I CZ 147/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-09-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 147/05
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku B. S.
przy uczestnictwie A.S., R. S. i B. S.
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania R. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 20 października 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika R. S. z powodu nieprzedstawienia okoliczności
uzasadniających przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu uczestnik wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia
zarzucając, że w skardze kasacyjnej zostały sformułowane zarówno podstawy
kasacyjne, jak również złożono wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania oraz przedstawiono stosowną argumentację dotyczącą potrzeby
wykładni przepisów prawa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Nie ulega wątpliwości, że wymaganie przedstawienia okoliczności
uzasadniających rozpoznanie skargi kasacyjnej (poprzednio kasacji) jest
wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienia. Powinno ono przybrać formę wyodrębnionego wywodu prawnego,
w którym skarżący powinien wskazać, jakie okoliczności pozwalają zakwalifikować
skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnić, dlaczego odpowiadają one
co najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek usprawiedliwiających
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00,
OSNC 2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu Najwyższego z 30 maja 2001 r.,
III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, postanowienie Sądu Najwyższego
z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, uchwała
połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby
Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-
8, poz. 92).
Obowiązek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej należy do wymagań dotyczących tego szczególnego środka prawnego.
Podstawowym celem skargi kasacyjnej jest nie tyle korekta orzeczeń wydawanych
przez sądy powszechne, ile zapewnienie jednolitości wykładni oraz stosowania
prawa, co należy do konstytucyjnych obowiązków Sądu Najwyższego. Wykazanie
3
okoliczności uzasadniających kontrolę orzeczenia sądu odwoławczego jest
elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej, umożliwiającym Sądowi
Najwyższemu dokonanie stosownej oceny tego orzeczenia.
Wbrew zapatrywaniu Sądu Okręgowego uczestnik wskazał na potrzebę
wykładni przepisu art. 679 § 1 k.p.c. i przedstawił argumenty na jej poparcie.
Sformułował również wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
(karta 80). Nie oceniając zasadności przedstawionego wywodu należy zauważyć,
że z punktu widzenia zachowania warunków formalnych, którym powinna
odpowiadać skarga, nie można stwierdzić, że nie zawiera ona elementu
określonego w art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Okręgowy pominął powyższe argumenty.
Wobec powyższego zażalenie jest zasadne.
Sąd drugiej instancji uprawniony jest do badania, czy skarga kasacyjna jest
dopuszczalna, czy została wniesiona w terminie i czy nie zawiera braków
formalnych, które podlegają uzupełnieniu lub które skutkują odrzuceniem skargi
a limine. To zaś, czy przedstawione okoliczności, mające uzasadniać jej
rozpoznanie rzeczywiście zachodzą, pozostawione jest ocenie Sądu Najwyższego.
Sąd odwoławczy, w przypadku ich sformułowania przez skarżącego, nie jest
władny badać nie tylko ich zasadności, ale również oceniać doniosłości
wskazanych przez skarżącego zagadnień prawnych czy celności przedstawionej
argumentacji.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu (art. 39815
§ 1 w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku B. S.
przy uczestnictwie A.S., R. S. i B. S.
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania R. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 20 października 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika R. S. z powodu nieprzedstawienia okoliczności
uzasadniających przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu uczestnik wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia
zarzucając, że w skardze kasacyjnej zostały sformułowane zarówno podstawy
kasacyjne, jak również złożono wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania oraz przedstawiono stosowną argumentację dotyczącą potrzeby
wykładni przepisów prawa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Nie ulega wątpliwości, że wymaganie przedstawienia okoliczności
uzasadniających rozpoznanie skargi kasacyjnej (poprzednio kasacji) jest
wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienia. Powinno ono przybrać formę wyodrębnionego wywodu prawnego,
w którym skarżący powinien wskazać, jakie okoliczności pozwalają zakwalifikować
skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnić, dlaczego odpowiadają one
co najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek usprawiedliwiających
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00,
OSNC 2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu Najwyższego z 30 maja 2001 r.,
III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, postanowienie Sądu Najwyższego
z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, uchwała
połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby
Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-
8, poz. 92).
Obowiązek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej należy do wymagań dotyczących tego szczególnego środka prawnego.
Podstawowym celem skargi kasacyjnej jest nie tyle korekta orzeczeń wydawanych
przez sądy powszechne, ile zapewnienie jednolitości wykładni oraz stosowania
prawa, co należy do konstytucyjnych obowiązków Sądu Najwyższego. Wykazanie
3
okoliczności uzasadniających kontrolę orzeczenia sądu odwoławczego jest
elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej, umożliwiającym Sądowi
Najwyższemu dokonanie stosownej oceny tego orzeczenia.
Wbrew zapatrywaniu Sądu Okręgowego uczestnik wskazał na potrzebę
wykładni przepisu art. 679 § 1 k.p.c. i przedstawił argumenty na jej poparcie.
Sformułował również wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
(karta 80). Nie oceniając zasadności przedstawionego wywodu należy zauważyć,
że z punktu widzenia zachowania warunków formalnych, którym powinna
odpowiadać skarga, nie można stwierdzić, że nie zawiera ona elementu
określonego w art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Okręgowy pominął powyższe argumenty.
Wobec powyższego zażalenie jest zasadne.
Sąd drugiej instancji uprawniony jest do badania, czy skarga kasacyjna jest
dopuszczalna, czy została wniesiona w terminie i czy nie zawiera braków
formalnych, które podlegają uzupełnieniu lub które skutkują odrzuceniem skargi
a limine. To zaś, czy przedstawione okoliczności, mające uzasadniać jej
rozpoznanie rzeczywiście zachodzą, pozostawione jest ocenie Sądu Najwyższego.
Sąd odwoławczy, w przypadku ich sformułowania przez skarżącego, nie jest
władny badać nie tylko ich zasadności, ale również oceniać doniosłości
wskazanych przez skarżącego zagadnień prawnych czy celności przedstawionej
argumentacji.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu (art. 39815
§ 1 w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db