Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 69/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r.
zażalenia R. M.
na zarządzenie zastępcy Przewodniczącego Wydziału II Karnego Sądu
Apelacyjnego w […] z dnia 30 października 2013 r.,
o odmowie przyjęcia własnoręcznie sporządzonego przez R. M. pisma
zawierającego wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Okręgowego w K.
z dnia 26 czerwca 2013 r.
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 26 czerwca 2013 r., utrzymał w
mocy postanowienie Sądu Rejonowego w P. z dnia 9 maja 2013 r., o
nieuwzględnieniu sprzeciwów złożonych przez R. M. i jego obrońcę od wyroku
zaocznego Sądu Rejonowego w P. z dnia 26 lutego 2013 r., II W …/13. Pismem
datowanym 16 sierpnia 2013 r. R. M. wniósł o wznowienie postępowania
zakończonego postanowieniem Sądu Okręgowego w K. z dnia 26 czerwca 2013 r.,
sygn. VI Kz …/13. Zastępca Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego zarządzeniem z dnia 30 października 2013 r., odmówił przyjęcia tego
własnoręcznie sporządzonego wniosku cyt. „ponieważ jest niedopuszczalny z mocy
ustawy”.
2
W zażaleniu na to postanowienie R. M. podnosi, iż nie został wezwany do
uzupełnienia braków formalnych złożonego wniosku, a zatem zarządzenie zostało
wydane „przedwcześnie”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią przepisów art. 429 k.p.k. i art. 530 k.p.k., które to przepisy
są stosowane odpowiednio w postępowaniu wznowieniowym (por. art. 545 § 1
k.p.k.), prezes sądu (przewodniczący wydziału, upoważniony sędzia – art. 93 § 3
k.p.k.) dokonuje kontroli formalnej wniosku. Po jej przeprowadzeniu wydaje
zarządzenie o przyjęciu wniosku lub o odmowie jego przyjęcia. Odmowa przyjęcia
może nastąpić gdy:
1) wniosek jest niedopuszczalny,
2) wniosek złożyła osoba nieuprawniona,
3) wniosek nie spełnia wymogów formalnych pisma procesowego, w tym także
wynikających z art. 540 k.p.k., art. 541 k.p.k., oraz art. 545 § 2 k.p.k., a strona
po wezwaniu nie uzupełniła ich w ustawowym terminie (por. art. 120 § 2
k.p.k.).
W realiach przedmiotowej sprawy, co trafnie wskazano w uzasadnieniu
zaskarżonego zarządzenia, nie można uznać za orzeczenie kończące
postępowanie, w rozumieniu art. 540 k.p.k. czy art. 540 b k.p.k., postanowienia o
nieuwzględnieniu sprzeciwu od wyroku zaocznego. Mimo takiej decyzji R. M. i jego
obrońca skorzystali z prawa do wniesienia apelacji od wyroku zaocznego Sądu
Rejonowego w P. z dnia 26 lutego 2013 r. Skoro zatem w opisanej sytuacji
procesowej wniosek o wznowienie jest niedopuszczalny, to niecelowe było
wzywanie R. M. do uzupełnienia braku formalnego jego wniosku przez złożenie w
terminie siedmiu dni wniosku o wznowienie sporządzonego i podpisanego przez
adwokata, gdyż i tak nie doprowadziłoby do wyeliminowania przeszkody do
wszczęcia postępowania wznowieniowego wskazanej w pkt 1 (por. też
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2000 r., IV KO 27/2000).
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy rozstrzygnął jak w postanowieniu.
3