Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 111/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie M. W.,
oskarżonego o przestępstwo z art. 246 i art. 286 § 1 w zw. z art. 36 Kodeksu
karnego z 1932 r. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu,
w dniu 29 stycznia 2014 r.,
wystąpienia Sądu Rejonowego w R.,
z dnia 20 grudnia 2013 r.,
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu,
na podstawie art. 37 k.p.k.
postanowił:
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K.
UZASADNIENIE
Do Sądu Rejonowego w R.– jako właściwego miejscowo i rzeczowo –
wpłynął akt oskarżenia przeciwko M.W. oskarżonemu o popełnienie przestępstw z
art. 246 i 286 § 1 w zw. z art. 36 kodeksu karnego z 1932 r. w zw. z art. 2 ust. 1
oraz art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej –
Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w R. wystąpił, w
trybie art. 37 k.p.k., do Sądu Najwyższego z wnioskiem, o przekazanie niniejszej
sprawy innemu sądowi równorzędnemu – Sądowi Rejonowemu w K. – z uwagi na
2
dobro wymiaru sprawiedliwości. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że aktualny
stan zdrowia oskarżonego stanowi przeszkodę do brania przez niego udziału w
czynnościach procesowych poza miejscem jego zamieszkania.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego w R. zasługuje na uwzględnienie.
Jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, przez dobro
wymiaru sprawiedliwości, które uzasadnia przekazanie sprawy innemu sądowi
równorzędnemu, w trybie określonym w art. 37 k.p.k., należy rozumieć także
potrzebę doprowadzenia do przeprowadzenia procesu, który okazuje się być mało
realny, z uwagi na stan zdrowia oskarżonego, bez odejścia od zasady właściwości
miejscowej sądu (zob. np. postanowienie SN z dnia 21 lipca 2011 r., III KO 51/11,
Lex nr 860626).
W realiach przedmiotowej sprawy przesłanka ta bez wątpienia zaistniała. Z
opinii biegłego kardiologa J. P. wynika, że z uwagi na współistniejące schorzenia
(stabilna choroba wieńcowa, stan po zabiegu przezskórnej angioplastyki gałęzi
pośredniej z implantacją stenta uwalniającego lek, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca,
otyłość pokarmowa, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa szyjnego z dyskopatią,
niewydolność kręgowo – podstawna), jak również zaawansowany wiek, nie jest
możliwy udział M. W. w rozprawie przed Sądem Rejonowym w R. Z analizowanej
opinii wynika jednocześnie, że oskarżony może brać udział w rozprawie przed
sądem właściwym dla miejsca jego zamieszkania. Zauważyć w tym miejscu należy,
że sąd właściwy miejscowo do rozpoznania przedmiotowej sprawy ma swoją
siedzibę w odległości ponad 300 km od miejsca zamieszkania oskarżonego.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy uznał, że tylko przekazanie sprawy do
prowadzenia innemu równorzędnemu sądowi – Sądowi Rejonowemu w K. –
skutecznie zapewni udział oskarżonego w postępowaniu sądowym.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

IV KO 111/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia