I CSK 216/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 216/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie z powództwa Okręgowej Izby Lekarskiej w K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Zdrowia
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2012 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania i oddala
wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania ze skargi.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być zatem osiągnięty jedynie przez powołanie
i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą
mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do
rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć
rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania.
Pozwany Skarb Państwa - Minister Zdrowia we wniesionej skardze
kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 22 listopada 2012 r. wniosek o jej
przyjęcie do rozpoznania oparł na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 i 4
k.p.c. Szczegółowa analiza uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie pozwala na stwierdzenie, że w sprawie występuje istotne
zagadnienie prawne oraz aby skarga była oczywiście uzasadniona. Zagadnienie
prawne przedstawione przez pozwanego w skardze kasacyjnej sprowadza się do
polemiki z ustaleniami Sądu Apelacyjnego, który jednoznacznie ustalił, że koszty
zadań administracyjnych przekazanych izbom lekarskim powinny być w całości
finansowane z budżetu państwa, a niewykonanie tego ustawowego obowiązku
stanowi podstawę odpowiedzialności Skarbu Państwa na podstawie art. 417 k.c.
Wskazać należy, że nie zachodzi również nieważność postępowania, którą Sąd
Najwyższy bierze pod rozwagę - w granicach zaskarżenia - z urzędu (art. 39813
§ 1
k.p.c.).
Z przytoczonych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
3
Oddalając wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania ze skargi,
Sąd Najwyższy miał na uwadze, że jego pismo procesowe, mające stanowić
odpowiedź na skargę pozwanego zostało wniesione po upływie dwutygodniowego
terminu przewidzianego dla podjęcia tego rodzaju czynności (art. 3987
§ 1 k.p.c.).
Pismo to nie mogło być zatem za taką odpowiedź uznane (art. 167 k.p.c.),
co wykluczało przyznanie zwrotu kosztów wiążących się z jego sporządzeniem
i wniesieniem.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie z powództwa Okręgowej Izby Lekarskiej w K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Zdrowia
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2012 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania i oddala
wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania ze skargi.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być zatem osiągnięty jedynie przez powołanie
i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą
mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do
rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć
rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania.
Pozwany Skarb Państwa - Minister Zdrowia we wniesionej skardze
kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 22 listopada 2012 r. wniosek o jej
przyjęcie do rozpoznania oparł na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 i 4
k.p.c. Szczegółowa analiza uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie pozwala na stwierdzenie, że w sprawie występuje istotne
zagadnienie prawne oraz aby skarga była oczywiście uzasadniona. Zagadnienie
prawne przedstawione przez pozwanego w skardze kasacyjnej sprowadza się do
polemiki z ustaleniami Sądu Apelacyjnego, który jednoznacznie ustalił, że koszty
zadań administracyjnych przekazanych izbom lekarskim powinny być w całości
finansowane z budżetu państwa, a niewykonanie tego ustawowego obowiązku
stanowi podstawę odpowiedzialności Skarbu Państwa na podstawie art. 417 k.c.
Wskazać należy, że nie zachodzi również nieważność postępowania, którą Sąd
Najwyższy bierze pod rozwagę - w granicach zaskarżenia - z urzędu (art. 39813
§ 1
k.p.c.).
Z przytoczonych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
3
Oddalając wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania ze skargi,
Sąd Najwyższy miał na uwadze, że jego pismo procesowe, mające stanowić
odpowiedź na skargę pozwanego zostało wniesione po upływie dwutygodniowego
terminu przewidzianego dla podjęcia tego rodzaju czynności (art. 3987
§ 1 k.p.c.).
Pismo to nie mogło być zatem za taką odpowiedź uznane (art. 167 k.p.c.),
co wykluczało przyznanie zwrotu kosztów wiążących się z jego sporządzeniem
i wniesieniem.