Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PK 100/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
w sprawie z powództwa D. K.
przeciwko Bankowi […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 stycznia 2014 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 25 października 2012 r.,
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 15 marca 2012 r., VII P …/10, Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w W. zasądził od pozwanego Banku - między innymi -
na rzecz powoda D. K. kwotę 35.652,74 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16
grudnia 2007 r. do dnia zapłaty tytułem wyrównania bonusu świątecznego za rok
2007, a ponadto orzekł o kosztach procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w Banku […]. W dniu 29
2
listopada 2007 r. pozwany Bank przejął w trybie art. 231
k.p. zorganizowaną i
wydzieloną część Banku […] i w jego miejsce stał się pracodawcą powoda. W
listopadzie 2007 r. powodowi wypłacono kwotę 950 zł brutto tytułem nagrody
świątecznej przewidzianej w regulaminie wynagradzania, który obowiązywał w
Banku […]. W wyniku przejęcia powód został objęty postanowieniami zakładowego
układu zbiorowego pracy, który obowiązywał w pozwanym Banku od grudnia 2005
r. Zgodnie z § 21 tego układu, pracownikom przysługuje bonus świąteczny
wypłacany ze środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe w terminie do
15 grudnia każdego roku. Bonus świąteczny otrzymują pracownicy, którzy
pozostają w stosunku pracy z Bankiem w dniu 1 grudnia danego roku
kalendarzowego (w dniu przyznania bonusu). Podstawą naliczenia bonusu
świątecznego jest miesięczne wynagrodzenie zasadnicze przysługujące
pracownikowi w dniu 1 grudnia w roku wypłaty. Jest on wypłacany w wysokości
proporcjonalnej do okresu pozostawania w stosunku pracy w roku jego wypłaty, w
skali 1/365 za każdy dzień, za który pracownik otrzymał wynagrodzenie. Natomiast
stosownie do postanowień § 11 regulaminu wynagradzania pracowników Banku
[…], pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu otrzymują coroczną nagrodę
świąteczną w wysokości 950 zł brutto. Nagroda przysługuje pracownikom, którzy są
zatrudnieni przez co najmniej 10 miesięcy w danym roku kalendarzowym i
pozostają w stosunku pracy w dacie wypłaty nagrody (30 listopada każdego roku
kalendarzowego). Pomiędzy organizacjami związkowymi działającymi w Banku […]
a pozwanym Bankiem nie zawarto żadnych porozumień regulujących sposób
wypłaty bonusu świątecznego pracownikom, którzy zostali przejęci z Banku […]. W
grudniu 2007 r. pozwany Bank wypłacił powodowi bonus świąteczny odpowiadający
wysokości 1/12 tego świadczenia obliczonego za cały rok 2007.
Przy takich ustaleniach faktycznych Sąd pierwszej instancji uznał powództwo
za usprawiedliwione. Według Sądu Rejonowego, pozwany Bank w wyniku przejęcia
zakładu pracy, w którym powód dotychczas świadczył pracę, stał się z mocy prawa
(art. 231
k.p.) stroną dotychczasowego stosunku pracy ukształtowanego w oparciu
o umowę o pracę oraz regulamin wynagradzania obowiązujący w Banku […]. W
dniu przejęcia powód został jednocześnie objęty zakładowym układem zbiorowym
pracy obowiązującym u nowego pracodawcy, w tym postanowieniami o zasadach
3
wypłaty bonusu świątecznego. Powołując się na treść art. 9 § 1 i 3 oraz art. 24113
§
1 k.p., Sąd pierwszej instancji wywiódł, że "nagroda świąteczna" określona w
regulaminie wynagradzania obowiązującym u dotychczasowego pracodawcy oraz
świadczenie nazwane "bonusem świątecznym" przewidziane w zakładowym
układzie zbiorowym pracy dla pracowników zatrudnionych w pozwanym Banku są
tożsame, bo ich wypłata z końcem roku kalendarzowego pozostaje w związku ze
świętami Bożego Narodzenia. Przedmiotowe świadczenia nie mają charakteru
uznaniowego a przesłanką ich otrzymania jest pozostawanie pracownika w
zatrudnieniu. Zestawienie treści postanowień regulujących powyższe świadczenia
skłania do wniosku, że zdecydowanie korzystniejszy charakter - z punktu widzenia
interesów pracownika - mają postanowienia układu zbiorowego, bowiem nie
uzależniają uprawnienia do otrzymania bonusu świątecznego od okresu
zatrudnienia w zakładzie pracy, natomiast wysokość tego świadczenia jest
uzależniona od stażu pracy, co w przypadku powoda uprawnia go do otrzymania
kwoty wyższej niż wynikająca z regulaminu wynagradzania obowiązującego u
dotychczasowego pracodawcy (950 zł). W tym zakresie postanowienia układu
zbiorowego pracy - w odniesieniu do powoda - zastępują obowiązujące go
dotychczas postanowienia regulaminu wynagradzania Banku […]. W 2007 r. powód
był więc uprawniony do otrzymania od pozwanego Banku bonusu świątecznego w
pełnej wysokości, a nie w wysokości proporcjonalnej do okresu przypadającego po
dacie przejęcia pracownika (1/12 świadczenia). Według Sądu pierwszej instancji,
dokonana przez pozwany Bank w 2007 r. wypłata na rzecz powoda bonusu
świątecznego w wysokości 1/12 świadczenia należnego za cały rok kalendarzowy
stanowiła przejaw nierównego traktowania w zatrudnieniu i dyskryminacji
pracowników zatrudnionych w przejmowanym zakładzie pracy. Okres zatrudnienia
u dotychczasowego pracodawcy powinien zostać wliczony do okresu pracy u
nowego pracodawcy, jeżeli zależą od tego uprawnienia pracownicze. Tymczasem
pozwany Bank w sposób prawnie niedopuszczalny podzielił pracowników
legitymujących się przebytym w 2007 r. takim samym stażem zatrudnienia na dwie
grupy: 1) tych, którzy otrzymali w 2007 r. bonus świąteczny w pełnej wysokości oraz
2) tych, którzy ten bonus otrzymali w 1/12 części. Zdaniem Sądu Rejonowego,
zastosowane przez stronę pozwaną kryterium zróżnicowania pracowników ze
4
względu na pozostawanie w stosunku pracy z przejętym zakładem pracy nie
znajduje żadnego racjonalnego uzasadnienia ani nie ma oparcia w przepisach
prawa. Wobec tego roszczenie powoda o wypłatę brakującej części bonusu
świątecznego należało uwzględnić. Jednocześnie Sąd pierwszej instancji, mając na
uwadze, że powód już otrzymał u poprzedniego pracodawcy kwotę 950 zł tytułem
"nagrody świątecznej", o tę sumę zmniejszył przysługującą powodowi od
pozwanego Banku należność tytułem wyrównania "bonusu świątecznego".
Wyrokiem z dnia 25 października 2012 r., Sąd Okręgowy- Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu
pierwszej instancji i orzekł o kosztach postępowania odwoławczego. Sąd drugiej
instancji podzielił ustalenia oraz ich ocenę prawną Sądu Rejonowego, z tym
zastrzeżeniem, że według Sądu Okręgowego treść § 21 ust. 5 układu zbiorowego
pracy obowiązującego w pozwanym Banku "odczytywana dosłownie" gwarantuje
osobom uprawnionym wypłatę bonusu świątecznego proporcjonalnie do okresu
zatrudnienia w roku kalendarzowym, w którym następuje wypłata, przy czym nie
wiąże tego warunku z zatrudnieniem w pozwanym Banku. Ale nawet gdyby przyjąć,
że w tym wypadku chodzi wyłącznie o zatrudnienie w pozwanym Banku, to i tak
należy stwierdzić, że z uwagi na konsekwencje prawne wynikające z art. 231
k.p.,
do okresu uprawniającego do przedmiotowego świadczenia trzeba zaliczyć okres
zatrudnienia w Banku […], z którego zostali przejęci pracownicy pozwanego Banku
uprawnieni do bonusu świątecznego. W takim razie roszczenie powoda zasługiwało
na uwzględnienie.
Od wyroku Sądu drugiej instancji pozwany Bank wniósł skargę kasacyjną, w
której zarzucił naruszenie: 1) § 2 ust. 1 oraz § 12 ust. 1 pkt 5 zakładowego układu
zbiorowego pracy (zuzp) przez niezastosowanie tych postanowień przy ocenie
charakteru prawnego i zasad wypłaty bonusu świątecznego; 2) § 21 ust. 1 i 5 zuzp
wskutek uznania, że przy obliczaniu wysokości bonusu świątecznego należy
uwzględniać także dni, za które pracownik nie otrzymał wynagrodzenia od
pozwanego Banku w roku wypłaty bonusu, podczas gdy prawidłowa wykładnia tych
postanowień prowadzi do wniosku, że bonus świąteczny jest składnikiem
wynagrodzenia za pracę (świadczeniem ściśle związanym z zatrudnieniem na
rzecz pozwanego) i przy obliczaniu jego wysokości należy uwzględniać jedynie dni,
5
za które pracownicy otrzymali w roku wypłaty bonusu wynagrodzenie od
pozwanego banku; 3) art. 78 § 1 i art. 80 k.p. w związku z § 21 ust. 5 zuzp przez ich
niezastosowanie przy ocenie charakteru prawnego i zasad ustalania wysokości
bonusu świątecznego, pominięcie cechy ekwiwalentności bonusu świątecznego
jako składnika wynagrodzenia za pracę i nieuwzględnienie przy ocenie zasad
wypłaty bonusu świątecznego znaczenia ilości pracy świadczonej na rzecz
pozwanego Banku w roku wypłaty bonusu; 4) art. 231
§ 1 k.p. w związku z § 21 ust.
5 zuzp przez przyjęcie, że "okres zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy
wlicza się do okresu pracy u nowego pracodawcy, jeżeli zależą od niego
uprawnienia pracownicze u pracodawcy przejmującego" w sytuacji, gdy art. 231
§ 1
k.p. nie wywołuje skutku prawnego wskazanego przez Sąd Okręgowy, ale
ustanawia ochronę stałości dotychczasowych warunków pracy i płacy
przejmowanego pracownika (warunków pracy i płacy sprzed daty przejścia zakładu
pracy na nowy podmiot), która w okolicznościach sprawy została zrealizowana
wobec powoda. Strona pozwana wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w
stosunku do powoda D. K. w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, przez zmianę
wyroku Sądu pierwszej instancji i oddalenie powództwa w całości oraz o
zasądzenie kosztów postępowania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku
w stosunku do powoda w całości i przekazanie w tym zakresie sprawy Sądowi
drugiej instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, co następuje:
W pierwszym rzędzie należało uznać za niezasadny zarzut naruszenia § 2
ust. 1 i § 2 ust. 1 pkt 5 zuzp. Z § 2 ust. 1 zuzp wynika jedynie przedmiot regulacji
układowej (zasady i warunki wynagradzania pracowników Banku oraz
przyznawania innych świadczeń związanych z pracą), a z § 12 ust. 1 pkt 5 zuzp -
zaliczenie bonusu świątecznego, należnego pracownikom Banku, do składników
wynagrodzenia. Z kolei ustalający wysokość bonusu § 21 ust. 5 zuzp uzależnia ją
wyłącznie od okresu pozostawania w stosunku pracy w roku wypłaty oraz od ilości
dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie. Wymienione postanowienia
układowe nie uzależniają zatem wysokości bonusu od okresu pozostawania w
6
stosunku pracy z określonym pracodawcą, a w konsekwencji od wynagrodzenia
wypłaconego przez tego właśnie pracodawcę.
Sąd Najwyższy oddalił już skargi kasacyjne strony pozwanej w sprawach o
takim samym stanie faktycznym i prawnym, co aktualnie rozpoznawana. W
wyrokach z dnia 3 sierpnia 2012 r., I PK 42/12 (OSNP 2013, nr 23-24, poz. 271)
oraz z dnia 29 maja 2013 r., II PK 283/12 (niepublikowany), Sąd Najwyższy
stwierdził w szczególności, że zakładowy staż pracy warunkujący wysokość
określonego świadczenia powinien zostać wyraźnie zastrzeżony. Nie można go
domniemywać, zwłaszcza w sytuacji, gdy mogłoby to naruszać uprawnienia
pracowników przejętych w ramach transferu (przejścia zakładu lub jego części na
nowego pracodawcę). Z tej przyczyny wykładnia § 21 ust. 5 zuzp prowadzi do
wniosku, że nawet jeżeli w tym postanowieniu układowym chodzi o staż zakładowy,
to jest to "staż zakładowy rozumiany inaczej niż pojmuje to pozwany pracodawca".
Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela w pełni ocenę przedstawioną w
pisemnych motywach tych orzeczeń. Za przyjętą przez Sądy obu instancji
interpretacją postanowień układowych, zgodnie z którymi powodowi należy się
bonus świąteczny w wysokości odniesionej do jego zatrudnienia w całym roku
2007, a nie tylko za jeden miesiąc (grudzień 2007 r.), przemawiają bowiem istotne
argumenty. Po pierwsze, powód pozostawał jako pracownik przez cały rok 2007 w
tym samym (przedmiotowo) stosunku pracy. Zmienił się tylko pracodawca, co
nastąpiło na podstawie art. 231
§ 1 k.p. w związku z przejściem zakładu pracy
powoda na innego pracodawcę, czyli z przejęciem pracowników (w tym powoda)
przez nowego pracodawcę. Przed tym przejęciem po stronie pracodawcy
występował Bank […], a po przejęciu - pozwany Bank. Z chwilą przejęcia
pracownika przez nowego pracodawcę nie powstaje nowy (inny) stosunek pracy,
ale trwa nadal (jest kontynuowany) dotychczasowy stosunek pracy, ze zmianą
podmiotową po stronie pracodawcy. Taki skutek wynika bezpośrednio z art. 231
§ 1
k.p. Zasadnicza ochronna funkcja tego przepisu, obejmująca gwarancję stałości
dotychczasowych warunków pracy i płacy przejmowanego pracownika (warunków
pracy i płacy sprzed przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę), nie
pozostaje w kolizji z przyjętą przez Sąd Okręgowy wykładnią § 21 ust. 5 zuzp w
związku z art. 231
§ 1 k.p., zgodnie z którą cały rok 2007 był okresem pozostawania
7
powoda w stosunku pracy w roku kalendarzowym, w którym miała nastąpić wypłata
spornego bonusu, a przy tym - okresem pozostawania w tym samym
(przedmiotowo) stosunku pracy. Po drugie, treść § 21 ust. 5 zuzp nie wyłącza z
okresu uwzględnianego przy obliczaniu wysokości bonusu świątecznego czasu, w
którym stroną stosunku pracy był inny (dotychczasowy) pracodawca, osoby
uprawnionej (sprzed daty przejęcia pracownika przez pozwany Bank). Znaczenie
art. 231
§ 1 k.p. dla interpretacji § 21 ust. 5 zuzp sprowadzało się do potwierdzenia,
że skoro w tym postanowieniu odwołano się do "okresu pozostawania w stosunku
pracy w roku wypłaty", to należy uwzględnić czas trwania tego samego
(rozumianego przedmiotowo) stosunku pracy sprzed przejścia zakładu pracy na
nowego pracodawcę. Oznacza to, że powód - przy obliczaniu wysokości należnego
mu bonusu świątecznego za 2007 r. - w istocie nie domagał się uwzględnienia
okresu pozostawania w jakimś innym stosunku pracy, niezwiązanym ze stosunkiem
pracy łączącym go z pozwanym pracodawcą. Domagał się natomiast
uwzględnienia prawnie doniosłego (ze względu na treść art. 231
§ 1 k.p.) okresu
zatrudnienia bezpośrednio poprzedzającego przejęcie go przez skarżący Bank
wraz z częścią zakładu pracy, w której świadczył (tę samą) pracę.
Przepisy prawa pracy niekiedy posługują się zwrotem "zatrudnienie u
danego pracodawcy" (np. art. 36 § 1 k.p. oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca
2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy
z przyczyn niedotyczących pracowników). Tym niemniej nawet w takich
przypadkach - gdy regulacje wyraźnie i jednoznacznie odnoszą się do zakładowego
stażu pracy - ustawodawca uznał za celowe uwzględnienie okresu zatrudnienia u
poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach
określonych w art. 231
k.p. (por. art. 36 § 11
k.p. oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13
marca 2003 r.). W odniesieniu do tych regulacji - uzależniających pewne
uprawnienia pracownika od okresu zatrudnienia "u danego pracodawcy" - uznano
za celowe usunięcie wątpliwości dotyczących uwzględnienia okresu zatrudnienia w
ramach tego samego (przedmiotowo) stosunku pracy, u innego (poprzedniego)
pracodawcy, od którego pracownik został przejęty na podstawie art. 231
§ 1 k.p.
Obydwa przywołane przepisy powszechnie obowiązującego prawa pracy -
odmiennie niż § 21 ust. 5 zuzp - odwołują się do okresu zatrudnienia "u danego
8
pracodawcy", a nie do "pozostawania w stosunku pracy" (w tym samym
rozumianym przedmiotowo stosunku pracy). Przepisy te wyraźnie różnicują
sytuację pracowników ze względu na to, kto był w danym okresie pracodawcą.
Takiego (podmiotowego) rozróżnienia nie dokonuje § 21 ust. 5 zuzp, nadając
jedynie znaczenie okoliczności pozostawania pracownika w tym samym
(ujmowanym przedmiotowo) stosunku pracy przez cały rok, za który przysługuje
bonus świąteczny. Powód pozostawał przez cały rok 2007 w tym samym
(przedmiotowo) stosunku pracy, a zatem spełnił wymagania przewidziane w § 21
ust. 5 zuzp dla uzyskania bonusu świątecznego za cały rok 2007 (w pełnej
wysokości), a nie tylko za część tego roku (za 1 miesiąc). Powyższe oznacza, że
nawet gdyby przyjąć, iż § 21 ust. 5 zuzp uzależnia wysokość bonusu świątecznego
od stażu zakładowego, to i tak należałoby uwzględnić przy obliczaniu tego stażu
okres zatrudnienia powoda w Banku […], czyli u pracodawcy, od którego powód
został przejęty przez pozwany Bank w oparciu o art. 231
k.p.
Co do zarzutu obrazy postanowień § 21 ust. 2 i 5 zuzp trzeba zauważyć, że
dotyczą one różnych kwestii. Z § 21 ust. 2 zuzp wynika jedynie, że o nabyciu prawa
do bonusu świątecznego przesądza pozostawanie osoby uprawnionej w dniu 1
grudnia danego roku kalendarzowego w stosunku pracy z pozwanym Bankiem.
Niewątpliwie ten warunek powód spełnił, skoro w dniu 1 grudnia 2007 r. (po
przejściu z Banku […]) był już pracownikiem strony pozwanej. Gdyby powód został
przejęty przez pozwany Bank w późniejszej dacie, to w oparciu o§ 21 ust. 2 zuzp
nie przysługiwałoby mu prawo do bonusu świątecznego. Natomiast w § 21 ust. 5
zuzp uregulowano sposób ustalenia wysokości bonusu świątecznego, przy czym
wysokości tego świadczenia w żaden sposób nie uzależniono od długości okresu
pozostawania przez osobę uprawnioną w stosunku pracy z Bankiem w ciągu 2007
r. Treść tego postanowienia pozwala przyjąć, że przy obliczaniu wysokości bonusu
świątecznego należy uwzględnić nie tylko okres pozostawania pracownika w
stosunku pracy z pozwanym Bankiem, ale łączny okres, przez który w danym roku
kalendarzowym trwał stosunek pracy pracownika. Jest to tym bardziej uzasadnione,
gdy pracownik przez cały rok kalendarzowy pozostawał w tym samym (rozumianym
przedmiotowo) stosunku pracy, a zmienił się jedynie (z mocy prawa - art. 231
§ 1
k.p.) jego pracodawca. Skutek, jaki wywołuje art. 231
§ 1 k.p., oznacza w tym
9
przypadku przejęcie pracownika z całym jego dotychczasowym stażem
zakładowym wypracowanym u dotychczasowego pracodawcy. Innymi słowy, skoro
przyjmuje się, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego
pracodawcę trwa nadal ten sam (przedmiotowo) stosunek pracy, a zmienia się
jedynie pracodawca (zmiana dotyczy tylko strony podmiotowej stosunku pracy), to
zostaje zachowana treść dotychczasowego stosunku pracy, w tym uprawnienia
pracownika wynikające z okresu zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy.
Nieuzasadnione są zarzuty naruszenia art. 78 § 1 i art. 80 k.p. głównie
dlatego, że nie zachodzą podstawy uznania spornego bonusu świątecznego za
premię, której wysokość powinna być uzależniona od udziału pracownika w
wypracowaniu zysku przez pozwany Bank albo co najmniej od okresu
rzeczywistego, efektywnego zatrudnienia u tego pracodawcy. Skarżący Bank zatem
niezasadnie twierdzi, że do naruszenia art. 78 § 1 i art. 80 k.p. w związku z § 21
ust. 5 zuzp doszło w wyniku niezastosowania tych przepisów Kodeksu pracy przy
ocenie charakteru prawnego i zasad ustalania wysokości bonusu świątecznego,
czyli w wyniku pominięcia cechy ekwiwalentności bonusu świątecznego jako
składnika wynagrodzenia za pracę (art. 80 k.p.) i nieuwzględnienia przy ocenie
zasad wypłaty bonusu świątecznego znaczenia ilości pracy świadczonej na rzecz
pozwanego Banku w roku wypłaty bonusu (art. 78 § 1 k.p.). Również twierdzenie
skarżącego, że sposób obliczenia wysokości bonusu przewidziany w § 21 ust. 5
zuzp został powiązany z wynagrodzeniem otrzymanym przez pracownika w danym
roku kalendarzowym bezpośrednio od pozwanego Banku (czyli w grudniu 2007 r.),
nie wynika (ani bezpośrednio, ani pośrednio) z treści tego postanowienia. Nawet
gdyby przyznać rację stronie skarżącej, że sporny bonus jest składnikiem
wynagrodzenia ściśle związanym z płacą, którą powód otrzymywał bezpośrednio
od pozwanego pracodawcy, to trzeba zauważyć, że powód przez cały rok
kalendarzowy 2007 świadczył pracę w ramach tego samego (ujmowanego
przedmiotowo) stosunku pracy. Przejmując część zakładu pracy prowadzonego
dotychczas przez Bank […] (poprzedniego pracodawcę powoda), pozwany Bank
przejął (z mocy prawa) wszelkie zobowiązania związane z zatrudnieniem
przejmowanych przez siebie pracowników. Oprócz pracowników, procesowi
przejęcia (transferu) została poddana również część przedsiębiorstwa
10
prowadzonego dotychczas przez Bank […], w tym korzyści (zysk) wypracowany
(także przez powoda) w okresie od stycznia do listopada 2007 r. Skoro pozwany
Bank przejął część przedsiębiorstwa, razem z wypracowanym zyskiem (w tym
przez powoda), to również i z tego punktu widzenia nie można zakładać, że wyrok
Sądu Okręgowego został wydany z naruszeniem art. 78 § 1 i art. 80 k.p.
Skarga kasacyjna nie ma więc uzasadnionych podstaw, bowiem
zakładowego stażu pracy warunkującego wysokość świadczenia dochodzonego
pozwem (w sytuacji, gdy staż ten nie był wyraźnie, w sposób jednoznaczny,
zastrzeżony w przepisach płacowych obowiązujących u danego pracodawcy), nie
można było domniemywać, zwłaszcza gdy miałoby to naruszać uprawnienia
pracownika przejętego w ramach transferu na zasadach określonych w art. 231
k.p.
Nawet, gdyby postanowienie zakładowego układu zbiorowego pracy uzależniało
wysokość spornego bonusu świątecznego od stażu zakładowego, to przy
obliczeniu tego stażu należało w przypadku powoda uwzględnić okres zatrudnienia
u pracodawcy, od którego został on przejęty na podstawie art. 231
k.p.
Z tych względów skarga kasacyjna podlega oddaleniu na podstawie art.
39814
k.p.c.