz prawa użytkowania
(por. postanowienie SN z dnia 14 października 2004 r., III CZ 58/04, nie publ.).
W sprawach, w których dopuszczalność skargi kasacyjnej zależy od wartości
przedmiotu zaskarżenia (art. 3982
§ 1 k.p.c.), wskazana w pozwie wartość
przedmiotu sporu, niesprawdzona przez sąd pierwszej instancji na podstawie art.
25 § 1 i 2 k.p.c., pozostaje aktualna i wiążąca w postępowaniu apelacyjnym
(art. 368 § 2 k.p.c.) oraz w postępowaniu kasacyjnym (art. 368 § 2 w związku z art.
3984
§ 3 i art. 39821
k.p.c.). Sądowi orzekającemu w przedmiocie dopuszczalności
skargi kasacyjnej przysługuje zatem jedynie możliwość weryfikacji wartości
3
przedmiotu zaskarżenia w stosunku do wartości przedmiotu sporu, bez możliwości
ponownego badania tej ostatniej wartości (por. postanowieniu SN z 7 kwietnia
1997 r., III CKN 71/97, nie publ.).
Określona w pozwie wartość przedmiotu sporu na kwotę 3 600 zł nie była
sprawdzona ani przez sąd z urzędu, ani na zarzut pozwanej (art. 25 § 1 i 2 k.p.c.).
Sąd Okręgowy prawidłowo zatem zastosował art. 3982
§ 1 k.p.c. i odrzucił skargę
kasacyjną.
Z tego względu, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.
orzeczono, jak w sentencji.
db

II CZ 35/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia