III KO 80/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KO 80/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie skazanego A. K.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 stycznia 2014 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Karnego Sądu Najwyższego
z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt III KO 80/13, o uznaniu za bezskuteczny
wniosku A. K. z dnia 19 sierpnia 2013 r. o wznowienie postępowania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt III KO 80/13,
Przewodniczący Wydziału III Karnego Sądu Najwyższego uznał za bezskuteczny
wniosek skazanego A. K. z dnia 19 sierpnia 2013 r. o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w R. w sprawie o sygn.[…]. Przed
wydaniem zaskarżonego zarządzenia, zarządzeniem z dnia 1 października 2013 r.
wezwano skazanego do usunięcia braku formalnego wniosku przez sporządzenie
go i podpisanie przez adwokata, zgodnie z wymogiem określonym w art. 545 § 2
k.p.k. W zarządzeniu tym zakreślono skazanemu 7- dniowy termin do usunięcia
braku pod rygorem uznania wniosku za bezskuteczny. W odpowiedzi na wezwanie
skazany wniósł o ustanowienie adwokata z urzędu w celu zbadania akt sprawy i
ewentualnego sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania. Zarządzeniem z
dnia 23 października 2013 r. odmówiono A. K. ustanowienia kolejnego obrońcy z
2
urzędu, motywując to tym, że w tej samej sprawie skazanego – sygn. akt Sądu
Najwyższego III KO 54/12, został mu już raz wyznaczony obrońca z urzędu, który
poinformował Sąd Najwyższy o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie.
Jednocześnie powtórnie wezwano skazanego do usunięcia braku formalnego jego
wniosku o wznowienie postępowania. Odpis tego zarządzenia skazany otrzymał w
dniu 17 października 2013 r.
Wobec nieuzupełnienia braku, zaskarżonym zarządzeniem uznano wniosek
skazanego za bezskuteczny. W zażaleniu na to zarządzenie skazany
zakwestionował rzetelność działań podjętych przez wyznaczonego mu obrońcę
oraz podniósł, że narusza się jego prawo dostępu do sądu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i nie mogło zostać uwzględnione. Wniosek o
wznowienie postępowania powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata.
W orzecznictwie i piśmiennictwie obowiązek wynikający z art. 545 § 2 k.p.k.
określany jest powszechnie jako przymus adwokacki. Interpretacja słowa
„powinien” jest jednolita i uznaje się to słowo jako równoznaczne z bezwzględną
koniecznością realizacji nakazu zawartego w omawianym przepisie. Wyznaczony
dla A. K. obrońca z urzędu skierował do sądu pismo, w którym przedstawił
argumenty, które jego zdaniem nie uzasadniają złożenia wniosku o wznowienie
postępowania. Ocena tego działania przedstawiana w pismach skarżącego ma
charakter subiektywny. Analiza stanowiska obrońcy prowadzi do wniosku, że
należycie wywiązał się z nałożonego nań obowiązku. Wyznaczenie obrońcy z
urzędu spełniło wymóg rzetelnego procesu, w ramach standardów tego procesu nie
można jednak gwarantować dokonywania przez obrońców tylko takich czynności,
które są zgodne z poglądami wnioskodawców. Sąd nie może przy tym wyznaczać
kolejnych obrońców z urzędu, aż do uzyskania przez wnioskodawcę oczekiwanego
przez niego efektu, stąd jego kolejny wniosek nie został uwzględniony (zob. m. in.
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 27 sierpnia 2008 r., IV KZ 52/08, R-
OSNKW z 2008 r., poz. 1711; z dnia 17 września 2008 r., III KZ 92/08, R-OSNKW z
2008 r., poz. 1872).
A. K. mógł zatem po otrzymaniu wezwania do usunięcia braku sam
ustanowić adwokata w celu sporządzenia i podpisania takiego wniosku. Fakt, że nie
3
uczynił tego, nie uzupełniając braku powoduje, że zaskarżone zarządzenie jest
zasadne i jako takie utrzymane zostało w mocy. Na marginesie tylko można dodać,
że także obecnie skazany może ustanowić obrońcę z wyboru w celu sporządzenia i
podpisania wniosku o wznowienie postępowania.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
w sprawie skazanego A. K.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 stycznia 2014 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Karnego Sądu Najwyższego
z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt III KO 80/13, o uznaniu za bezskuteczny
wniosku A. K. z dnia 19 sierpnia 2013 r. o wznowienie postępowania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt III KO 80/13,
Przewodniczący Wydziału III Karnego Sądu Najwyższego uznał za bezskuteczny
wniosek skazanego A. K. z dnia 19 sierpnia 2013 r. o wznowienie postępowania
zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego w R. w sprawie o sygn.[…]. Przed
wydaniem zaskarżonego zarządzenia, zarządzeniem z dnia 1 października 2013 r.
wezwano skazanego do usunięcia braku formalnego wniosku przez sporządzenie
go i podpisanie przez adwokata, zgodnie z wymogiem określonym w art. 545 § 2
k.p.k. W zarządzeniu tym zakreślono skazanemu 7- dniowy termin do usunięcia
braku pod rygorem uznania wniosku za bezskuteczny. W odpowiedzi na wezwanie
skazany wniósł o ustanowienie adwokata z urzędu w celu zbadania akt sprawy i
ewentualnego sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania. Zarządzeniem z
dnia 23 października 2013 r. odmówiono A. K. ustanowienia kolejnego obrońcy z
2
urzędu, motywując to tym, że w tej samej sprawie skazanego – sygn. akt Sądu
Najwyższego III KO 54/12, został mu już raz wyznaczony obrońca z urzędu, który
poinformował Sąd Najwyższy o braku podstaw do złożenia wniosku o wznowienie.
Jednocześnie powtórnie wezwano skazanego do usunięcia braku formalnego jego
wniosku o wznowienie postępowania. Odpis tego zarządzenia skazany otrzymał w
dniu 17 października 2013 r.
Wobec nieuzupełnienia braku, zaskarżonym zarządzeniem uznano wniosek
skazanego za bezskuteczny. W zażaleniu na to zarządzenie skazany
zakwestionował rzetelność działań podjętych przez wyznaczonego mu obrońcę
oraz podniósł, że narusza się jego prawo dostępu do sądu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne i nie mogło zostać uwzględnione. Wniosek o
wznowienie postępowania powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata.
W orzecznictwie i piśmiennictwie obowiązek wynikający z art. 545 § 2 k.p.k.
określany jest powszechnie jako przymus adwokacki. Interpretacja słowa
„powinien” jest jednolita i uznaje się to słowo jako równoznaczne z bezwzględną
koniecznością realizacji nakazu zawartego w omawianym przepisie. Wyznaczony
dla A. K. obrońca z urzędu skierował do sądu pismo, w którym przedstawił
argumenty, które jego zdaniem nie uzasadniają złożenia wniosku o wznowienie
postępowania. Ocena tego działania przedstawiana w pismach skarżącego ma
charakter subiektywny. Analiza stanowiska obrońcy prowadzi do wniosku, że
należycie wywiązał się z nałożonego nań obowiązku. Wyznaczenie obrońcy z
urzędu spełniło wymóg rzetelnego procesu, w ramach standardów tego procesu nie
można jednak gwarantować dokonywania przez obrońców tylko takich czynności,
które są zgodne z poglądami wnioskodawców. Sąd nie może przy tym wyznaczać
kolejnych obrońców z urzędu, aż do uzyskania przez wnioskodawcę oczekiwanego
przez niego efektu, stąd jego kolejny wniosek nie został uwzględniony (zob. m. in.
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 27 sierpnia 2008 r., IV KZ 52/08, R-
OSNKW z 2008 r., poz. 1711; z dnia 17 września 2008 r., III KZ 92/08, R-OSNKW z
2008 r., poz. 1872).
A. K. mógł zatem po otrzymaniu wezwania do usunięcia braku sam
ustanowić adwokata w celu sporządzenia i podpisania takiego wniosku. Fakt, że nie
3
uczynił tego, nie uzupełniając braku powoduje, że zaskarżone zarządzenie jest
zasadne i jako takie utrzymane zostało w mocy. Na marginesie tylko można dodać,
że także obecnie skazany może ustanowić obrońcę z wyboru w celu sporządzenia i
podpisania wniosku o wznowienie postępowania.