V CNP 33/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 33/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w
R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G. z dnia 29 marca 2012 r.,
w sprawie z powództwa F. S.
przeciwko Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "P."
w R. o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
2
Skarga Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej „P.” w R. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w
G. z dnia 29 marca 2012 r. została oparta na podstawie naruszenia art. 3581
§ 3 k.c.
art. 7 ust. 3 oraz art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o zasadach przekazywania zakładowych
budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. 1994 r. nr 119,
poz. 567 ze zm.) i art. 48 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
z punktu widzenia jej wymogów powinna odpowiadać ogólnym wymogom pisma
procesowego oraz szczególnym wymogom przewidzianym dla tego środka
prawnego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia o charakterze konstrukcyjnym, niezbędne do
uznania wniesionego środka za skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia w rozumieniu art. 4242
§ 1 k.p.c. Niespełnienie przez
skargę któregokolwiek z wymogów określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej
odrzuceniem przez Sąd Najwyższy (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Należy do nich między
i innymi wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
oraz uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Obowiązek wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne jest wymogiem odrębnym od powinności przytoczenia w skardze jej
podstaw oraz ich uzasadnienia. Wskazanie zatem przez skarżącego przepisów
prawa materialnego lub przepisów postępowania, które zostały naruszone
przez sąd, w ramach przytoczenia podstawy skargi, nie spełnia jednocześnie
wymogu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. W przypadku, gdy skarżący
kwestionuje zasadność merytorycznego rozstrzygnięcia sądu to powinien wskazać
przepis prawa materialnego, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
W skardze wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 29 marca
2012 r. nie wskazano przepisu prawa, z którym wyrok ten jest niezgodny.
3
Nie został również spełniony wymóg określony w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo
wskazanie przez skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwały
żadne środki prawne nie odpowiada wymogowi wykazania, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia nie było możliwe w drodze innych środków prawnych.
W świetle tego przepisu wymagane jest przedstawienie odpowiedniego
wywodu prawnego pozwalającego uznać, że skarżący wykazał brak możliwości
wzruszenia zaskarżonego orzeczenia przy pomocy dostępnych środków prawnych.
Niewystarczające jest samo stwierdzenie o braku możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia w innych środków prawnych, nie poparte stosowną
argumentacją i przytoczeniem właściwych przepisów prawa.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
j
POSTANOWIENIE
Dnia 8 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "P." w
R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G. z dnia 29 marca 2012 r.,
w sprawie z powództwa F. S.
przeciwko Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "P."
w R. o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 stycznia 2014 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
2
Skarga Międzyzakładowej Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej „P.” w R. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w
G. z dnia 29 marca 2012 r. została oparta na podstawie naruszenia art. 3581
§ 3 k.c.
art. 7 ust. 3 oraz art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o zasadach przekazywania zakładowych
budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. 1994 r. nr 119,
poz. 567 ze zm.) i art. 48 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
z punktu widzenia jej wymogów powinna odpowiadać ogólnym wymogom pisma
procesowego oraz szczególnym wymogom przewidzianym dla tego środka
prawnego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia o charakterze konstrukcyjnym, niezbędne do
uznania wniesionego środka za skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia w rozumieniu art. 4242
§ 1 k.p.c. Niespełnienie przez
skargę któregokolwiek z wymogów określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej
odrzuceniem przez Sąd Najwyższy (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Należy do nich między
i innymi wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
oraz uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Obowiązek wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne jest wymogiem odrębnym od powinności przytoczenia w skardze jej
podstaw oraz ich uzasadnienia. Wskazanie zatem przez skarżącego przepisów
prawa materialnego lub przepisów postępowania, które zostały naruszone
przez sąd, w ramach przytoczenia podstawy skargi, nie spełnia jednocześnie
wymogu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. W przypadku, gdy skarżący
kwestionuje zasadność merytorycznego rozstrzygnięcia sądu to powinien wskazać
przepis prawa materialnego, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne.
W skardze wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 29 marca
2012 r. nie wskazano przepisu prawa, z którym wyrok ten jest niezgodny.
3
Nie został również spełniony wymóg określony w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo
wskazanie przez skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwały
żadne środki prawne nie odpowiada wymogowi wykazania, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia nie było możliwe w drodze innych środków prawnych.
W świetle tego przepisu wymagane jest przedstawienie odpowiedniego
wywodu prawnego pozwalającego uznać, że skarżący wykazał brak możliwości
wzruszenia zaskarżonego orzeczenia przy pomocy dostępnych środków prawnych.
Niewystarczające jest samo stwierdzenie o braku możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia w innych środków prawnych, nie poparte stosowną
argumentacją i przytoczeniem właściwych przepisów prawa.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
j