IV KK 328/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II K …/09 II K …/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 328/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie R. K.
skazanego z art. 244 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 29 października 2013 r.,
w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego - na korzyść skazanego,
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w L.
z dnia 16 listopada 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 16 listopada 2012 roku, sygn. akt II K …/12,
Sąd Rejonowy w L. uznał R. K. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 244 k.k.
i art. 178a § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 11 § 3 k.k.
w zw. z art. 244 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k. i art. 35 § 1
2
k.k. skazał go na 12 (dwanaście) miesięcy kary ograniczenia wolności,
zobowiązując go w tym czasie do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy
na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdzieści) godzin w stosunku miesięcznym;
na mocy art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 i 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny
w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów niemechanicznych w ruchu
lądowym na okres 2 (dwóch) lat; na mocy art. 36 § 2 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 5
k.k. zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;
obciążył oskarżonego kosztami postępowania w sprawie z tytułu poniesionych
wydatków w kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych oraz zasądził od oskarżonego na
rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.
Wyrok powyższy nie został zaskarżony sprzeciwem przez żadną ze stron
postępowania i stał się prawomocny w dniu 14 grudnia 2012 roku (k. 37).
Kasację od powyższego wyroku, na korzyść R. K., wniósł Prokurator
Generalny, który zaskarżając wyrok w całości podniósł zarzut rażącego i mogącego
mieć istotny wpływ na orzeczenie naruszenia prawa karnego procesowego, tj. art.
501 pkt 1 k.p.k., polegającego na wydaniu na posiedzeniu wyroku nakazowego w
stosunku do osoby pozbawionej wolności w innej sprawie, zamiast rozpoznania
sprawy na zasadach ogólnych na rozprawie.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna w rozumieniu art.
535 § 5 k.p.k. i podlega uwzględnieniu.
Zgodnie z art. 501 pkt 1 k.p.k. wydanie wyroku nakazowego jest
niedopuszczalne w stosunku do osoby pozbawionej wolności w tej lub innej sprawie.
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, R. K. w okresie od dnia 23 maja 2012 roku
do dnia 4 lutego 2013 roku przebywał w Zakładzie Karnym w H., gdzie odbywał
kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w L. o sygn.
akt II K …/09 oraz II K …/09 (k. 55–56). Okoliczność ta w dacie wyrokowania w
niniejszej sprawie, tj. w dniu 16 listopada 2012 roku, nie była wprawdzie znana
Sądowi Rejonowemu w L., jednakże nie ma to znaczenia dla przyjęcia, że wydanie
wyroku nakazowego nastąpiło wbrew przepisowi art. 501 pkt 1 k.p.k.,
3
określającemu jedną z negatywnych przesłanek procesowych wyrokowania w tym
trybie.
Wskazane naruszenie prawa, niezawinione przez Sąd Rejonowy, miało jednak
niewątpliwie charakter rażący. Wskutek uchybienia regulacji z art. 501 pkt 1 k.p.k.
doszło do poważnego ograniczenia możliwości realizowania przez oskarżonego
prawa do obrony, a zatem należało przyjąć, że mogło to mieć istotny wpływ na
treść zaskarżonego rozstrzygnięcia (art. 523 § 1 k.p.k.).
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
wyroku.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie R. K.
skazanego z art. 244 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 29 października 2013 r.,
w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego - na korzyść skazanego,
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w L.
z dnia 16 listopada 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 16 listopada 2012 roku, sygn. akt II K …/12,
Sąd Rejonowy w L. uznał R. K. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 244 k.k.
i art. 178a § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 11 § 3 k.k.
w zw. z art. 244 k.k. w zw. z art. 58 § 3 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k. i art. 35 § 1
2
k.k. skazał go na 12 (dwanaście) miesięcy kary ograniczenia wolności,
zobowiązując go w tym czasie do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy
na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdzieści) godzin w stosunku miesięcznym;
na mocy art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 i 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny
w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów niemechanicznych w ruchu
lądowym na okres 2 (dwóch) lat; na mocy art. 36 § 2 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 5
k.k. zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;
obciążył oskarżonego kosztami postępowania w sprawie z tytułu poniesionych
wydatków w kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych oraz zasądził od oskarżonego na
rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.
Wyrok powyższy nie został zaskarżony sprzeciwem przez żadną ze stron
postępowania i stał się prawomocny w dniu 14 grudnia 2012 roku (k. 37).
Kasację od powyższego wyroku, na korzyść R. K., wniósł Prokurator
Generalny, który zaskarżając wyrok w całości podniósł zarzut rażącego i mogącego
mieć istotny wpływ na orzeczenie naruszenia prawa karnego procesowego, tj. art.
501 pkt 1 k.p.k., polegającego na wydaniu na posiedzeniu wyroku nakazowego w
stosunku do osoby pozbawionej wolności w innej sprawie, zamiast rozpoznania
sprawy na zasadach ogólnych na rozprawie.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna w rozumieniu art.
535 § 5 k.p.k. i podlega uwzględnieniu.
Zgodnie z art. 501 pkt 1 k.p.k. wydanie wyroku nakazowego jest
niedopuszczalne w stosunku do osoby pozbawionej wolności w tej lub innej sprawie.
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, R. K. w okresie od dnia 23 maja 2012 roku
do dnia 4 lutego 2013 roku przebywał w Zakładzie Karnym w H., gdzie odbywał
kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w L. o sygn.
akt II K …/09 oraz II K …/09 (k. 55–56). Okoliczność ta w dacie wyrokowania w
niniejszej sprawie, tj. w dniu 16 listopada 2012 roku, nie była wprawdzie znana
Sądowi Rejonowemu w L., jednakże nie ma to znaczenia dla przyjęcia, że wydanie
wyroku nakazowego nastąpiło wbrew przepisowi art. 501 pkt 1 k.p.k.,
3
określającemu jedną z negatywnych przesłanek procesowych wyrokowania w tym
trybie.
Wskazane naruszenie prawa, niezawinione przez Sąd Rejonowy, miało jednak
niewątpliwie charakter rażący. Wskutek uchybienia regulacji z art. 501 pkt 1 k.p.k.
doszło do poważnego ograniczenia możliwości realizowania przez oskarżonego
prawa do obrony, a zatem należało przyjąć, że mogło to mieć istotny wpływ na
treść zaskarżonego rozstrzygnięcia (art. 523 § 1 k.p.k.).
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
wyroku.