Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 108/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. B.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Okręgowego w P.
z dnia 5 maja 2009 r., wydanym w sprawie z wniosku A. B.
przy uczestnictwie E. B.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 lutego 2014 r.
zażalenia wnioskodawcy (skarżącego)
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 18 grudnia 2012 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 18 grudnia 2012 r. odrzucił
skargę wniesioną przez A. B. o wznowienie postępowania zakończonego
postanowieniem z dnia 5 maja 2009 r., uznając, że skarga nie opiera się o
ustawową podstawę wznowienia.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący zarzucił naruszenie art. 401 pkt 1
w zw. z art. 4011
i art. 410 § 1 k.c. i wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w P.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W ocenie skarżącego podstawą wznowienia był fakt orzekania w sprawie,
której dotyczy skarga o wznowienie postępowania, przez asesora sądowego.
Skarżący powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 października
2007 r., SK 7/06, w którym uznano art. 135 § 1 ustawy- Prawo o ustroju sądów
powszechnych za niezgodny z Konstytucją. Wymaga w związku z tym
podkreślenia, że przepis ten, upoważniający asesorów sądowych do orzekania
w sądach powszechnych, w związku z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego
odraczającego jego skutki na okres 18 miesięcy utracił moc w 2009 r.
Kwestionowany przez skarżącego skład sądu obejmował postępowanie w sprawie
podziału majątku dorobkowego zakończone postanowieniem z dnia 7 października
2008 r. W tym czasie art. 135 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych jeszcze
obowiązywał. Zasadnie Sąd Okręgowy uznał zatem, że wydanie orzeczenia Sądu
Rejonowego w P. z dnia 7 października 2008 r. przez asesora sądowego nie
uzasadnia stwierdzenia, iż w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona w
rozumieniu art. 401 pkt 1 k.p.c.
Z tego względu zażalenie było pozbawione uzasadnionych podstaw
i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.
es
3