Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 29/13
POSTANOWIENIE
Dnia 7 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSA Magdalena Kostro-Wesołowska
w sprawie z powództwa K. S.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej P. z siedzibą w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 listopada 2013 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 8 lipca 2013 r.,
odrzuca zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy postanowieniem z 8 lipca 2013 r. oddalił zażalenie powoda
na postanowienie Sądu Rejonowego z 21 maja 2013 r., odrzucające jego wniosek z
1 kwietnia 2013 r. o przywrócenie terminu do złożenia apelacji z 5 listopada 2012 r.
od wyroku tego Sądu z 27 września 2012 r. i odrzucające apelację powoda z 5
listopada 2012 r. wniesioną ponownie. W uzasadnieniu Sąd podał, że powód o
wezwaniu go do uzupełnienia braków formalnych apelacji dowiedział się 19 grudnia
2012 r., tj. w dacie doręczenia mu postanowienia Sądu Rejonowego z 11 grudnia
2012 r. o odrzuceniu apelacji. Dnia 20 grudnia 2012 r. powód podczas przeglądania
akt sprawy powziął informację, że zarządzenie odebrała jego żona 15 listopada
2012 r. Zatem termin tygodniowy z art. 169 k.p.c. do złożenia wniosku o
2
przywrócenie terminu zaczął biec 20 grudnia 2012 r. i upłynął 27 grudnia 2012 r.
Powód w tym terminie nie wniósł stosownego wniosku a wniosek nadany 2 kwietnia
2013 r. Sąd Rejonowy prawidłowo odrzucił jako spóźniony. Również apelacja jako
wniesiona po upływie terminu podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik powoda wniósł o jego
zmianę przez uwzględnienie wniosku powoda o przywrócenie terminu do
wniesienia apelacji. W uzasadnieniu wskazał, że powód o niedopuszczalności
wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji dowiedział się dopiero
wskutek zapoznania się z postanowieniem Sądu Okręgowego z 20 lutego 2013 r.
W treści uzasadnienia tego postanowienia Sąd wskazał, że wniosek o przywrócenie
terminu do opłacenia apelacji po jej odrzuceniu jest niedopuszczalny a powód
powinien złożyć do Sądu Rejonowego wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia apelacji w terminie 7 dni od daty doręczenia tego postanowienia. Powód
zachował termin wskazany przez Sąd w uzasadnieniu postanowienia i pismem z 1
kwietnia 2013 r. wniósł o przywrócenie terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie do Sądu Najwyższego może być wniesione jedynie na te
postanowienia Sądu drugiej instancji, które są wymienione w art. 3941
§ 1 i § 2
k.p.c. Zażalenie jest dopuszczalne w odniesieniu do: a) postanowień odrzucających
skargę kasacyjną albo skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia oraz b) postanowień Sądu drugiej instancji kończących
postępowanie w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna.
Od tej zasady przewidziane są dwa wyjątki.
Pierwszy z nich dotyczy postanowień, od których przysługuje nie zażalenie,
lecz skarga kasacyjna. O tych postanowieniach mowa jest w art. 3981
k.p.c.
Drugi wyjątek obejmuje postanowienia wydane w wyniku rozpoznania
zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji. Oznacza to, że chociaż w
sprawie przysługuje skarga kasacyjna, to zażalenie do Sądu Najwyższego nie jest
dopuszczalne w wypadku oddalenia zażalenia na postanowienie sądu pierwszej
instancji o odrzuceniu apelacji. Zażalenie do Sądu Najwyższego będzie natomiast
3
dopuszczalne, jeżeli o odrzuceniu apelacji orzekł po raz pierwszy sąd drugiej
instancji.
W niniejszej sprawie taka sytuacja nie zachodzi, bowiem zażalenie
skarżącego zostało skierowane na postanowienie Sądu drugiej instancji oddalające
zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające wniosek o
przywrócenie terminu do złożenia apelacji i odrzucające apelację.
Reasumując, postanowienie Sądu drugiej instancji objęte zażaleniem nie jest
zaskarżalne i dlatego zażalenie jako niedopuszczalne zostało odrzucone (art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 373 i 370 k.p.c. oraz art. 39821
k.p.c.).