Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 112/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa P. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Zakładu Karnego W.
o odszkodowanie i zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 stycznia 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 13 września 2013 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 13 września 2013 r. Sąd Apelacyjny na podstawie
art. 3986
§ 2 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną powoda P. B. od wyroku tego Sądu z
dnia 8 listopada 2012 r. Jako przyczynę wskazał nieuiszczenie opłaty od skargi i
nieuzupełnienie jej braków w zakresie uzasadnienia wniosku o przyjęcie tej skargi
do rozpoznania. Pełnomocnikowi powoda doręczone zostało wezwanie do
uzupełnienia braków, jednak nie doprowadziło do ich usunięcia. Pełnomocnik w
odpowiedzi na wezwanie zanegował jego zasadność wyjaśniając, że powód
korzysta w toku postępowania ze zwolnienia od całości kosztów sądowych, a w
skardze zawarte są motywy wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Sąd
Apelacyjny nie podzielił tego stanowiska wskazując, że zwolnienie od kosztów w
postępowaniu przed sądami powszechnymi nie rozciąga się na postępowanie
kasacyjne, zaś skarga nie zawiera wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w
postępowaniu kasacyjnym. Pominięcie uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do
rozpoznania Sąd Apelacyjny wskazał jako dodatkową podstawę odrzucenia tej
skargi.
Powód w zażaleniu na to postanowienie zarzucił naruszenie art. 3941
§ 1,
art. 3983
oraz art. 3984
§ 2 k.p.c. i wniósł o uchylenie tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Po wstępnym okresie niejednolitości orzecznictwa w sprawie zakresu
obowiązywania zwolnienia od kosztów sądowych udzielonego w postępowaniu
przed sądami powszechnymi, problem ten rozstrzygnięty został w uchwale składu
siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2008 r. (III CZP 142/07,
OSNC 2008/11/122), mającej moc zasady prawnej, a więc wiążącej inne składy
tego Sądu (art. 62 ustawy z dnia 3 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, tekst
jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 499). Zgodnie z uchwałą zwolnienie strony od kosztów
sądowych w sprawie, przyznane w postępowaniu przed sądem powszechnym, nie
obejmuje postępowania kasacyjnego. Wykładnia przyjęta w uchwale została
szeroko wyjaśniona w jej motywach. Skarżący nie ma więc racji, kwestionując
3
stanowisko Sądu Apelacyjnego, zgodne z powszechnie przyjmowanym od 5 lat
kierunkiem wykładni.
Zgodzić się natomiast należy z powodem, że nie było podstaw do
stwierdzenia, iż skarga nie zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania. Uzasadnienie to jest wprawdzie bardzo lapidarne i ogólnikowe,
stanowiąc z wnioskiem jedno zdanie „W tym stanie rzeczy wnoszę o przyjęcie
skargi do rozpoznania, uzasadnione jest to bowiem potrzebą jednoznacznego
ustalenia granicy bezprawności w zmuszaniu osadzonych w zakładach karnych do
przebywania w warunkach gorszych niż określone przepisanymi normami”,
niemniej istnieje, zaś ocena jego merytorycznej wartości nie należy do uprawnień
sądu drugiej instancji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego
2006 r.., I CZ 147/05, Lex nr 200965).
Ponieważ jednak skarga nie została należycie opłacona, jej odrzucenie
przez Sąd Apelacyjny było uzasadnione w świetle art. 3986
§ 2 k.p.c.
Z tych przyczyn zażalenie powoda należało oddalić na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.
es