IV CZ 102/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III ZP 1/00
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 102/13
POSTANOWIENIE
Dnia 11 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa A. G.
przeciwko Z. H.
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 grudnia 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 marca 2013 r.,
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi A. G. od Sądu
Apelacyjnego tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi w postępowaniu zażaleniowym kwotę 1 800 zł (jeden
tysiąc osiemset) podwyższoną o podatek od towarów i usług.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
powoda z dnia 23 stycznia 2013 r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 24 października 2012 r. wraz z
uzasadnieniem, a w następstwie tego odrzucił jego wniosek o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem.
Sąd Apelacyjny uznał, że wniosek o przywrócenie terminu złożony został po
upływie terminu z art. 169 § 1 k.p.c., jest więc spóźniony. Wskazał, że według
zawartych w aktach sprawy twierdzeń powoda, jego pełnomocnik zapoznał się ze
stanem sprawy już 20 grudnia 2012 r., a co za tym idzie wielokrotnie przekroczył
termin do złożenia wniosku.
Powód zaskarżył zażaleniem postanowienie Sądu Apelacyjnego w części
odrzucającej wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem zarzucając naruszenie
art. 387 § 3 k.p.c. poprzez jego niedoręczenie powodowi. Wniósł o zmianę
zaskarżonego postanowienia w zaskarżonej części i uwzględnienie wniosku
o doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego wraz z uzasadnieniem, ewentualnie
o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego, a w przypadku gdyby zażalenie nie zostało uwzględnione
o przyznanie pełnomocnikowi od Skarbu Państwa wynagrodzenia za pomoc
prawną z udzieloną z urzędu, które nie zostało uiszczone w całości, ani w części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do złożenie
wniosku o doręczenie wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem, jako
postanowienie niekończące postępowania w sprawie nie podlega zaskarżeniu
zażaleniem na podstawie art. 3941
§ 2 k.p.c. (uzasadnienie uchwały składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNAPiUS 2000,
Nr 24, poz. 887). Może być ono natomiast poddane przez Sąd Najwyższy kontroli
na podstawie art. 380 k.p.c. w związku z art. 39821
i art. 3943
§ 3 k.p.c. w razie
zaskarżenia zażaleniem postanowienie o odrzuceniu wniosku o doręczenie odpisu
wyroku z uzasadnieniem, jeżeli miało wpływ na rozstrzygnięcie zawarte w tym
postanowieniu. Warunkiem takiej jego kontroli, jest jednak zamieszczenie w tym
3
zażaleniu co najmniej zarzutów kwestionujących rozstrzygnięcie w przedmiocie
przywrócenia terminu, co pozwalałoby uznać, że skarżący wnosi o rozpoznanie
również tego niezaskarżalnego postanowienia. Zażalenie wniesione przez powoda
nie zawiera wniosków ani zarzutów w tym zakresie.
W tym stanie rzeczy, gdy odrzucenie wniosku o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem było następstwem niezakwestionowanego w zażaleniu odrzucenia
wniosku powoda o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, wniesione
zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 11 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa A. G.
przeciwko Z. H.
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 grudnia 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 marca 2013 r.,
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi A. G. od Sądu
Apelacyjnego tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi w postępowaniu zażaleniowym kwotę 1 800 zł (jeden
tysiąc osiemset) podwyższoną o podatek od towarów i usług.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
powoda z dnia 23 stycznia 2013 r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o
doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 24 października 2012 r. wraz z
uzasadnieniem, a w następstwie tego odrzucił jego wniosek o doręczenie wyroku z
uzasadnieniem.
Sąd Apelacyjny uznał, że wniosek o przywrócenie terminu złożony został po
upływie terminu z art. 169 § 1 k.p.c., jest więc spóźniony. Wskazał, że według
zawartych w aktach sprawy twierdzeń powoda, jego pełnomocnik zapoznał się ze
stanem sprawy już 20 grudnia 2012 r., a co za tym idzie wielokrotnie przekroczył
termin do złożenia wniosku.
Powód zaskarżył zażaleniem postanowienie Sądu Apelacyjnego w części
odrzucającej wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem zarzucając naruszenie
art. 387 § 3 k.p.c. poprzez jego niedoręczenie powodowi. Wniósł o zmianę
zaskarżonego postanowienia w zaskarżonej części i uwzględnienie wniosku
o doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego wraz z uzasadnieniem, ewentualnie
o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego, a w przypadku gdyby zażalenie nie zostało uwzględnione
o przyznanie pełnomocnikowi od Skarbu Państwa wynagrodzenia za pomoc
prawną z udzieloną z urzędu, które nie zostało uiszczone w całości, ani w części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do złożenie
wniosku o doręczenie wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem, jako
postanowienie niekończące postępowania w sprawie nie podlega zaskarżeniu
zażaleniem na podstawie art. 3941
§ 2 k.p.c. (uzasadnienie uchwały składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNAPiUS 2000,
Nr 24, poz. 887). Może być ono natomiast poddane przez Sąd Najwyższy kontroli
na podstawie art. 380 k.p.c. w związku z art. 39821
i art. 3943
§ 3 k.p.c. w razie
zaskarżenia zażaleniem postanowienie o odrzuceniu wniosku o doręczenie odpisu
wyroku z uzasadnieniem, jeżeli miało wpływ na rozstrzygnięcie zawarte w tym
postanowieniu. Warunkiem takiej jego kontroli, jest jednak zamieszczenie w tym
3
zażaleniu co najmniej zarzutów kwestionujących rozstrzygnięcie w przedmiocie
przywrócenia terminu, co pozwalałoby uznać, że skarżący wnosi o rozpoznanie
również tego niezaskarżalnego postanowienia. Zażalenie wniesione przez powoda
nie zawiera wniosków ani zarzutów w tym zakresie.
W tym stanie rzeczy, gdy odrzucenie wniosku o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem było następstwem niezakwestionowanego w zażaleniu odrzucenia
wniosku powoda o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, wniesione
zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.
db