III CZ 51/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 49/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 51/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa J. R. i in. ,
przeciwko K. Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej
o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na wyrok Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 kwietnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Sąd Apelacyjny uchylił wyrok Sądu
Okręgowego w N. z dnia 30 listopada 2012 r. w sprawie z powództwa […]
przeciwko K. Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej, o wydanie
orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni.
Orzeczenie zaskarżyła pozwana, która wniosła o uchylenie wyroku Sądu
Apelacyjnego w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że w ramach rozpoznania zażalenia na
orzeczenie uchylające wyrok, wniesionego na podstawie art. 386 § 4 k.p.c., Sąd
Najwyższy kontroluje, czy w sprawie zostały spełnione przesłanki z tego przepisu
uzasadniające uchylenie wyroku sądu I instancji i przekazanie sprawy temu sądowi
do ponownego rozpoznania. Wbrew ocenie żalącego, w ramach tego postępowania
brak jest podstaw dla weryfikowania stanowiska sądu II instancji w przedmiocie
wykładni przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę orzeczenia
w sprawie.
Tym niemniej, mimo błędnej konstrukcji zażalenia należy je uwzględnić,
gdyż w sprawie nie wykazano podstaw dla uchylenia wyroku Sądu I instancji.
Sąd Apelacyjny nie wyjaśnił wyraźnie przyczyn uchylenia wyroku. W końcowym
fragmencie uzasadnienia zarzucił jedynie, że Sąd I instancji przyjął naruszenie
interesów gospodarczych spółdzielni macierzystej bez odpowiedniej analizy
ekonomicznej wspartej wiadomościami specjalnymi. Takie sformułowanie przy
braku innych wyjaśnień prowadzi do wniosku, że Sąd Apelacyjny uchylił wyrok
z uwagi na konieczność uzupełnienia podstawy faktycznej przyjętej w sprawie
przez przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Pozostałe ustalenia faktyczne
poczynione przez Sąd I instancji nie zostały zakwestionowane.
Potrzeba uzupełnienia podstawy faktycznej orzeczenia nie oznacza
nierozpoznania istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c., ani nie uzasadnia
przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego zgodnie przyjmuje się, że obie przesłanki z art. 386 § 4 k.p.c. muszą
być rozumiane wąsko, gdyż taki jest powszechnie wskazany cel przepisu.
Powyższy wniosek wynika również z właściwości postępowania apelacyjnego, które
3
obejmuje merytoryczne rozpoznanie sprawy. Sąd odwoławczy, kontynuując
postępowanie przed sądem pierwszej instancji, rozpoznaje sprawę na nowo
w sposób w zasadzie nieograniczony (por. uchwała siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55).
Uznając naruszenie art. 386 § 4 k.p.c., Sąd Najwyższy na podstawie art. 398
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok, a orzeczenie
o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawił, zgodnie z 108 § 2 w zw. z art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sądowi Apelacyjnemu.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa J. R. i in. ,
przeciwko K. Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej
o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na wyrok Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 kwietnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2013 r. Sąd Apelacyjny uchylił wyrok Sądu
Okręgowego w N. z dnia 30 listopada 2012 r. w sprawie z powództwa […]
przeciwko K. Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej, o wydanie
orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni.
Orzeczenie zaskarżyła pozwana, która wniosła o uchylenie wyroku Sądu
Apelacyjnego w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że w ramach rozpoznania zażalenia na
orzeczenie uchylające wyrok, wniesionego na podstawie art. 386 § 4 k.p.c., Sąd
Najwyższy kontroluje, czy w sprawie zostały spełnione przesłanki z tego przepisu
uzasadniające uchylenie wyroku sądu I instancji i przekazanie sprawy temu sądowi
do ponownego rozpoznania. Wbrew ocenie żalącego, w ramach tego postępowania
brak jest podstaw dla weryfikowania stanowiska sądu II instancji w przedmiocie
wykładni przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę orzeczenia
w sprawie.
Tym niemniej, mimo błędnej konstrukcji zażalenia należy je uwzględnić,
gdyż w sprawie nie wykazano podstaw dla uchylenia wyroku Sądu I instancji.
Sąd Apelacyjny nie wyjaśnił wyraźnie przyczyn uchylenia wyroku. W końcowym
fragmencie uzasadnienia zarzucił jedynie, że Sąd I instancji przyjął naruszenie
interesów gospodarczych spółdzielni macierzystej bez odpowiedniej analizy
ekonomicznej wspartej wiadomościami specjalnymi. Takie sformułowanie przy
braku innych wyjaśnień prowadzi do wniosku, że Sąd Apelacyjny uchylił wyrok
z uwagi na konieczność uzupełnienia podstawy faktycznej przyjętej w sprawie
przez przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Pozostałe ustalenia faktyczne
poczynione przez Sąd I instancji nie zostały zakwestionowane.
Potrzeba uzupełnienia podstawy faktycznej orzeczenia nie oznacza
nierozpoznania istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c., ani nie uzasadnia
przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego zgodnie przyjmuje się, że obie przesłanki z art. 386 § 4 k.p.c. muszą
być rozumiane wąsko, gdyż taki jest powszechnie wskazany cel przepisu.
Powyższy wniosek wynika również z właściwości postępowania apelacyjnego, które
3
obejmuje merytoryczne rozpoznanie sprawy. Sąd odwoławczy, kontynuując
postępowanie przed sądem pierwszej instancji, rozpoznaje sprawę na nowo
w sposób w zasadzie nieograniczony (por. uchwała siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55).
Uznając naruszenie art. 386 § 4 k.p.c., Sąd Najwyższy na podstawie art. 398
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok, a orzeczenie
o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawił, zgodnie z 108 § 2 w zw. z art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sądowi Apelacyjnemu.
jw