IV KK 275/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III KK 167/08
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 275/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Danuta Bratkrajc
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zbigniewa Siejbika
w sprawie A. K.
oskarżonej z art. 270 § 2a k.k. w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 12 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 14 stycznia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 31 maja 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonej A. K.
przekazuje Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 31 maja 2013 r.:
2
1. na mocy art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie
karne wobec oskarżonej A. K. o czyn z art. 270 § 2a k.k. w zw. z art. 270 § 1
k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k., polegający na tym, że w dniu 11 czerwca
2008 r. w B., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru w celu użycia za autentyczne podrobiła dokumenty w
postaci umowy o pracę nr 1 z 6 stycznia 2006 r. między M. D. a P.U.H. S.C.,
umowy o pracę nr 2 z 4 maja 2006 r. między M. D. a P.U.H. S. oraz umowy o
pracę z 3 lipca 2006 r. między M. D. a P.U.H. S. w ten sposób, że wypisała
treść umów o pracę oraz złożyła podpisy o brzmieniu „D." w pozycjach „data i
podpis pracownika", przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi;
2. na mocy art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 49 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonej
świadczenie pieniężne w wysokości l 000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
3. na mocy art. 44 § 1 k.k. w zw. z art. 100 k.k. orzekł przepadek dowodów
rzeczowych […].
Wyrok ten uprawomocnił się w pierwszej instancji z dniem 8 czerwca 2013 r.
Od powyższego wyroku kasację złożył Prokurator Generalny. Zaskarżył go
na niekorzyść oskarżonej A. K. i zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisów prawa karnego materialnego – art. 67 § 1 k.k. oraz
prawa procesowego – art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k., polegające na zaniechaniu
orzeczenia w przedmiocie okresu próby, na jaki nastąpiło warunkowe umorzenie
postępowania karnego w stosunku do oskarżonej A. K., wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w K. do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Należy zgodzić się z Prokuratorem Generalnym, że zaskarżone orzeczenie
Sądu Rejonowego jest wadliwe, gdyż zapadło z rażącym naruszeniem przepisów
prawa karnego materialnego oraz procesowego wskazanych w zarzucie kasacji.
Instytucja warunkowego umorzenia postępowania jest zaliczana do środków
związanych z poddaniem sprawcy próbie (por. tytuł Rozdziału VIII Kodeksu
karnego). Ten środek orzekany jest na okres próby, w trakcie której sprawdzana
3
jest trafność prognozy kryminologicznej, będącej jedną z przesłanek tego rodzaju
orzeczenia. Okres próby, ustalony przez sąd w wyroku nie może być krótszy od
roku ani też dłuższy od dwóch lat. Bieg okresu próby rozpoczyna się w momencie
uprawomocnienia się wyroku. Tymczasem Sąd Rejonowy pomimo, że w podstawie
prawnej swojego rozstrzygnięcia powołał art. 67 § 1 k.k., to nie określił okresu
próby, do czego był przecież zobligowany treścią wskazanego przepisu.
Zgodzić się też należy ze stanowiskiem Prokuratora Generalnego, iż brak
orzeczenia w przedmiocie okresu próby stanowi również rażące naruszenie
przepisu prawa procesowego art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k. (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 3 października 2008 r., sygn. III KK 167/08, LEX nr 465878).
Wskazane rażące naruszenie wymienionych przepisów prawa materialnego i
prawa procesowego miało istotny wpływ na treść wydanego wyroku, gdyż
niewyznaczenie okresu próby w istocie uniemożliwia przeprowadzenie weryfikacji
przyjętej prognozy kryminologicznej, jak też zastosowanie unormowania z art. 68 §
4 k.k.
Wskazane uchybienia muszą skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku.
Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Rejonowy będzie też miał na uwadze, że
w wypadku ponownego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania na
poczet okresu próby należy zaliczyć okres próby, który upłynął od
uprawomocnienia się wyroku do daty jego uchylenia (por. art. 538 § 3 k.p.k.).
Kierując się przedstawionymi motywami, Sąd Najwyższy z mocy art. 537 § 2
k.p.k. rozstrzygnął jak w wyroku.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Danuta Bratkrajc
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zbigniewa Siejbika
w sprawie A. K.
oskarżonej z art. 270 § 2a k.k. w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 12 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 14 stycznia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 31 maja 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonej A. K.
przekazuje Sądowi Rejonowemu w K. do ponownego
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 31 maja 2013 r.:
2
1. na mocy art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie
karne wobec oskarżonej A. K. o czyn z art. 270 § 2a k.k. w zw. z art. 270 § 1
k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k., polegający na tym, że w dniu 11 czerwca
2008 r. w B., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru w celu użycia za autentyczne podrobiła dokumenty w
postaci umowy o pracę nr 1 z 6 stycznia 2006 r. między M. D. a P.U.H. S.C.,
umowy o pracę nr 2 z 4 maja 2006 r. między M. D. a P.U.H. S. oraz umowy o
pracę z 3 lipca 2006 r. między M. D. a P.U.H. S. w ten sposób, że wypisała
treść umów o pracę oraz złożyła podpisy o brzmieniu „D." w pozycjach „data i
podpis pracownika", przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi;
2. na mocy art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 49 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonej
świadczenie pieniężne w wysokości l 000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
3. na mocy art. 44 § 1 k.k. w zw. z art. 100 k.k. orzekł przepadek dowodów
rzeczowych […].
Wyrok ten uprawomocnił się w pierwszej instancji z dniem 8 czerwca 2013 r.
Od powyższego wyroku kasację złożył Prokurator Generalny. Zaskarżył go
na niekorzyść oskarżonej A. K. i zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisów prawa karnego materialnego – art. 67 § 1 k.k. oraz
prawa procesowego – art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k., polegające na zaniechaniu
orzeczenia w przedmiocie okresu próby, na jaki nastąpiło warunkowe umorzenie
postępowania karnego w stosunku do oskarżonej A. K., wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w K. do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Należy zgodzić się z Prokuratorem Generalnym, że zaskarżone orzeczenie
Sądu Rejonowego jest wadliwe, gdyż zapadło z rażącym naruszeniem przepisów
prawa karnego materialnego oraz procesowego wskazanych w zarzucie kasacji.
Instytucja warunkowego umorzenia postępowania jest zaliczana do środków
związanych z poddaniem sprawcy próbie (por. tytuł Rozdziału VIII Kodeksu
karnego). Ten środek orzekany jest na okres próby, w trakcie której sprawdzana
3
jest trafność prognozy kryminologicznej, będącej jedną z przesłanek tego rodzaju
orzeczenia. Okres próby, ustalony przez sąd w wyroku nie może być krótszy od
roku ani też dłuższy od dwóch lat. Bieg okresu próby rozpoczyna się w momencie
uprawomocnienia się wyroku. Tymczasem Sąd Rejonowy pomimo, że w podstawie
prawnej swojego rozstrzygnięcia powołał art. 67 § 1 k.k., to nie określił okresu
próby, do czego był przecież zobligowany treścią wskazanego przepisu.
Zgodzić się też należy ze stanowiskiem Prokuratora Generalnego, iż brak
orzeczenia w przedmiocie okresu próby stanowi również rażące naruszenie
przepisu prawa procesowego art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k. (por. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 3 października 2008 r., sygn. III KK 167/08, LEX nr 465878).
Wskazane rażące naruszenie wymienionych przepisów prawa materialnego i
prawa procesowego miało istotny wpływ na treść wydanego wyroku, gdyż
niewyznaczenie okresu próby w istocie uniemożliwia przeprowadzenie weryfikacji
przyjętej prognozy kryminologicznej, jak też zastosowanie unormowania z art. 68 §
4 k.k.
Wskazane uchybienia muszą skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku.
Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Rejonowy będzie też miał na uwadze, że
w wypadku ponownego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania na
poczet okresu próby należy zaliczyć okres próby, który upłynął od
uprawomocnienia się wyroku do daty jego uchylenia (por. art. 538 § 3 k.p.k.).
Kierując się przedstawionymi motywami, Sąd Najwyższy z mocy art. 537 § 2
k.p.k. rozstrzygnął jak w wyroku.